Dagblaðið - 15.09.1975, Blaðsíða 2

Spurning
dagsins
Hvernig skemmtir&u þér
um helgina?
Hósa Glsladóttir, ncmi: Hræöi-
lega, fór i Sigtún, þar var svo
troöið og alltaf veriö aö stiga á
tærnar á mér.
Ingibjörg Briem, nemandi: Alveg
stórvel! Ég fór á nokkuð marga
staði, byrjaöi strax á fimmtudag-
inn. Fólkið i kringum mig var
prýðilegt og ég þekkti marga.
Svanhvit Sigmundsdóttir, verzl-
unarkona: Alveg prýðilega, ég
hafði það i alla staði mjög gott,
svo þessi helgi var alveg ágæt hjá
mér.
Rúnar Þórisson, hljóðfæraleik-
ari: Mjög vel, ég var að spila á
riokkuð mörgum stöðum i góðum
húsum. Þetta var skásta helgi.
Jón Sigurðsson, verkamaöur:
Bölvanlega, drakk svo mikið og
mér leið ekkert of vel. Ég var
aðallega á götum úti.
Þráinn Alfreösson, starfsm.
Straumsvík: Ég fór ekkert út, var
að vinna alla helgina, en haföi það
nú samt sem áöur ekkert slæmt.
Dagblaðið. Mánudagur 15. september 1975.
Slœmir somningar verri
en engir samningari
Auðunn Auðunsson skipstjóri
hafði samband við DAGBLAÐ-
IÐ.
„Englendingar eru nú komnir
með betlikistur sinar og biðja
um meira.
Þótt floti þeirra hafi minnkað
úr 140 skipum i 100, þá hefur af-
kastagetan ekki minnkað, held-
ur koma til meiri afköst en sem
nemur fækkuninni.
Það, sem stefnt er að og allir
Islendingar sjá, er að annað-
hvort verðum við að róa aftur til
Skandinaviu, þaðan sem við
komum, eða gið verðum að
koma útlendum veiðiþjófum
burt af Islandsmiðum. Það er
lifsspursmál fyrir okkur Islend-
inga — a.m.k. nú, þegar mark-
aðir eru jafnslæmir og raun ber
vitni.
Allir undanþágusamningar
eru nauðungarsamningar! Allir
nauðungarsamningar snerta
þjóðarhag, þetta verða stjórn-
málamennirnir að hafa i huga.
Það er betra að gera enga
samninga en vonda samninga.
Það er ekkert, sem mælir með
samningum, þvert á móti, við
eigum skip til að veiða allan
þann fisk, sem með góðu móti
má fiska á tslandsmiðum. Við
höfum lagt fram mikla f jármuni
til að byggja þennan flota upp.
Þvi er það lágmarkskrafa —
enga útlendinga!
Þvi ber þó að fagna i sam-
bandi við þá samningagerð,
sem nú stendur yfir, að Bretar
lita ekki við dómi Haag-dóm-
stólsins. Þvi hefur hinn eljusami
áhugamaður um sjávarútveg,
Pétur Guðjónsson, séð rækilega
fyrir.
Útlendingar hafa engin rök og
engan rétt — það væri eingöngu
linka stjórnmálamanna, ef út-
lendingum verður leyft að fiska
hér — enga útlendingaj”
Þurfa tslendingar að snúa aftur til fornra heimkynna, verði gerðir samningar viö Breta og V-
Þjóðverja? Þessi mynd er af vfkingaskipi, liku þeim er forfeöur okkar komu á til iandsins fyrir
1100 árum.
„ER ÞETTA HÆGT,
MATTHÍAS Á?"
Raddir
lesenda
Örnólfur örnólfsson, Hofs-
lundi 15, Garðahreppi hafði
samband við PAGBLAÐIÐ:
,,Ég keypti mér bil um
daginn, sem ef til vill er ekki i
frásögur færandi. Billinn, sem
var mjög vel útlitandi og árgerð
1963, hafði verið i eigu sömu
konunnar frá upphafi. Nema
hvað, ég fer til borgarfógeta,
eins og lög gera ráð fyrir, að fá
veðbókarvettorð. Mér til mik-
illar furðu var veð í bilnum og
ekki nbg með það — það var
ekki á nafpi þeirrar sem hafði
átt bilinn. Ég fékk þvi ekkert
veðbókarvottorð. Ég för til
konunnar — hún hafði ekki svo
mikið sem slegið vixil um sina
daga!
Var nú farið að grennslast
nánar og kom i ljös að
maðurinn, sem bjó á móti, hafði
veðsett bilinn — og átti ekki svo
mikið sem hjólkopp i honum!
Það eru liðin 5 ár siðan veðið
var tekið i bílnum — siðan 1970.
Ég hafði samband við lögfræð-
ing aðilanna hann fór undan i
flæmingi i fyrstu — sagðist hafa
týnt möppu með þessum skjöl-
um o.s.frv. en að lokum sagðist
hann vera búinn að redda þessu.
Rétt er það, ég er búinn að fá
vottorðið, en mér er spurn, er
þetta hægt, Matthias Á?”
ÞÖKK
Árni Jón Jóhannsson sjómað-
ur, Háaleitisbraut 15, hringdi:
„Mig langar að þakka gömium
nágranna minum og góðvini,
Cæsari Mar, fyrir grein þá, er
hann skrifaði i Morgunblaðið
um hundahald ekki alls fyrir
löngu. Ég er honum hjartanlega
sammála um ókosti hundahalds
i þéttbýli — það er engan veginn
verjanlegt.
Um leið vil ég lýsa megnustu
vanþóknun minni á skrifum
Steinunnar Jónsdóttur um Cæs-
ar og skrif hans. Konan gefur i
skyn, að það þurfi að senda
Cæsar i geðrannsókn. Ég veit
ekki hvaðan þessi kvenmaður
telur sig hafa slika heimild, en
hún sýnir ótrúlega ósvifni og
sjálfumgleði. Ég hef þekkt Cæs-
ar i mörg ár og aldrei hef ég hitt
meira ljúfmenni, mann sem vill
leysa hvers manns vanda.
Ég er nýkominn úr siglingu og
var á Norðurlöndum. Þar, eins
SÉ CÆSARI MAR!
og menn vita, hefur i sumar
gengið yfir mikil hitabylgja.
Óþrifin af hundum þar eru ólýs-
anleg, þarna var þetta skitandi
og migandi og hlandið gufaði
upp i steikjandi sólarhitanum.
Megna pest lagði siðan af þessu,
öllum til mikils ama, að ekki sé
minnzt á óþrifin, sem saurinn
veldur.
Erlendis er það viðurkennt,
að hundahald i borgum er orðið
meiriháttar vandamál —
vandamál, sem við Islendingar
erum blessunarlega lausir við.
Að lokum vil ég þakka Cæsari
aftur hans ágæta bréf.”
OF STRJÁLAR KVÖLDFERÐIR
ÚR BREIÐHOLTI f MIÐBÆINN
Ferðaglaður hringdi:
„Maður gæti haldið, að það
væru lagðir hálfgerðir átthaga-
fjötrar á þá, sem búa i Breið-
holtinu, svo erfitt er mönnum
gert að komast til og frá þeim
góða stað með almenningsfar-
artækjum borgarinnar, strætis-
vögnunum.
Svo er mál með vexti, að vin-
kona min, sem býr uppi i Breið-
holti, fer stundum upp á Skaga
(Akranes) að heimsækja for-
eldra'sina, sem þar búa. Notar
hún þá Akraborgina, en til að ná
henni, þá þarf hún að nota
strætó til að komast niður I mið-
bæ. En hún er bara að gefast
upp á að nota þessi annars
„ágætu” almenningsfarartæki,
þvi samgöngurnar viö Breiö-
holtiðeru alltof strjálar á kvöld-
in. Ef hún tekur strætó niður i
bæ, með skiptimiðum og öllu
sem fylgir, þá tekur það lengri
tima að komast þangað en að
sigla með Akraborginni upp á
Akranes.
Sennilega er bara fljótlegast
að keyra beint frá Breiðholtinu
upp á Skaga, þótt hálf sé það nú
önugt.”
mmmmammtammmmmmmm