Dagblaðið - 24.09.1975, Blaðsíða 6
6
Dagblaðift. MiPvikudagur 24. september 1975.
FRtST
dómur i veg fyrir að útlendingar
fái innflytjendaleyfi.
Talsmaður útlendingaeftir-
litsins í Washington sagði á-
kvörðunina um frestun á brott-
visun Lennons vera af mann-
úðarástæðum, kona hans ætti
von á barni. Visaði hann til vott-
oröa lækna um að Yoko gæti
borið skaða af þvi að takast á
hendur langt og strangt ferða-
lag eða að þurfa að horfa á eftir
manni sinum.
dómsmálaráðuneytinu fyrir
samsæri gegn sér vegna póli-
tiskrar afstöðu sinnar. Lennon
fékk á sinum tima dómsúrskurö
um að hann fengi að athuga
skjöl ráðuneytisins um mál sitt
og kom þá i ljós að þingmaður-
inn Strom Thurmond haföi I
þingnefnd lagt mjög fast að þvi
að Lennon yrði visað úr landi —
einmitt vegna „óþægilegrar”
stjórnmálalegrar afstöðu hans.
Lennon vill hvergi annars
staðarvera en I Bandarikjunum
en hefur ekki getað heimsótt
ættland sitt i nokkur ár vegna
máls þessa.
Bandariska dómsmálaráöu-
neytið ákvaö I gær að fresta þvi
að reka John Lennon, fyrrum
bitil, úr landi. Astæöan er sú að
eiginkona Lennons, Yoko Ono, á
von á barni innan tlðar. Tals-
maður bandarlska útlendinga-
eftirlitsins skýrði fréttamönn-
um frá þessu i gærkvöldi.
Lennon hefur barizt fyrir þvi
að fá að dveljast I Bandarikjun-
um siðan 1972. Brottvisun hans
er tilkomin vegna dóms sem
hann hlaut I Englandi 1968 fyrir
að hafa marijuana i fórum sln-
um. Samkvæmt bandarlskum
innflytjendalögum kemur slikur
RHAMWÉB . ■ :
'RAwaafWf' * ykk
WfáJ-' MC % :f'<
mm caffi J' ..
H/ ‘cviri’i
Mál þetta hefur vakiö mikla
athygli i Bandarlkjunum og hef-
ur Lennon stefnt bandariska
Guillaume fór með
leyniplöggin heim
Giinter Guillaume, sem réttað
er yfir i Vestur-Þýzkalandi
vegna meintra njósna fyrir
Austur-Þýzkaland, hafði eitt
sinn I fórum sinum viðkvæm
leyndarskjöl v-þýzku stjórnar-
innar I tvær vikur áður en hann
skilaði þeim aftur. Ekki lét hann
þó verða af þvi fyrr en hann
hafði fengið fyrirskipun um að
gera það.
Kom þetta fram I réttarhöld-
unum yfir Guillaume i Dussel-
dorf i gær. Hann er fyrrverandi
ráðgjafi Willy Brandts sem varð
að segja af sér kanslaraembætti
þegaruppkomstum Guillaume.
Ráðgjafinn fyrrverandi er
ákærður fyrir landráð ásamt
konu sinni, Christel.
Embættismaður i kansellíinu
skýrði svo frá fyrir rétti I gær að
skjölin, sem um ræðir, hefðu
verið 18 telexskeyti, sem biðu
Brandts þegar hann kom ásamt
ráðgjafa sinum úr sumarleyfi I
Noregi 1973. Embættismaðurinn
sagði að engum hefði þótt til-
tökumál þótt Guillaume hefði
verið svo lengi með skjölin, þar
sem aðrir aðstoðarmenn og ráð-
gjafar sýndu gjarnan af sér á-
lika hæg vinnubrögð.
NIXON VISSI EKKI UM
INNANLANDSNJÓSNIRNAR
Nixon, fyrrum Bandarlkjaforseti, vissi ekkert um ákveðna þætti
ólöglegrar njósnastarfsemi CIA og EBI I Bandarikjunum, að sögn
Toms Hustons, fyrrum ráðgjafa forsetans.
Huston sagði rannsóknarnefnd öldungadeildarinnar að leyniþjón-
usturnar hefðu rekið ólöglega starfsemi slna löngu áður en Nixon
samþykkti innlendar njósnir.
Huston lagði sjálfur fyrir forsetann áætlun um innbrot, slmahler-
anir og könnun á einkabréfum. Var þetta 1970. Huston sagði Nixon
hafa fallizt á áætlunina en afturkallað samþykki sitt fimm dögum
siðar vegna mótmæla þáverandi yfirmanns FBI, J. Edgars
Hoovers.
Formaður rannsóknarnefndarinnar, Frank Church, staðfesti
framburð Hustons og bætti við, að leyniþjónusturnar hefðu farið á
bak við bæði forsetann og Huston og látið fyrirskipanir þeirra sem
vind um eyrun þjóta.
„Rannsókn okkar hefur leitt i ljós, að Huston-áætlunin var ekki
nema litill hluti þeirrar lögleysu, sem viðgekkst bæði á undan og
eftir,” sagði Church.
A Spáni, paradís Islendinga, eru garrotturnar enn notaðar við aftökur
ÞFTTA VIRÐUR
IKKI SÁRT"
að hjartastarfsemin heldur á-
fram i allmargar minútur.
Undirbúningurinn
Litið er gert til að létta undir
með þeim dauðadæmda. Þegar
liður ab aftökunni — sem fang-
anum er yfirleitt ekki tilkynnt
um — kemur böðullinn inn i
klefann til hans með málband.
Svo að allt geti farið fram á sem
þægilegastan hátt þarf að vita
ummál hálsins, hæð hins dauða-
dæmda að lögun hnakkagrófar-
innar.
Þegar hér er komið sögu þyk-
ist sá dauðadæmdi hafa nokkuð
góða hugmynd um hvað standi
til. Fullvissu um að nú séu dag-
ar sinir taldir fær svo hinn
dauðadæmdi, þegar hinn dag-
legi vinskammtur er stórlega
aukinn.
Siðan biðurhann. Einn daginn
heyrist fótatak böðulsins i gang-
„Þetta tekur fljótt af,” segir
hann. „Þetta verður ekkert
sárt.”
Fátt eitt hefur vakið meiri at-
hygli að undanförnu en dauða-
dómarnir sem kveðnir hafa ver-
ið upp yfir alls ellefu ungum
Spánverjum. Er þeim gefið að
sök að vera andstæðingar
stjórnar Francos og hafa Spán-
verjarnir ungu verið dæmdir
fyrir ýmis brot. Ekki munu öll
sönnunargögn i málum þeirra
sérstaklega traust.
Spænska stjórnin hafði ákveð-
ið fyrirfram hvaða dóma þessir
ungu Spánverjar — flestir Bask-
ar — fengju. Réttarúrskurður
var fyrirfram dæmdur endan-
legur. Aðeins Francisco Franco
sjálfur getur náðað svo rækilega
dauðadæmt fólk.
Allur heimurinn snýst nú gegn
þessum dauðadómum — og
meira að segja fólk úr röðum
þjóðernissinnaflokks Francos
sjálfs.
Aftökur á Spáni fara fram
með óvenjulega óhugnanlegum
hætti. Hinir dauðadæmdu eru
kyrktir i svokölluðum „garrott-
um”, en i rauninni er um annað
og meira en kyrkingu að ræða.
Um leið og hinn dauðadæmdi
er kyrktur með stálvir, sem
skerst inn i hálsinn, gengur
hvöss stálskrúfa inn i hnakkann
hinum megin frá og slitur sund-
ur mænuna.
Það hryllilegasta er, að aftan
við hinn dauðadæmda stendur
maður, einhver þriggja opin-
berra böðla Spánar, sem snýr
skrúfunni með handafli. Fórn-
Ilinir þrir opinberu böðlar spænska rlkisins. Frá vinstri sitja Vicente,
Antonio og Bernardo.Frá 1949 hafa þeir tekiðafllfi 112manns.
ardýrin eru misjafnlega lengi
að deyja.
Böölarnir
Spænska rikið hefur i þjónustu
sinni þrjá opinbera böðla, Vi-
cente, Bernardo og Antonio.
Siðan 1949 hafa þeir tekið af lifi
112 manns. Antonio er „marka-
kóngur”, hefur stytt lif 52
manna. Þvi er liklegt, segir
danski blaðamaðurinn Preben
Halberg IBT á laugardaginn, að
annaðhvort Vicente eða Bern-
ardo fái að taka þá ellefu, sem
nú biða dauða sins, af lifi — ef
Generalissimo Franco náðar þá
ekki.
„Það er fremur algengt,” hef-
ur einn böðlanna sagt i blaða-
viðtali, „að ég verði að róa þá
dæmdu svo ég komi járnkrag-
anum og reipinu fyrir á forsvar-
anlegan hátt. Yfirleitt láta þeir
sér segjast þegar ég segi þeim
að þetta taki fljótt af og sé ekk-
ert sárt.”
Kyrkingar hafa verið notaðar
við aftökur á Spáni I aldaraðir.
A miðöldum þótti Spánverjum
ekki nóg að taka uppreisnar-
seggi og banditta af lifi, heldur
vildu þeir sjá til þess að dauðinn
kæmi hægt... og örugglega.
Fyrir kemur þó, að fórnar-
dýrið deyr um leið og skrúfan
kemst inn fyrir hörundið, þvi
miðtaugakerfið verður fyrsta
mótstaðan. Einnig kemur fyrir
Vicente I starfi. Einbeitnin I svipnum ieynir sér ekki.