Dagblaðið - 16.08.1977, Blaðsíða 10

10
DAGBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. AGUST 1977.
Útgofandi DagblaðiA hf.
rramfcwmdaatjóri: Svainn R. Eyjólfsson. Ritstjóri: Jónas Krístjánsson.
Fréttastjórí: Jón Birgir Pátursson. Ritstjómarfulltrúi: Haukur Helgason. Skrífstofustjórí ritstjórnar:
Jóhannas Reykdal. iþróttir: Hallur Símonarson. Aðstoðarfréttastjórí: Atli Steinarsson. Safn: Jón
Saw Baldvinsson. Handrít: Ásgrímur Pálsson.
Blaðamann: Anna Bjarnasen, Ásgeir Tómasson, Bragi Sigurðsson, Dóra Stefánsdóttir, Gissur
%gurðsson, Hallur Hallsson, Helgi Pótursson, Jakob F. Magnússon, Jónas Haraldsson, Katrín
Pélsdóttlr, Ólafur Jónsson, ómér Vsldimarsson, Ragnar Lér.
Ljósmyndir: Bjamieifur Bjvnleifsson, Hðvður Vilhjélmsson, Sveinn Þormóðsson.
Skrífstofustjórí: Ólafur tyjólfsson. Gjaldkerí: Þráinn Þorleifsson. Dreifingarstjórí: Mér E.M.
Mttqóm Síðumúla 12. Afgreiðsla Þverholti 2. Áskríftir, auglýsingar og skrifstofur Þverholti 11.
Aðalsimi btaðsins 27022 (10 línur). Áskríft 1300 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 70 kr.
emtaldA.
Setning og umbrot: Dagblaðið og Steíndórsprent hf. Ármúla 5.
Myndaog plötugerð: Hilmir hf. Síðumúla 12. Prentun: Árvakur hf. Skeifunni 19.
Múhameðslönd:
Refsiákvæðin
úr kóraninum
Ein Kröfluvirkjun á ári
Áratuga löng stefna takmarka-
lausrar framleiðsluaukningar í
landbúnaði hefur ekki fært bænd-
um lífskjör til jafns við þéttbýlis-
fólk. Þeir eru stöðugt tekjulægri
en verkamenn og eru flestir of
bundnir búskapnum til að geta
tekið sér eðlilegt sumarfrí.
Stefna takmarkalausrar framleiðsluaukning-
ar í landbúnaði kostar þjóðfélagið samt gífur-
lega mikið. Hún kostar meira en ofbeittar
afréttir um verulegan hluta landsins. Hún kost-
ar meira en endalausar deilur um hollustu
dýrafitu.
Meira að segja gjaldeyrisdæmi stefnunnar er
fremur tvíeggjað. Árið 1975 var flutt inn
skepnufóður, tilbúinn áburður, eldsneyti og
vélar til landbúnaðar fyrir 4,4 milljarða króna,
meðan flutt var út kjöt, ull, gærur, skinn,
húðir, ullarteppi, lopi, band og prjónavörur
fyrir tæplega 3,4 milljarða króna.
í beinum styrkjum kostar landbúnaðurinn
ríkissjóð um þrjá milljarða króna á þessu ári.
Þar á ofan fara um fimm milljarðar króna í
niðurgreiðslur landbúnaðarafurða á árinu.
Þessir átta milljarðar eru veigamikill þáttur
f járlaga ríkisins.
Ýtarlegur samanburður Dagblaðsins á verði
innlendra landbúnaðarafurða og hliðstæðra af-
urða, sem fluttar væru inn frá Danmörku á
verði danska landbúnaðarráðsins, töxtum Eim-
skipafélagsins, öðrum flutnings- og dreifingar-
kostnaði, svo og álagningu í heildsölu og smá-
sölu, hefur leitt í ljós, að átta milljarðarnir
segja ekki alla söguna.
Slíkur innflutningur mundi ekki aðeins
spara ríkinu fimm milljarða króna á ári í
niðurgreiðslum, heldur þar á ofan lækka vöru-
verð um þrjá milljarða króna. Inni í þessu eru
að vísu útflutningsuppbætur Efnahagsbanda-
lagsins. En óneitanlega væri skemmtilegra að
láta hið ríka bandalag greiða okkur slíkar upp-
bætur en að vera stöðugt að borga því útflutn-
ingsuppbætur með okkar framleiðslu.
Enn er ekki öll sagan sögð. Ef slíkur inn-
flutningur leiddi til breytinga á neyzluvenjum,
til dæmis til aukinnar neyzlu á ódýrum kjúkl-
ingum í stað dýrs lambakjöts, mundi enn spar-
ast einn milljarður króna. Og væru sumar
þessar vörur fluttar inn frá öðrum löndum en
Danmörku, þar sem þær eru ódýrari, til dæmis
kjúklingar og nautakjöt frá Bandaríkjunum,
mundi enn sparast einn milljarður króna.
Þannig má leiða rök að því, að stefna tak-
markalausrar framleiðsluaukningar í landbún-
aði kosti þjóðina samtals þrettán milljarða
króna á ári. Hins vegar mundi ekki kosta nema
sex milljarða að hafa 4000 bændur í sumarfríi í
tólf mánuði á ári á verkamannalaunum.
Menn þurfa því ekki að vera á móti félags-
legri þjónustu hins opinbera, þótt þeir leggi til,
að ríkið dragi saman seglin í skattheimtu sinni.
Hin miklu afskipti hins opinbera af landbúnaði
eru veigamikill þáttur þeirrar staðreyndar, að
ísland er láglaunaland í samanburði við ná-
grannalöndin.
Við reisum ekki eina Kröfluvirkjun á ári. En
landbúnaðurinn einn er meira en ein Kröflu-
virkjun á ári.
—menn eru handhöggnir fyrir þjófnað
Það eru ekki allar verzlanir undir þaki I Pakistan, heldur setja kaupmenn sig niður við húsveggi og
skýla sér fyrir sólinni með sólhlífum. DB-mynd Katrín Pálsdóttir.
Svo virðist sem lönd
múhameðstrúarmanna ætli að
taka strangar á öllum brotum
framvegis. Þegnar þessara
landa eiga ekki að sleppa
undan refsingu ef þeir gera
eitthvað misjafnt af sér. Til að
tryggja að siðferði sé gott i
löndunum hafa yfirvöld 1
múhameðstrúarlöndunum tek-
ið upp þau lög sem kóraninn
segir til um, en þau eru um 14
hundruð ára gömul. Kóraninn
er bæði trúarrit og einnig sið-
fræðirit. Þar voru ritaðar þær
reglur sem gilda áttu í sam-
skiptum manna og þær giltu
sem Iög og eftir þeim voru
menn dæmdir ef þeir gerðust
brotlegir við lög kóransins. 1
hinni heilögu bók er einnig aí
finna skýrum stöfum, hvernig á
að refsa fyrir hin ýmsu brot á
siðfræði þeirri sem bókin boð-
ar. Þessi ákvæði um
refsingar, sem er að finna í
kóraninum, eru nú refsilög í
flestum múhameðstrúarlönd-
um.Undanfarin ár hafa þau boð
og bönn sem kóraninn boðar,
ekki verið haldin. T.d. bannar
kóraninn neyzlu áfengis, en
áfengi er selt í verzlunum í
Pakistan, en landsmenn þar
eru múhameðstrúar. Þar finn-
ast einnig alls konar nætur-
klúbbar þar sem selt er áfengi.
Nú bregður svo við að þessu á
að breyta og það er Zia hers-
höfðingi sem gerir það, sá sem
steypti forsætisráðherra lands-
Þessl mynd er frá verzlun í Karachi i Pakistan. Þeir sem frelstast til að stela einhverju t.d. úr
verzlunum eru handhöggnir, samkvæmt nýjum lögum sem gengu þar í gildi í júlí.
DB-mynd Katrfn Pálsdóttlr.
^ ............ ............................