Dagblaðið - 16.08.1977, Blaðsíða 2

DAGBLAÐHL ÞRIÐJUDAGUR 16. AGUST 1977.
2
r
TONABÆR OG EIK
Birna Mar Siguröardóttir skrif-
ar:
Þriöjudaginn 26.7. ætlaði ég
að bregða mér á hljómleika í
Tónabæ. Þar átti hljómsveitin
Eik að spila og syngja. Þetta
átti að byrja klukkan 8 og var
ég mætt klukkan 7 og ætlaði
ekki að missa af neinu.
Ég bjóst við minnst 100
manna biðröð hjá svo vinsælli
hljómsveit. En ég sá ekki einn
einasta lifandi mann. Þá hélt ég
kannski að þessu hefði verið
frestað til klukkan 9 og beið til
hálftíu. Þá gafst ég alveg upp
og fór.
Stöku sinnum komu krakkar
sem sáu að ekkert var um að
vera og fóru strax, aðrir biðu.
Enginn kom til að gefa okkur
skýringu á þessu háttalagi. Það
kom engin auglýsing í blöðun-
um um að hljómleikarnir féllu
niður. Þeir hafa kannski haldið
að það væri allt í lagi og bara
gaman fyrir mann að þvælast í
strætó ofan úr Breiðholti og
heim. Það kostar lika í strætó
og þetta kostaði mig 120 krónur
fram og til baka. Það er þó
nokkuð fyrir fátækt skólafólk
eins og mig.
Mér finnst þetta einum og
mikið af því góða. Ég heimta
skýringu, Tónabær!
Pjetur Maack gaf þá skýr-
ingu f.h. Tónabæjar að hljóm-
sveitin Eik hefði brugðizt á slð-
ustu stundu þetta kvöld. Sök
hússins var hins vegar að þetta
Þarna vantar ekki aðsóknina. En hún hefur ekki verið svona góð f vetur. DB-mynd Björgvin Pálsson.
var ekki auglýst, ekki einu
sinni með miða utan á hurðinni.
Sagði Pjetur að þeim þætti
þetta ákaflega leiðinlegt en hitt
væri annað mál að þessi hljóm-
sveitakvöld, sem húsið hefur
skipulagt i vetur, hafa verið
ákaflega illa sótt, flest hafa
komið rúml. 100 manns á eitt
þeirra. Það væri þvi ekki eins
og krakkarnir sýndu þessu
neinn verulegan áhuga.
Saga af gallaðri vöru
og vondri þjónustu
DD 1554-0223 skrifar:
I janúar 1977 keypti ég mér
vöfflujárn í verzl. Þorsteins
Bergmanns og kostaði það1
tæpar 10 þúsund krónur. Hita-
stillir á vöfflujárninu reyndist
vera bilaður strax í byrjun og
þar sem járnið var í ábyrgð fór
ég strax með það í viðgerð og
var mér lofað að gert skyldi við
það. Eftir um það bil tveggja
mánaða bið fékk ég járnið til
baka. Var kaupmaðurinn mjög
ánægður með viðgerðina og
kvað hafa verið settan í það
hitastilli úr öðru nýju járni.
Þegar ég sá járnið á ný brá mér
illilega I brún og ætlaði ég ekki
að trúa þvi að þetta væri sama
járnið og ég hafði komið með til
viðgerðar alveg nýtt. Það var
sem sagt allt kolbrennt og
vægast sagt afar illa útlitandi.
Augljóst var að bakað hafði
verð í járninu og brunnið hafði
illilega við i þvi og ekki verið
hirt um að hreinsa það. Ég
benti nú kaupmanninum á það
hve illa vöfflujárnið hefði farið
i „viðgerðinni" og fór fram á að
fá nýtt járn í stað þessa, þar
sem ábyrgð átti að vera I fullu
gildi og ég hafði komið með það
vel útlitandi til viðgerðar. Þótti
mér frekar hart að fá þetta nýja
tæki mitt til baka verra útlits
heldur en eftir margra ára
notkun. Um slíkt var ekki að
tala við kaupmanninn.
Undi ég þessu að vonum illa
og snéri mér til Neytendasam-
takanna, sem töluðu við kaup-
manninn fyrir mina hönd.
Náðu þau tali af honum einu
sinni eða tvisvar, en eftir það
var hann ekki til viðtals. Var ég
nú orðin forvitin að fá að vita
hvaða rafvirki hefði gert við
járnið. Þar sem ég þekki
nokkra úr þeirri starfsstétt
spurðist ég fyrir um það, hvort
það væri viðurkennd aðferð við
viðgerðir á vöfflujárnum að
hræra deig og baka þar til rétt
hitastilling væri fengin. Ef svo
væri, hvort ekki þyrfti sérstaka
manneskju í baksturinn þegar
mikið væri að gera! Reyndar
fékk ég það svar sem ég hafði
búizt við, þ.e. að allir rafvirkjar
hefðu sérstök tæki til þess að
mæla hitastig í slikum viðgerð-
um.
Mér tókst loks að fá gefið upp
nafnið á rafvirkjanum (bakar-
anum) og var það Sverrir Berg-
mann. Eitthvað virðist þó vera
á huldu með réttindi þess
ágæta manns sem rafvirkja (ég
kynnti mér þó ekki hvort hann
hefði réttindi sem bakari), því
hann er ekki á skrá hjá Félagi
isl. rafvirkja Háaleitisbraut 68,
né heldur hjá Félagi löggiltra
rafverktaka Hólatorgi 2. Eftir
þessa eftirgrennslan er mér
nær að halda að hér sé á ferð-
inni einhver fúskari, enda
benda vinnubrögðin ekki til
annars.
Þó að vöfflujárnið væri I
ábyrgð hafði það ekkert að
segja i mínu tilfelli. Til hvers
er þá ábyrgð á heimilistækjum
þegar helzt þarf málaferli til
þess að ná fram rétti sinum?
Nú var ekki um annað að ræða
fyrir mig en að taka járnið, ljótt
og óþrifalegt eins og það var og
reyna að verka það eftir beztu
getu. Verkið tók marga klukku-
tíma i áföngum og þótt mér
tækist loks að þrífa upp úr því
mestu óhreinindin, ber það
ennþá merki „viðgerðarinnar",
því viðbrennslublettirnir nást
ekki af því alls staðar. Þess
vegna er þeim Þorsteini og
Sverri Bergmann guðvelkomið
að fá járnið lánað, ef þeim
liggur á að baka vöfflur, þvi
ekki hef ég gaman af þvi að
eiga nýja hluti sem ómerkilegir
menn stórskemma í „við-
gerð“, án þess að láta svo litið
að segja að þeim þyki þetta
leitt.
Þótt að öll þessi armæða og
fyrirhöfn hafi verið mér til
mikils ama og leiðinda ber ekki
að neita þvi að ýmsir, sem haf a
frétt um þessar ófarir minar,
hafa skemmt sér konunglega
við að heyra um slíkan bakara-
meistara.
Þorsteini Bergmann og
Neytendasamtökunum var gef-
inn kostur á að svara þessu
bréfi en hvorugur aðilinn þáði
það boð.
Hríngið i síma
83322
mUlikl. 13-15
Pólýfdnkórinn birtir vinningsnúmer
Vegna lesendabréfs í DB
fyrir nokkru kom einn úr Pólý-
fónkórnum með vinningaskrá I
happdrætti kórsins. Hafði hún
áður birzt i öllum blöðum.
1. nr. 5876 Ferð fyrir tvo til
sólarlanda með Ferðaskrifstof-
unni Utsýn, kr. 170.000.
2. nr. 7128 Ferð fyrir tvo til
sólarlanda með Ferðaskrifstof-
unni Utsýn, kr. 170.000.
3. nr. 2453 Ferð fyrir einn til
sólarlanda með Ferðaskrifstof-
unni Utsýn, kr. 60.000.
4.-13. nr. 7032, 2729, 11448,
5015, 9155, 4203, 1037, 7474, 896
og 5016 Hljómplötuúttekt hjá
Hljóðfærahúsi Reykjavíkur,
Laugavegi 96, kr. 10.000.
Upplýsingar í síma 26611 á
Ferðaskrifstofunni Utsýn.
Hraðinn í
N.N. hringdi til að vekja at-
hygli lesenda DB á mynd sem
birtist I Alþýðublaðinu mið-
vikudaginn 10. ágúst. Þar sést
Baldur Möller ráðuneytisstjóri
í dómsmálaráðuneytinu sitja
við skrifborð svo hlaðið skjöl-
kerfinu?
um að út af flóir. Langar N.N.
til að vita hvort þessi mynd sýni
þann „mikla hraða“ sem tíðkast
i meðferð dómsmála hér á land-
inu, er þarna kannski einn
flöskuhálsinn í kerfinu góða?