Dagblaðið - 23.07.1976, Síða 3

.3
DAGBLAÐIÐ FÖSTIJDAGUR 23. JÚLl 1976.
Verið kurteis
við krakkana
Oft hef ég tekið eftir því að
afgreiðslufólk í verzlunum er
ókurteist við krakka sem
kannski ná ekki nema rétt upp
á afgreiðsluborðið. Mig tekur
það ævinlega sárt að verða vitni
að slíku og reyni að hafa orð á
því ef krakki er látinn bíða
lengi eftir afgreiðslu.
Þessir ræfiar sem rogast
stundum með slíkar byrðar að
þau valda þeim naumast, og fá
svo ekkert nema tvrtuhátt og
ókurteisi afgreiðsluiólksins.
Sýnum krökkunum kurteisi
og verum þess minnug að svo
læra börnin málið sem fyrir
þeim er haft.
Móðir.
Raddir
lesenda

Það er ailtaf ánægjulegt að sjá
þegar „amman" fer í bæinn
með barnabörnin og gefur
þeim ís. Það er hollt fyrir börn
og unglinga að umgangast afa
sína og ömmur og læra af þeim
góða siði.
Orð frá Svíþjóð um
„normaldreifingu"
réttlátari
einkunna-
gjöf
en áður
Paul Hansen sendi okkur
eftirfarandi frá Svíþjóð:
Eftir að hafa dvalið á Islandi
í 3 vikur datt mér i hug að
senda ykkur línu.
Þegar ég var staddur hjá
ykkur var mjög deilt um
einkunnagjöf eftir normal-
dreifingunni. I sambandi við
þær deilur taldi menntamála-
ráðherra sig skorta þekkingu
á tæknilegri framkvæmd
normaldreifingarinnar.
Þar sem ég held að það sé
einmitt þekkingarskortur sem
hefur orsakað deilurnar vil ég
reyna að útskýra hvernig
normaldreifingin notast við
einkunnargjöf og miða ég þá
við Svíþjóð, þar sem ég þekki
til. En ekki gætir síður mis-
skilnings hjá Svíum en
tslendingum í þessu máli. Svíar
nota einkunnir frá 1 og upp í 5
og aðeins heilar tölur þ.e.a.s.
samkvæmt normaldreifingu
með miðpunkti 3 og staðal-
fráviki 1.
Tekið er tölfræðilegt úrval
nemenda í ákveðnu prófi og
árangur þeirra borinn saman
við normaldreifingu til að
ákveða hvaða einkunnir þeir
fá. Síðan er árangur úrvalsins
notaður til að ákveða einkunnir
út úr prófinu. Þó einkennilegt
megi virðast fæst réttari út-
koma með þvi að taka úrval, en
ef árangur nemendanna væri
skoðaður i heild, en þetta er
staðreynd sem tölfræðingar
munu kannast við. Með því að
taka úrval nemenda til við-
miðunar minnka árleg frávik
og þyngd prófa hefur lítil áhrif,
þvi miðlínan færist til eftir
prófþunga. Með þessu er
leitast við að nemendur með
svipaða kunnáttu fái sömu
einkur.n þótt þeir gangist undir
misþung próf.
I öllum námsgreinum,
hugvísindum jafnt sem raun-
vísindum verður að gera talna-
skala og færa þar inn árangur
nemenda. Umæli eins og
„sæmilegt" og ,,gott“ „mjög
gott“ eru ónothæf með öllu ef ^
að nota normaldreifingu. Þeir
sem setja einkunnir mega ekki
víkja frá stærðfræðilegum
skilningi á normaldreifingu og
láta tilfinningásjónarmið ráða.
Ádeila á sænska einkunnar-
kerfið kemur aðallega frá
nemendum og samtökum
þeirra, en nemendur læra ekki
um normaldreifingu fyrr en í
3ja bekk í menntaskóla eða
síðar. í raunvísinda- og tækni-
deildum er hún kennd fyrr og
þar veit ég ekki til að
nemendurnir gagnrýni hana að
neinu marki.
Einkunnargjöf verður aldrei
óaðfinnanleg og gildir það
einnig þegar normaldreifing er
notuð, en gallarnir leynast í
aðlögun úrvalsins og hjá fram-
kvæmdaaðilanum. Það er
skoðun mín að ef rétt er farið
að með normaldreifingu, þá sé
hún réttlátari en þau kerfi sem
áður voru notuð.
AÐ FARA A BALL MED SINNI
HEITTELSKUÐU
— það er ekki hœgt, hún er ekki nógu gömul
Einn súr skrifar:
Ég trúlofaðist minni
heittelskuðu fyrir skömmu og i
tilefni dagsins ætluðum við að
gera okkur dagamun og fara út
að skemmta okkur. Stefnan var
sett á Sigtún, þann fræga stað.
Við vorum komin þar að
dyrunum tímanlega til þess að
lenda ekki í mannþröng, sem
safnast þar oft saman. Varla
þurftum við lengi að bíða, áður
en dyrnar opnuðust og myndar-
legur dyravörður fyllti gættina.
„Passa", öskraði hann vafalaust
til þess að vera starfi sínu
vaxinn. Eg dró upp passann og
það var allt i lagi með hann. En
þegar að minni ástkæru kvinnu
kom, þá kom nú heldur betur
strik í reikninginn. Hún var
ekki nógu gömul og var vísað
frá. Með þessu var greinilegt að
við áttum að skemmta okkur
sitt í hvoru lagi. Það hefði
vafalaust verið það sama upp á
teningnum, hefðum við verið
gift. Kvenfölk má gifta sig
átján ára og eignast eins mörg
börn og það vill, en það ntá ekki
fara á skemmtistað. 'I'il þess er
það ekki nógu þroskað, alla
vega ekki nógu gamalt.
Þetta er alveg fáránleg
stefna. Hvers vegna mega hjón
ekki fara út að skemmta sér
saman? Ég skil ekki í svona-
þvælu. Ég vil nú skora á rétta
aðila að kippa þessu nú i liðinn,
og það fyrr en síðar.
Við Sigtún myndasl oft langar biðraðir fólks, sem vilkkomast í skemmtilegheitin.
' >
Spurning
dagsins
Þorírþúað
fíjúga með
loftbelg?
Ólöf Björnsdóttir: Já, en ég vildi
að það færi betur en þegar hann
lenti í girðingunni um daginn.
Georg Þorkelsson birgðavörðtir:
Jú, ætli það ekki, þó ég sé að
verða sjötugur 4. ágúst. Ég mundi
ekki slá hendinni á móti því, ef
mér væri bo.ðið.
ÓIi Anton Bieltvedt sendill: Já,
ef hann kæmist alveg á loft. Það
er ekkert varið í að slást I jörðina.
Jakob Þór Guðnason sendill: Já,
ég mundi drifa mig á stundinni,
ef mér væri boðin ferð.
Guðbergur Auðunsson teiknari
FÍT: Já, ég hefði ekkert á móti
því að skreppa í háloftin svona til
tilbreytingar.
Víglundur Magnússon, 13 ára :
Ég er nú ekkert ofsalega hrifinn
af því. Ætli ég mundi nú samt
ekki fara.