Dagblaðið - 02.02.1978, Blaðsíða 2

DACiBI.AÐIÐ. FIMMTDDAGUR2. FEBRÚAR 1978.
ÖLAFUR :
GEIRSSON
Raddir
lesenda
Hringiðísíma
27022miiii
kl. 13ogl5
- ■ ■■ - ^
SAMTðUN ÓEÐLILEG
Suöurnes.jamaður hringdi:
Er nú ekki mælirinn fullur,
enn eitt sjónvarpsleikritið þar
sem hreint ekki er hægt að gera
sér neina grein fvrir hvert
stefnir?
í Póker er ekki einu sinni
hægt að seg.ja að verið sé að
segja áhorfendum neina sögu,
nei. ekki aldeilis. t rúmlega
klukkutíma fær maður að sjá
leigubifreiðarstjöra róla um
sviðið í tómu tilgangsleysi,
Ekki tekur betra við þegar
maður byrjar samtöl við aðra
þá sem við sögu koma. Þá
hefjast samlíkingar, hreint
ótrúlegar satt að seg.ja, eins og
þegar hjónakornin fóru að
ræða um brotnu framrúðuna
þegar eiginmaðurinn hafði
verið gripinn i hliðinu með
kanamellu í skottinu.
Hætt er nú við að það samtal
hefði verið svolítið öðruvísi hjá
venjulegum bílstjóra eða sjó-
mannshjónum.
VARIÐ YKKUR
BENSÍNÞJÓFUM
Bifreiðaeigandi hringdi og
sagði sinar farir ekki sléttar.
Hafði hann orðið f.vrir því að
meginhluta þess bensins, sem á
tanki bifreiðar hans var, hafði
verið stolið’.
Vildi hann benda á þetta
iiðrum t U viðvörunar. Sjálfur
notaði bifreiðarstjörinn ólæst
lok á bensíngeymi bifreiðarinn-
ar.
Eftir að hann varð var við
þ.jöfnaðinn. sem að hans áliti
hefur alls ekki þurft að vera
f.vrr en einhverjir pörupiltar
hafa verið búnir að leika á
hann margsinnis, keypti hann
sér læst lok.
Sagði bifreiðarstjóri að þau
kaup væru öruggtega fljót að
borga sig þegar bensinlítrinn
væri kominn upp í 113 krónur.
Lokið kostaði ekki meira en
rétt rúmlega tvö þúsund krón-
Stutt bréf og undir naf ni
DB biður þá mörgu, sem vilja
koma bréfum á framfæri á les-
endasíðum blaðsins, að hafa í
huga að þau mega helzt ekki
vera löng.
Styttri bréf geta nær alltaf
verið jafnefnismikil, eru frem-
ur lesin og hægt er að koma
þeim fyrr á síður blaðsins.
Ennfremur er ítrekað að
nafnlaus bréf eru undir engum
kringumstæðum birt í DB.
Lesendur um
Vallar-Póker
Fólkið ginnt til
Filippseyja til að
hitta galdralækni
— getið sjálf um ykkur um kennt, sögðu læknar,
enginn neyddi ykkur til fararinnar
„Þegar ég var í Bandaríkjun-
um fyrir nokkrum árum kom
þar upp mikið mál vegna
galdralæknisins á Filippseyjum
sem íslendingar eru nú að fara
að heimsækja," sagði Jóhanna
Hjaltalin.
„Mér finnst alveg voðalegt að
íslendingar skuli vera svona
auðtrúa og ætli að láta draga
sig á asnaeyrunum yfir hálfan
hnöttinn. Hópur Bandaríkja-
manna lét plata sig til Filipps-
eyja og átti galdralæknirinn að
„skera“ fólkið upp með
höndunum einum saman. Eftir
„uppskurðinn“ mátti sjá
rauðleitt far, rispu og blóðrák á
hörundi sjúklinganna.
Síðar kom I ljös, þegar farið
var að rannsaka málið, að
galdralæknirinn hafði einhvers
kpnar skinnpung með kálfs-
blóði og fjöðurstaf falinn í
lófanum og með því gerði hann
strik á hörund sjúklinganna.
Allur aðbúnaður var mjög
slæmur og maturinn vondur.
Þegar Bandaríkjamennirnir
komu aftur heim urðu mikil
blaðaskrif út af þessari ferð
bæði í New York Times og
öðrum blöðum. Bandarískir
læknar og sérfræðingar fengu
ekki rönd við reist og þegar
fólkið kvartaði við þá, sögðu
þeir að það gæti sjálfu sér um
kennt. Það hefðí ekki verið
neytt til að fara í þessa ferð.
Mér finnst alveg hræðilegt til
þess að hugsa að fólk skuli vera
svona auðtrúa að láta hafa sig
yfir hálfan hnöttinn til þess að
heimsækja galdralækni," sagði
Jóhanna Hjaltalin.
Sigmundur Orn Arngrímsson og Margrét Helga Jóhanns-
dóttir léku bæði í Póker.
ORÐITIMA TOLUÐ
1623-9259 skrifar:
Það voru orð í tíma töluð sem
gamli maðurinn sagði i lok s.jón-
\ arpsleikritsins Pól^er á sunnu-
dagskvöldið: Hvenær skyldum
við losna við þessa óværu héðan
úr heiðinni? Atti hann þá við
Kanann sem allt er að sýkja hér
á landi eins og glögglega kom
fram í sama leikriti. Og sámt
halda menn að við getum látið
eins og hann sé ekki hérna og
að allt verði betra með þ/í að
klæða hann í Gefjunarföt. Svei
þvi.
Það er timi til kominn að
listamenn jafnt og aðrir byrji
að berjast á móti þessum fírum
og flæma þá úr landi. Björn
Bjarman gerði það ekki ólag-
lega þó byrjendabragur væri á
mörgu í leikritinu, til dæmis
samræðum fólksins, sem voru
óeðlilegar og uppskrúfaðar. En
hugleiðingin er söm.
Burt með Kanann.
N
A myndinni eru ekki galdra-
menn heldur frumbyggjar
Filippseyja sém eins og flestir
aðrir í þeirra sporutn eiga í vök
að verjast fyrir menningunni.
Nýju súrmjólkur-
fernurnar Ijótar
— tökum þær gömlu upp aftur,
segir Mjólkursamsalan
Af hverju er súrmjólkin
komin í svona ljótar umbúðir?
Kominn er einhver ljósbrúnn
litur á hyrnurnar sem mér
finnst alls ekki til fyrirm.vndar.
sagði Guðrún í Kópavogi þegar
hún hafði samband við DB.
DB ræddi við Guðlaug Björg-
vinsson framkvæmdastjóra
Mjólkursamsölunnar.
„Því er ekki að neita að við
höfum fengið margar upp-
hringingar vegna þessa nýja
pappírs í súrm.jólkurfernun-
um.“ sagði Guðlaugur.
„Reyndar er eini munurinn
sá að þessi nýi pappír er
óbleiktur en hinn eldri bleiktur
og því ljósari. Sænska fyrirtæk-
ið, sem við kaupum umbúðirn-
ar hjá, bauð þennan pappír á
lægra verði og þar sem
mjólkurframleiðendur í Sví-
þjóð hafa notað óbleiktan
pappír um nokkurn tima ákváð-
um við aó panta súrmjólkurum-
búðirnar þannig til reynslu.
Nú virðist aftur á móti komið
í ljós, að íslenzkum neytendum
fellur nýi blærinn á umbúðun-
um ekki og mun Mjólkursam-
salan því ekki taka upp notkun
umbúða úr óbleiktum pappír
almennt.
Næsta sending af umbúðum
undir súrmjólkina mun verða
með gamla laginu." sagði Guð-
laugur Björgvinsson að lokum.
Sleppið blóts-
yrðum úr
blaðagreinum
Árný Jóhannsdóttir hringdi:
Vildi hún kvarta yfir
blótsyrðum þeim sem verið
hefðu í kvikmyndagagnrýni i
DB á mánudaginn. Mér leiðist
svona orðfæri og sé heldur ekki
neina ástæðu til þess. Sonur
minn sjö ára les blöðin og
hefur gaman af að lesa DB og
vildi ég síður að hann tæki upp
slíka ósiði sem blótsyrði.
Eg skora því á blaðamenn að
sléppa þannig orðum úr
textanum í framtíðinni.