Dagblaðið - 21.09.1979, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 21. SEPTEMBER 1979.-
Er Bolungarvík ekki á
skrá hjá Pósti og síma?
Jónmundur Kjartansson, Bolungar-
vík, skrifar:
Hér í Bolungarvík er símakerfið
allt í lamasessi, þrátt fyrir að við
höfum hér nýja og fullkomna sím-
stöð, sem ætla mætti að dygði okkur
næstu árin með númer og annað.
Þrátt fyrir þetta fær fólk ekki
tengda né færða síma hér, nema bíða
eftir því í þrjá til fjóra mánuði, ef
ekki lengur. Til dæmis flutti maður
sá, er sér um alla útkeyrslu á olíu
fyrir Skeljung h/f til húsa og skipa í
janúar síðastliðnum í nýtt hverfi hér
og er ekki, þrátt fyrir ítrekaðar
tilraurtir, búinn að fá símann fluttan
enn.
Þennan mann þarf að vera hægt að
ná í svo að segja allan sólarhringinn
vegna loðnubáta og annarra sem á
olíu þurfa að halda. Maður skyldi
ætla að hægt hefði verið að útvega
þessum manni síma eins og fordæmi
eru fyrir í þessu nýja hverfi, þó ekki
væri nema að stinga honum inn um
bréfalúguna.
Ha, bréfalúguna? spyr fólk
kannski sem les þetta, en það er ein-
mitt lóðið, að ef þessir heiðursmenn
„Símamennirnir i Bolungarvik hengja jafnan vírana upp i staura, strekkja línuna
þaðan I sjónvarpsloftnetin og leggja þær þaðan inn um bréfalúgurnar hjá fólki,”
segir bréfritari og er ekki ánægður með þjónustu Pósts og sima i Bolungarvik.
gera svo lítið að láta sjá sig (síma-
mennirnir), þá hengja þeir jafnan vír-
ana upp í staura, strekka línurnar
þaðan í sjónvarpsloftnetin og leggja
þær þaðan inn um bréfalúgurnar hjá
fólki. Þetta kallast ekki beint góður
frágangur.
Ég gerði mér það til gamans að
mynda tvö eintök af þessum einstæða
frágangi, sem ég sendi Dagblaðinu
með bréfi þessu. Sennilega prentast
þær ekki nógu vel til birtingar.
Einnig má nefna að um mánaða-
mótin júlí/ágúst fluttust fjórar
fjölskyldur í jafnmargar ibúðir bæj-
arsjóðs (söluíbúðir) við Móholt. Þar
er búið að leggja símastrenginn inn
og draga í innanhúss, en þar er sama
sagan, enginn fær símann tengdan.
Ég pára þessar línur vegna þess að
ég er nú orðinn einn af þessu síma-
lausa fólki sem flutzt hefur í nýtt
hverfi hér í Bolungarvík og kvíði því
að fá ekki símann fluttan, miðað við
gang mála síðustu mánuði, fyrr en
um áramótin ’79—’80.
Ég ætla ekki að lýsa þeim óþæg-
indum fyrir mig og aðra, sem eins er
ástatt um, sem þetta hefur i för með
sér gagnvart vinnu og öðru nauðsyn-
legu. Samanber, að við úti á lands-
byggðinni erum jafnvel meira háðir
sima vegna margs konar þjónustu frá
ríkinu og öðrum sem jafnan er troðið
niðurá Reykjavíkursvæðinu.
Það er skilyrðislaus krafa okkar
Bolvíkinga að hér verði að minnsta
kosti staðsettur einn viðgerðarmaður
frá Pósti og síma því það er stað-
reynd að megnið af dögunum hjá
þessum viðgerðarmönnum (sem allir
eru á ísafirði) fer i að rúnta á tveimur
til þremur bílum milli staða hér í ná-
grenninu.
LEIKK) A LUTU?
Seltirningur skrifar:
Fyrir nokkrum dögum mátti lesa í
fjölmiðlum, að fjárhagsstaða Trygg-
ingastofnunar ríkisins væri svo yfir-
þyrmandi hrikaleg, að um tvo millj-
arða króna hafi skort til greiðslu fjár
til sjúkra, gamalmenna og öryrkja.
Krataráðherrann Magnús Magnús-
son hælir sér af því að hafa hótað úr-
sögn sinni úr hinni hörmulegu vinstri
stjórn, hefði orðið frekari dráttur á
útvegun þessa fjármagns.
En á sama tíma birtist frétt, sem
staðfest er af forystumönnum Hótel
Esju, að þessa hina sömu daga hafi
hinn toppkratinn, fyrrverandi þing-
maður Eggert G. Þorsteinsson, sá er
fékk í sjálfsagðan arf forstjórastöðu
við þessa „einkastofnun" kratanna
— Tryggingastofnun ríkisins —
haldið veglegt hóf fyrir starfsfólkið
— rúmlega 100 manns á Hótel Esju
— með „hanastéli” á undan matn-
um, borðvínum að forstjórasið með
matnum og vafalítið enn meira
brennivíni á eftir matnum. Þá vant-
aði ekki fjármunina. Og staðfest er
að hver maður hafi etið og drukkið
fyrir á annan tug þúsunda — og
skattborgarar landsins látnir borga
reikninginn.
Almenningur spyr hvar þeir séu
nú, litlu kratadrengirnir sem fyrir
síðustu kosningar ætluðu að hreinsa
burt alla spillinguna? Hvar er hann
þessa dagana hann Vilmundur Gylfa-
son, með skrif sín gegn subbuskapn-
um i þjóðlífinu? Hvar eru þeir Árni
Gunnarsson og Eiður Guðnason? Já,
hvar eru allir sjálfskipuðu hreinsun-
armenn óráðsíunnar?
Aldrei hefur almenningur á íslandi
verið blekktur eins stórkostlega og
fyrir síðustu kosningar. Aldrei hefur
skattaránið og verðbólgan verið jafn
yfirþyrmandi sem nú. Aldrei hafa
jafn margir verið sviknir jafn mikið.
Sú vel þekkta frásögn úr mannskyns-
sögunni, þá er Neró keisari lék á lútu
meðan Róm brann, kemur upp i hug-
ann — munurinn aðeins einn — í dag
eru það kratakeisararnútímans á ís-
landi sem i stað lútu leika mcð fjár-
muni almennings í landinu — en
eyðingareldarnir brenna ekki síður
glatt en á dögum Nerós.
IIIUIIIIIIIRI
Hvernig getur Tryggingastofnunin haldið dýra veizlu, þegar hún er nýbúin að gefa
yfirlýsingu um fjárskort stofnunarinnar, spyr bréfritari.
Víst gjöldum við
NATO okkar skatt
„Stuðningsmaöur Geirs Hallgríms-
sonar” kom við á ritstjórn DB. Hann
kvaðst vilja taka undir þá skoðun
formannsins að víst gjöldum við
NATÓ okkar gjald, þótt Aron
Guðbrandsson sé á öðru máli. Þvi til
staðfestingar lagði hann fram þessa
teikningu úr gömlu tölublaði
Spegilsins. Þar getur að líta fulltrúa
úr frekar fámennum en beinskeyttum
hópi heimavarnarmanna, sem tekið
hafa að sér þessa þjónustu á milli
tveggja sjálfstæðra bandalagsþjóða,
fyrir hönd okkar hinna.
Sjálfstæðisflokkinn
aftur til sigurs
Einar S. Jónsson hringdi:
Félag ungra sjálfstæðismanna hélt
þing sitt á Húsavík að þessu sinni. Ég
er gamall sjálfstæðismaður og hef
fylgzt með og lesið um ályktanir og
stefnumótanir, sem ungir sjálfstæðis-
mennhafagert.
Myndi margt breytast til hins
betra í þjóðfélaginu ef einhver þyrði
að koma þeim i framkvæmd. Það
hefur verið, og komið af sjálfu sér,
að frammámenn hjá ungum sjálf-
Raddir
lesenda
stæðismönnum hafa valizt til
ábyrgðarstarfa síðar meir.
Því var ég mjög hissa er núver-
andi formaður, Jón Magnússon, lét
hafa eftir sér i einu dagblaðanna rétt
fyrir þingið að hann væri svo önnum
kafinn og þreyttur maður að hann
hefði verið að hugsa um að draga sig í
hlé. Að vel hugsuðu máli ætlaði hann
þó aðgefakostásér.
Mikið skal á sig lagt þó menn séu
að niðurlotum komnir. Bjarni heitinn
Benediktsson sagði á fundi sem égí
var á hjá Heimdalli fyrir ca 20 árum,
að pólitík og félagsstarfsemi væri
vinna og aftur vinna og bætti síðan
við, þrotlaus vinna. Enda var
uppgangur á þeim árum er Bjarna
naut við ólikt betri en hann er í dag.
Mín von og fieiri sjálfstæðismanría er
að ungir sjálfstæðismenn leiði flokk-
inn fram til sigurs á nýjan leik og
hristi af sér öll ellimörk.
Regína Thorarensen er fréttaritari
DB á Eskifirði. Hún er sannkallaður
kjarnorkukvcnmaður og lætur fátt
fara fram hjá sér.
„Okkur
vantar rík-
isstjóm
semvið
getum
treyst”
— segir Regína Thor.
Regína Thorarensen skrifar:
Síðasta búvöruverðshækkun finnst
mér ganga út í hinar mestu öfgar.
Þótt ég sé bóndadóttir og haldi alltaf
með bændum, finnst mér að nú hafi
verið gengið of langt.
Ég er eiginlega ekki farin að skilja
neitt í þessari ríkisstjórn. Fyrst þegar
hún tók við völdum var þessi rokna
kjötveizla. Kjöt og smjör selt á
tombóluverði. Það er engu líkara en
að stjórnin sé villt vegar í þoku og viti
ekkert hvað hún eigi að gera.
Hætta á minni
kjötkaupum
Hætt er við að fólk minnki við sig
kjötkaupin i framtíðinni. Er það
ærið áhyggjuefni og ef eitthvað
minnkar með atvinnu er útilokað að
fólk geti keypt landbúnaðarvörur
eitthvað að ráði.
Ég hefði viljað setja verðstöðvun á
í allt að 3—4 ár og banna öll verkföll
á meðan verið er að koma þjóðinni úr
skuldasúpunni sem hún er í, bæði
innanlands og utan. Mér finnst per-
sónulega, að hvaða ríkisstjóm sem er
við völd, þá þori hún ekki að gera
það sem þarf að gera og fólkið er
sammála um. Við viium öll hvað við
erum skuldug og fólkið þráir að eitt-
hvað róttækt ségert. En enginn þorir
að gera neitt. Allir eru á atkvæða-
veiðum og halda að þeir missi fylgið
sitt. _
Allir með sömu laun
Ef ég mætti ráða ein vildi ég lækka
launin hjá hálaunamönnunum
þannig að allir værumeð sömu laun,
350—400 þúsund kr. En þá verður
verðstöðvunin að vera meira en
nafnið eintómt.
Margir eru þeir, sem lita svo á, að
þeir sem eru búnir að stunda langt
skólanám og hafa á hendi svokölluð
„ábyrgðarstörf", eigi að fá hærri
laun en þeir sem ekki hafa verið í
skóla og gegna minna metnum störf-
um í þjóðfélaginu.
Ég vil aðeins segja að öll störf éru
ábyrgðarstörf, hvort sem það eru
verkamannastörf eða önnur. Hvað
viðkemur skólagengnum mönnum i
ábyrgðarstöðum vil ég segja þetta:
Þjóðin hefur kostað þessa menn i
skóla, þeir hafa aldrei þurft að greiða
eyri i skólagjöld. Þótt ég viti að þeir
hafi stundum þurft að leggja mikið á
sig, þá tel ég þá ekkert ábyrgari
heldur en verkalýðinn.
Verkalýðurinn verður að standa
vel í sínu starfi bæði í frystihúsunum
og annars staðar og vera ábyrgur með
sín störf.
Til þess að geta verið sjálfstæð
þjóð þurfum við að eiga ábyrga
stjórn, sem þorir að gera það sem
þarf að gera. Við þurfum að vera
samhent og það verða allir að leggja
sitt af mörkum.
Við verðum að eiga ríkisstjórn sem
við getum treyst, en það höfum við
ekki átt í fjölda mörg ár, því miður.