Dagblaðið - 15.02.1979, Qupperneq 2

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 15. FEBRÚAR 1979.
2
Marinusi nafnlausa svarað:
Rætin skrif um
rækjusjómenn
Rækjusjómaður skrifar:
1. febr. skrifar öfundsjúkur maður
grein í Dagblaðið með fyrirsögn með
stærsta letri: „Að heimta 20% skatt-
friðindi fyrir menn með 1.5 milljónir á
mánuði”. Ég hringdi í fréttastjóra
Dagblaðsins og vildi fá að vita um rétt
nafn greinarhöfundar, hann kvað það
-ekki hægt en taldi að yfirleitt tækju
nú ekki margir mark á greinum sem
skrifaðarværu undir dulnefni. Ég held
að því miður taki margir svona upp-
slátt trúanlegan og telji þetta
staðreynd. Af flestum stéttum þjóð-
félagsins er hægt að slá upp slíkum
dæmum ef lítt er skeytt um sannleik-
ann eins og þarna er gert. Vesalingur
þessi beinir þarna illsku sinni að
rækjusjómönnum og mér finnst, við
Isafjarðardjúp, þvi nefnd eru 5 tonn á
viku sem ég held að ekki séu í gildi
nema hér. Það er rétt að 6 tonna há-
marksafli er hér á hvern bát á viku,
fátt annað í þessari rætnu grein er rétt.
Um ákvörðun verðlagsráðs ætla ég
ekki að fjalla hér en ætla að þaö hafi
rök fyrir sínum gjörðum. Maðurinn
telur rækjumenn lítið þurfa að hafa
fyrir sínum launum. En sannleikurinn
er sá að hver sjóferð tekur frá 12 og
upp í 18 klst. miðað við að ekkert komi
fyrir sem oft vill þó verða. Ég held að
þessi náungi ætti að kynna sér betur
hagi þessara manna og sjómanna yfir-
leitt áður en hann beinir vonzku sinni
næst að sjómönnum. í hans augum
virðast þeir miklir óþurftarmenn í
þjóðfélaginu, það sé nú munur en
opinberir starfsmenn.
Ég hef ráð á því og vil hér með
bjóða náunga þessum með í eina sjó-
ferð á rækju í viðunandi veðri, ef hann
hefur kjark til að gefa sig fram, þó ég
Dreifingarklúbbur
Dagblaðsins og Vikunnar.

SEL
Um leió og þú byrjar að bera Dagblaðið út til
kaupenda á höfuöborgarsvæöinu, eða selja
annaö hvort Dagblaðiö eða Vikuna gerist þú
félagi í Dreifingarklúbbi DB og Vikunnar.
Fyrir það færð þú að sjálfsögóu þín laun, en
auk þess skorar þú mörk í dreifingarkeppn-
inni standir þú þig vel.
Fyrir mörkin sem þú skorar færðu viður-
kenningarseðil. Seðlunum safnar þú og
þegar þeir eru orðnir nógu margir skiptir þú á
þeim í afgreiðslu blaöanna og þeim verð-
launagrip sem þú kýst þér úr sýningar-
skápnum.
Hér á myndinni sérðu nokkra af verðlauna-
gripunum, en þeir eru miklu, miklu fleiri.
Komdu á afgreið§luna í Þverholti 11, líttu í
verðlaunaskápinn og fáðu þetta allt saman
útskýrt frekar. Þórunn, Júlía eða írena segja
þér allt sem þú þarft að vita ætlir þú að dreifa
Dagblaðinu, en Anna eöa frena ef þú ætlar
að selja Vikuna.
Afgreiðslan er í Þverholti 11, rétt hjá Hlemm-
torgi.
id/iD

i n
telji að sá sem er svo vesæll að þora
ekki að setja sitt rétta nafn undir það
sem hann skrifar í blöð sé ekki nýtur
til neinna starfa á sjó. Ef vesalings
Marinus tekur boðinu er ég viss um að
hann fræddist um margt, sem hann
ekki þekkir nú, en hann gæti misst af
sjónvarpsfréttum þann dag.
Um verðið á rækjunni er það að
segja að meginhluti rækjunnar sem
kemur á land um þessar mundir hér
við Djúp, er á kr. 150 kg og aflinn frá
einu tonni upp í 6 tonn yfir vikuna.
Nú ætti Marinus að geta reiknað hlut
þeirra manna sem fiska 1 tonn yfir
vikuna og kannski minna, sem getur
komið fyrir, því góður sýnist hann
vera í margföldun.
Nú er ástandið 1 rækjuveiðunum
hér við Djúp þannig að til stendur að
hætta þeim og gæti þá þessi náungi
glaðzt á ný.
Eitt er nú að fleiri vikurnar úr
árinu eru laun þessara manna lítil sem
engin og myndi Marinusi og mörgum
öðrum þykja þau lúsarlega lág ef sjálf-
ur hefði. Hitt er rétt, sem betur fer, að
ef vel fiskast getur hlutur orðið góður,
sumar vikurnar, sérstaklega á rækj-
unni, þar sem skiptin eru þannig frá
gamalli tið en standast ekki á nýjum
og dýrum bátum.
Óvissan og öryggisleysið í
rækjuveiði er orðið slíkt, að ekki er
hægt við að búa mikið lengur og þætti
örugglega mörgum með föstu launin
óþolandi, þó að þau séu að vísu ekki
alls staðar há.
Skattfríðindakónga kallar maður
þessi sjómannastéttina alla. Ekki ætla
ég að svara því að þessu sinni en bið
hann að hugleiða, áður en hann skrif-
ar næst, á hverju íslenzka þjóðin lifir
og ekki eru það sjómenn sem hæst
hrópa um fríðindi og aðrar kröfur í
þessu þjóðfélagi okkar.
Sigurjón Hallgrímsson
fsafirði.
Hvar er
mittis-
belta-
drykkja
stunduð?
— Jón Hjaltason í Oóali
krafinn svars
Jóhannes Björgvinsson dyravörður í
félagsheimilinu i Stykkishólmi hringdi:
„Jón Hjaltason, eigandi veitinga-
hússins Óðals í Reykjavík, sagði í
þættinum Kastljósi í sjónvarpinu á
föstudaginn var að unglingar á aldrin-
um 13 til 15 ára stunduðu mittisbelta-
drykkju (þ.e. hefðu flösku 1 beltinu) í
félagsheimilum úti um land.
Ég vil mótmæla þessu,” sagði
Jóhannes. Hann sagði að í Stykkis-
hólmi kæmust krakkarnir aldrei yngri
en sextán ára inn í félagsheimilið.
Sama sagði hann að gilti í félagsheim-
ilum á Snæfellsnesinu.
Jóhannes sagðist eindregið óska
þess að Jón Hjaltason nafngreindi þau
félagsheimili sem hann heföi átt við
þegar hann kom fram í Kastljósþætt-