Dagblaðið - 06.04.1976, Blaðsíða 24

Verður prófmál í sparimerkjamálinu?
Mundi kosta milljarð
að bœta upp misréttið
frumvarp um leiðréttingu á fyrirkomulagi i smíðum — ríkisstjórnin hefur enn
ekki ákveðið bœtur
Það mundi kosta ríkið um
einn milljarð króna og bæta
eigendum skyldusparnaðar það
misrétti, sem þeir hafa orðið
fyrir vegna aðferða við útreikn-
ing á vísitölubótum og vöxtum.
Gaukur Jör undsson
prófessor hefur bent á þann
möguleika, að prófmál verði
látið fara fram um leiðréttar
kröfur á vangreiddum vöxtum
og vísitölubótum frá árununt
1968—1975. Telur hann, að með
þeirri aðferð muni helzt fást
skorið úr urn vafaatriði, sem
séu mörg í þessu sambandi. Hér
yrði um yfirgripsmikið mál að
ræða, sent tæki ekki aðeins til
sk.vldusparifjáreigenda heldur
einnig Iánta'-end;: úr Bygging-
arsjóði og ríkissjóðs. . Félags-
málaráðuneytið mundi sjá um,
að ekki þyrfti að greiða fyrir að
sækja prófmálið, ef sú leið yrði
farin.
Hins vegar hefur ríkisstjórn-
in enn ekki komið sér niður á,
hvort eða að hve miklu leyti
bætur skuli greiddar fyrir mis-
réttið frá fyrri tima. Spari-
merkjamálið svonefnda er í
höndunt ríkisstjórnarinnar,
eftir að félagsmálaráðuneytið
taldi það of viðamikið til að
taka ákvörðun upp á eigin spýt-
ur um bætur. Akveðið hefur
verið að leiðrétta fyrirkomulag-
ið i framtíðinni, og er frumvarp
unt það efni í smíðum, þannig
að ekki komi til i framtíðinni,
að eigendur skyldusparnaðar
þoli misrétti. Verður, eins og
skýrt hefur verið frá í Dagblað-
inu, vísitöluálag, eftir að frum-
varpið hlýtur samþykki, reikn-
að fjórum sinnum á ári í stað
einu sinni.
Ver kominn i „stríðslitina” í slippnum í gær. Db-mynd Björgvin.
„Kemur ekki til mála
að nota svartolíu"
Varðskipið
Ver tilbúið:
Varðskipið Ver er nú tilbúið
til notkunar eftir smávægilegar
viðgerðir. Verður það sjósett á
morgun og þá fullreynt að sögn
Gunnars Ólafssonar, skipherra
hjá landhelgisgæzlunni. Skip-
herra á Ver verður Kristján
Árnason, en óráðið er enn hver
verður fyrsti stýrimaður og
hversu margir af áhöfninní
verða áfram á skipinu.
Vélar skipsins eru útbúnar
til brennslu á svartolíu og við
spurðum Gunnar hvort nú yrði
notazt við það kerfi.
„Nei, ég held að það komi
ekki til mála,” sagði hann.
„Enginn af okkar vélstjórum er
samþykkur slíku, enda þarf
ekki nema smávægilega bilun
til þess að allt sé stopp. Og
þegar maður er kannski með
Lloydsman í skutnum má ekki
miklu muna,” sagði Gunnar
ennfremur
Sagði Gunnar að þó þeir
mundu brenna hráolíu væri
auðveldur leikur að spara hana
með því einu að keyra hægar.
„Það munar mest unt síðustu
tvær mílurnar í hámarkshrað-
ann,” sagði Gunnar ennfremur.
,,— allt að 50%. Og það hefur
komið í ljós að við verðum að
fara að vernda ákveðin svæði í
stað þess að flengjast um allan
sjó þannig að hraðinn skiptir
ekki öllu ntáli.”
Gunnar sagði að auðvitað
yrði fylgzt með þróuninni þar
eð brennslutækin væru fyrir
hendi. „En menn verða líka að
gæta að því að þegar maður er
kominn með skip eins og Tý í
hendurnar, sem kostar yfir
milljarð, þa er ekki hægt að
vera með nein exsperiment ',
sagði Gunnar. —HP
Ljónsungi
klóraði barn
Ljónsungi í Sædýrasafninu í
Hafnarfirði krafsaði í 4-5 ára
gamlan strákpatta þar suður
frá á sunnudaginn, svo úr
blæddi. Ljónsunginn var
ásamt bróður sínum laus innan
um gestina, sem þarna voru, og
var margt barna að venju.
Litli pattinn, sem annar
unginn klóraði, hafði verið að
leika við ungana og höfðu þeir
heldur strítt honum en hitt, en
lengi var hann hinn mannaleg-
asti. Allt í einu heyrðist stráksi
reka upp skelfingaróp og
þegar að var gætt hafði ljóns-
unginn fellt hann í gólfið og
vildi slást.
Tveir menn ruku til og
losuðu barnið en þá hafði
Ijónsunginn krafsað sár á bak
við eyra barnsins. Ungarnir
voru þegar lokaðir inni og
þótti greinilega ekki mikið um,
enda munu þeir vanir að ráfa
um á meðal gestanna og láta þá
klóra sér á maganum. —OV.
Synt í Keflavik
utan opnunartima
Það hefur einhvern Keflvík-
inginn langað meira en góðu
hófi gegndi í að fá sér sund-
sprett um helgina og löngunin
orðið hömlunum yfirsterkari.
Brauzt hann inn í sundhöllina
og fékk sér þar sundsprett ein-
göngu, því einskis var saknað
úr húsakynnum sundlaugar-
innar. Hefur sundmaður þessi
aðeins brotið sér leið inn að
lauginni en ekki skemmt meir
en til þurfti til að komast
þangaðinn. —BH
fijálst, óháð dagblað
ÞRIÐJUDAGUR 6. APRÍL 1976.
Tíu bótar ó
alfriðuðu
hrygningar-
f.vœði
Enn einu sinni hafa íslenzk-
ir sjómenn sýnt, hversu tvö-
faldir þeir eru i roðinu varð-
andi fiskverndun Islendinga
og ræktun fiskistofna. Varð-
skipið Þór stóð tíu báta að þvi
að vera með netatrossur á al-
friðuðu hrygningarsvæði á Sel-
vogsbanka í gærmorgun og í
fyrrakvöld.
Kom varðskipið að neta-
trossunum, einni á fætur ann-
arri, og reyndust þær vera frá
þessum bátum: Gissur ÁR 6,
Guðfinna Steinsdóttir ÁR 10.
Friðrik Sigurðsson ÁR 17,
Skálafell ÁR 20, Búrfell ÁR
40, Arnar AR 55, Skúmur GK
22, Freyr KE 98, Harpa RE 342
og Guðmundur Magnússon VE
69.
Ráðherra og aðrir forvígis-
menn um fiskverndun okkar
hafa látið í ljós undrun sína á
þessu furðulega framferði
islenzku skipstjórnarmann-
anna, en mál þeirra verða
tekin fyrir dómstóla þar sem
sekt þeirra verður ákveðin.
—HP
288 lítrar áfengis
sem smygla átti
til ísiands
Það er ekki ofsögum sagt af
smyglvarningi i íslenzkum
skipum. 288 lítrar af sterku
vini fundust um borð í flutn-
ingaskipinu Sögu, er skipið
kom til Gravarne, skammt frá
Gautaborg.
Saga var að koma frá
Vestur-Þýzkalandi. Þangað
hafði skipið flutt saltsíld. Þá
átti einnig að afferma 6000
tunnur af saltsíld í Svíþjóð.
Eftir það átti Saga að halda til
íslands. Tollyfirvöld í Sviþjóð
fengu ábendingu um það frá
kollegum sínum í Vestur-
Þýzkalandi, að áfengi hefði
farið um borð i skipið og var að
vonum gerð mikil leit að því er
Saga kom í höfn í Svíþjóð.
2 skipverjar hafa setið í
gæzluvarðhaldi vegna rann-
sóknar málsins, en talið var
víst að vínið ætti að fara til
íslands. Þeir munu hafa viður-
kennt að eiga það. EVI.
Formoður Útgerðarráðs:
BÆJARÚTGERÐIN Áni
EKKI BETRI KOSTA VÖL
Árekstur bifhjóls og bifreiðar:
Flaug yfir vélarhús
bifreiðarinnar
— en slapp samt ómeiddur
„Þau skip, sem við er átt i
frétt Dagblaðsins í gær, eru, að
dómi þeirra kunnáttumanna,
sem í Utgerðarráði sitja, lalin
fallin lil veiða við ísland.” sagði
Ragnar JúUusson, formaður
Utgerðarráðs Bæjarút-
gerðarinnar í viðlali við blaðið i
morgun. Þeir menn eru t.d. Páll
Guðmundsson skipstjóri, Þor-
steinn Gíslason skipstjóri, auk
Marteins Jónassonar, forstjóra
Bæjarútgerðar Reykjavíkur.
sem að sjálfsögðu er með i
ráðum.
„Sjávarútvegsráðuneytið
s.vnjaði um leyfi til kaupa á
togara erlendis frá,” sagði
Ragnar. „þannig að þrátt fyrir
skoðun á tilboðum um skip.
sem smíðuð voru í Póllandi,
Grikklandi, Frakklandi og á
Spáni. kont ekki til greina af
þeirri ástæðu að leita eftir
slikum kaupunt.”
Ragnar kvað hér hafa verið
um það að ræða, hvort kaupa
skyldi togarann Fre.vju eða
kaupa alls ekki togara. Tilboð
hefðu komið utan af landi í
Fre.vju. og hefði Bæjarútgerðin
þvi haft skamman tíma til um-
hugsunar i samkeppni við þau
tilboð. Meðal annars vegna hag-
stæðra greiðsluskilmála hefði
verið aflað heimildar til kaupa
á Fre.vju til þess að missa þann
togara ekki frá Re.vkjavík.
Dagblaðið skýrði frá þvi i
gær, eftir heimildum. sem það
hafði aflað að Utgerðarráð
Bæjarútgerðarinnar hefði
keypt togarann Freyju á verði,
sent er hátt í 100 milljónum
króna hærra en tilboð unt
santbærileg skip erlendis frá.
Rétt er og sjálfsagt, að sjónar-
mið Utgerðarráðs komi
greinilegá fram, þótt þeint beri
ekki saman við fyrrgreindar
heimildir.
Ljóst er, að synjun stjórnvalda
um leyfi til kaupa á skipi
erlendis frá lokar þeirri leið,
hvað sem líður tegundum
skipa. Það er svo aftur ntál út af
fyrii' sig, sent vert er að
gaumgæfa nánar. þegar vitað
er unt sntíði margra skipa f.vrir
ýmsa aðila aðra hjá erlendum
skipasmíðastöðvum. -BS-
Enn einu sinni sönnuðu
öryggishjálntar gildi sitt. er
piltur á mótorhjóli ók inn í
hliðina á bíl á gatnamótum
Hverfisgötu og Ingólfsstrætis
um þrjúleytið í gærdag.
Tildrög sl.vssins voru þau, að
ökumaður mótorhjólsins kom
akandi upp Hverfisgötu. Þá ók
sk.vndilega bifreið í veg fyrir
hann úr Ingólfsstræti. Þetta
skeði svo snöggt. að pilturinn
hafði ekki tíma til að hemla
nenta lítillega áður en hann
lenti á bifreiðinni. Ilann flaug
af hjólinu, yfir húdd bifreiðar-
innar og lenti á höfðinu í göt-
una. Hjálnturinn, sem hann
hafði á höfðinu, brotnaði við
höggið. en pilturinn stóð þegar
upp og kvaðst ónteiddur.
Ökumaður bifreiðarinnar
ber það, að hann hafi aldrei séð
mótorhjólið. Er slysið varð,
skein sólin, en hún hefur ekki
getað valdið blindu eða neinu
þess háttar. — Ökumaður
mótorhjólsins segist hafa verið
á löglegunt hraða, og leiða
bremsuförin ekkert í ljós, sem
gæti sannað eða afsannað það.
—ÁT