Dagblaðið - 12.02.1979, Blaðsíða 34

34
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 12. FEBRÚAR 1979.
Leiklistarskóli Islands:
Förðunar- og hárkollu-
meistari í heimsókn
„Það er ekki sama hvort þú gengur
á fund bankastjóra í óburstuðum
skóm og frakka, sem lítur út eins og þú
hafir sofið í honum, eða í vel pressuð-
um jakkafötum með fallega hnýtt
bindi,” segir föröunar- og hárkollu-
meistarinn Kaj Grönberg sem undan-
farið hefur haldið námskeið fyrir
nemendur í Leiklistarskóla íslands.
„Og þegar fólk á að koma fram í sjón-
varpinu útbýr það sér alltaf eitthvert
gervi, með hárgreiðslunni, hvernig
þeir snyrta skeggið, ef þeir eru karl-
menn, farða, laginu á gleraugunum
sínum,” heldur hann áfram og segir að
frá þvi manneskjur fyrst urðu til hafi
þær notað farða, grímur og klæðnað
ýmist til að galdra með, eða dulbúast,
eða undirstrika stéttaskiptingu.
í upphafi
tengt göldrum
Hann var hér ekki lengi, tvær vikur

Já, smelltu bara af, göða — en þú nærð ekki mynd af mér eins og ég er — þvi ég er búin að fela mig bak við grimu .
i.

i
l\IJÍL\\
KYNNIR NÝÚTKOMNA HLJÓMPLÖTU
BEE GEES
Loksins er platan fullunnin! Platan sem
sem GIBB brœóurnir hafa verið að vinna
að í eitt ár.
Við kynnum þessa vönduðu plötu í kvöld,
aðeirts viku eftir að hún kemur út í U.S.A
En hvað veröldin sem við lifum I er litil...
held ég, en nemendurnir voru mjög
hrifnir af honum. Hann kenndi þeim
undirstöðuatriði i förðun og auk þess
heilmikið um sögu þeirrar listar að
skapa sér gervi.
Blaðamenn mættu i síðustu
kennslustundina. Þá áttu krakkarnir
að vinna frjálst og sýna árangurinn af
námi sínu. Það voru fyrstu-bekkingar
sem við hittum. Erla Björg, Pálmi,
Sólveig, Ragnheiður, Kjartan, örn og
Ellert beittu hugmyndafluginu.
Krakkarnir sögðust hafa farið einn
daginn út í pylsuvagninn i Austur-
stræti, öll máluð eins og hauskúpur.
Þau fengu afgreiðslu þótt svipurinn á
afgreiðslukonunni væri dálitið undar-
legur á meðan hún var að rétta þeim
pylsurnar. „Við vorum að hugsa um
að halda áfrani upp í ráðuneyti til að
undirstrika að skólinn er í svelti af
hálfu hins opinbera,”sögðukrakkamir.
Pétur Einarsson skólastjóri taldi baga-
legast að geta ekki ráðið fasta kennara.
Hann hefur leyfi fyrir þremur en fær
ekki peningana.
Við tökum förðunarmeistarann tali
og hann hefur margt að segja.
„1 eldgamla daga settu veiðimenn á
sig grímur úr dýraskinni til að blekkja
veiðidýrin. Ekki löngu síðar urðu
grímur og andlitsmálning fastur liður í
trúarathöfnum margra frumþjóða og
notaðar af mörgum galdramönnum.
Með því að breyta útliti sinu gátu þeir
losað sig úr viðjum mannlegra tak-
markana og komizt upp á yfirnáttúr-
legt plan.
Alla tíð síðan hefur andlitsförðun
— og klæðnaður — verið notaður af
mönnum til að ná ákveðnum áhrifum.
En hún hefur breytzt I sífellu. Jafnvel
slikt undirstöðuatriði sem hvað væri
kvenlegt, hvað karlmannlegt.”
Það kemur fram að förðunarmeist-
arinn og snyrtifræðingarnir eiga ýmis-
legt sameiginlegt en þó greinir þá á.
Báðir reyna að breyta útliti mann-
eskjunnar til að auka áhrifamátt
hennar. „En við gerum fólk fallegt,
þið gerið það ljótt,” segja snyrti-
fræðingarnir.
Leikhúsmaðurinn vill ekki fallast á
það og segir að allar þær rándýru
málningarvörur, sem kvenfólk makar
framan í sig, sé geryi sem þær séu
neyddar inn í af þjóðfélagi sem kúgar
þær.
„Hafa ekki karlmenn málað sig á
einhverjum timum veraldarsögunn-
ar?” spyrjum við.
„Jú, frönsku aðalsmennirnir gengu
ilmandi og farðaðir um hallarsalina en
þá voru þeir hnignandi stétt og loks
allir hálshöggnir í byltingunni. Þeir
máluðu sig til að villa á sér heimildir
og telja umhverfinu trú um að þeir
ættu meira undir sér en raun bar
vitni.”
Hárið -
stutt og sítt
Kaj Grönberg var hér svo stuttan
tima að hann gat ekki veitt tilsögn í
annarri aðalgrein sinni. Hann er
nefnilega hárkollumeistari.
Llfið er miklu margbrotnara en við höldum — á því eru ótal spegilfletir.