Dagblaðið - 24.01.1980, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 24. JANÚAR 1980.
/—....
Opiö bréf til jafnréttisréös:
GIFTAR KONUR ALDREI
MEIRA EN 65% ðRYRKJAR
— ekki meöhöndlaðar af opinberum stofnunum sem sjálfstæðir einstaklingar
Ég undirriluð, Pjetra Ingólfs-
dóllir, vil með þessu bréfi vekja at-
hygli ráðsins á eftirfarandi:
Árið 1976 veiktist ég af kransæða-
stiflu ásamt versnandi astma og ári
síðar úrskurðaði heimilislæknir minn
mig óvinnufæra. Það ár lagði ég inn
læknisvottorð i Tryggingastofnun
rikisins og úrskurðaði stofnunin mig
|sá 65% öryrkja og byggði þann úr-
skurð sinn á því að ég er gift. Enn-
fremur synjaði stofnunin mér um
örorkubætur (örorkustyrk) á þeim
forsendum að eiginmaður minn hefði
það háar tekjur.
Þegar ég spurðist fyrir um hver
örorkuprósenta min hefði orðið skv.
vottorði, væri ég ógift, svaraði trygg-
ingalæknir því til að þá hefði ég verið
(metin) úrskurðuð 75% öryrki. Ég
spurði þá: ,,En ef ég væri karlmaður
og kvæntur?” Sami læknir svaraði
þá: ,,Að líkindum 75%.” Þegar ég
spurði hverju þetta sætti, að ég væri
þá bara metin 65% öryrki, sagði
læknirinn að reglan væri sú hjá
Tryggingastofnun rikisins að giftar
konur væru aldrei metnar meira en
65% ryrkjar.
Með þessu álit ég að gengið sé á
rétt minn sem einstaklings. Ég hef
unnið fyrir mér sem sjálfstæöur ein-
staklingur i þjóðfélaginu síðan ég var
14 ára og greitt mína skatta og
skyldur til þess. Ég er fædd árið 1926
og gifti mig ekki fyrr en árið 1972.
Arið 1976 hætti ég svo að vinna úti af
heilsufarsástæðum. Ég hef því
starfað sem „sjálfstæður einstakl-
ingur” i 32 ár en sem gift kona i
aðeins 4 ár. ÖII þessi ár hef ég starfað
við venjuleg störf bæði til sjós og
lands. Ég sætti mig þvi ekki við að ég
skuli ekki lengur talinn sjálfstæður
einstaklingur heldur hluti af eigin-
manni minum — og lái mér hver sem
vill. Með þeirri meðferð sem mín mál
fengu hjá Tryggingastofnun ríkisins
tel ég raunar að verið sé að troða á
einstaklingsrétti mínum og þar með
almennum mannréttindum skv. 2. gr.
mannréttindayfirlýsingar Sameinuðu
þjóðanna sem ísland hefur undir-
ritað.
Jafnréttisganga fatlaðra
Ég vil í framhaldi af þessu beina
eftirfarandi spurningum til jafnréttis-
ráðs:
1. Telur jafnréttisráð réttlætanlegt
að starfsgeta giftrar konu sé metin
eftir launum maka hennar?
2. Telur jafnréttisráð réttlætanlegt
að giftar konur séu aldrei metnar
meira en 65% öryrkjar þegar
aðrir gela verið metnir um 75%
öryrkjar?
3. Telur jafnréttisráð það yfir höfuð
réttlætanlegt að giftar konur skuli
meðhöndlaðar af opinberum
stofnunum sem eiginkonur
manna sinna en ekki sem sjálf-
stæðir einstaklingar?
Pjetra Ingólfsdóttir.
llppskipun hjá álverinu i Straumsvík.
íslenzka Álfélagið hf.:
ÍSAL GREIÐIR SJÁLFT SÍNA
RAFMAGNSREIKNINGA
Þjóðverjahatur í þýðingum?
Hatrið má ekki
ráða f erðinni
í blaði yðar hafa að undanförnu
þrisvar sinnum birzt smápisllar frá
lesendum blaðsins þar sem fjallað er
um álverið í Straumsvik, launakjör
þar i samanburði við áburðarverk-
smiðjuna, rafmagnsverð, tollfrelsi og
mengun. Að ýmsu leyti hafa pistlar
þessir verið villandi, einkum i full-
yrðingum um að hærri laun hjá ÍSAL
cn áburðarverksmiðjunni slafi af
lágu rafmagnsverði sem ÍSAL greiði.
Áburðnrvcrksmiðjan og ÍSAL greiða
nákvæmlega sama verð fvrir rafmagn
og starfskjör verksmiðjanna að þvi
lcyti hin sömu.
Vegna fullyrðinga um að „fólkið i
landinu” greiði rafmagnsreikninga
fyrir álvcrið er rétt að árétta einu
sinni enn að slik fullyrðing á sér enga
stoð i raunveruleikanum. Á þvi 25
ára timabili sem samningurinn um
ÍSAL nær til er nú talið að ISAL.
muni greiða til Landsvirkjunar um
120% af greiðslubyrði vegna Búr-
fellsvirkjunar, aðalspennistöðvar við
Geitháls, ásamt báðum háspennulin-
unum frá Búrfelli og Þórisvatnsmiðl-
un, enda þótt ÍSAL noti einungis 2/3
af uppsettu afli virkjunarinnar og
þriðjungur hennar, svo og önnur
ofangreind mannvirki, nýlist öðrum
notendum að fullu.
Að þvi er varðar tollfrelsi má
benda á að það er síður en svo eins-
dæmi að ISAL greiði ekki tolla af
hráefnum og tækjabúnaði. Svipað
gildir um annan útflutningsiðnað.
I.oks má nefna, að nú eru i fullum
gangi framkvæmdir hjá ÍSAL. til að
koma i veg fyrir innri og ytri mengun,
framkvæmdir sem kosta munu u.þ.b.
10 milljarða króna.
Við væntum þess, hr. ritstjóri, að
þér sjáið yður fært að birta þessar at-
hugasemdir i blaði yðar.
Virðingarf yl Ist.
íslen/ka Álfélagið hf.
Á islandi eru gelnar út margar
bækur um hin ólikustu cfni; skáld-
sögur, ferðasögur, læknibækur °8
bækur sögulegs gildis, um styrjaldir
o.s.frv. Margir menn þýða þessar
bækur úr erlendu frummáli: ensku,
þýzku o.s.frv., og hafa margir ábata-
sama þóknun fyrir. Það er mikilsvert
að vel takist til um þýðingar en því
miður vill þessi þáttur útgáfu bóka
oft verða æði misjafn og veldur sá er
á heldur.
Ég rakst nýlega á röð bóka gefinna
út af þvi annars vel metna útgáfu-
Ifyrirtæki, Almenna bókafélaginu, en
álitlegur hópur íslendinga telst til
félaga fyrirtækisins.
Útgáfubækur fyrirtækisins njóta
almennt þó nokkurs álits hér á landi
og því er það að útgáfan nýtur einnig
nokkurs trausts hér um leið og bækur
útgáfunnar eru valdar með smekk al-
mennings í huga, þvi útgáfan mun
væntanlega þurfa að borga sig ef þá
ekki koma til opinberir styrkir vegna
útgáfunnar.
Ég varð því nokkuð undrandi
þegar ég fletti í bókum AB um heims-
styrjöldina siðari og til þess að sýna
lesendum nokkuð hvað þeir eru að
kaupa læt ég hér með fylgja nokkrai
setningar sem eru prentaðar fyrii
neðan þann fjölda myndá sem prýða
þessar bækur.
i bókinni Aðdragandi styrjaldar-
innar er talað um „Leiktjöld lýð-
skrumara”. í heftinu um leiftursókn
á bls. 20 er talað um „Dyggar flokks-
bullur sem safnað hafi verið í skyndi
saman í 'stað þeirra sem ekki höfðu
verið kosnir með lögmætum
hætti . . .” o.s.frv. í sömu bók á bls.
7, „Örlagarík helgi”, er talað um
„spjátrungslegan ungling sem heilsar
ræðu hans (Hitlers)”. Hér er
auðvitað um að ræða ungling sem
klæddur er þeirra tíma tízku, i poka-
buxur, en ekki neinn spjátrung.
í bókinni Orustan um Bretland er
talað um „stertimennið Göring”
o.s.frv.
Ég veít ekki hver (eða hverjir) hafa
þýtt þessar bækur úr frummálinu, en
margir eru tilfærðir sem höfundar á
titilblaði bókanna sem munu að
frumútgáfu til vera gefnar út af Time
International o.s.frv.
Það getur vel verið að í ensrki út-
gáfu þessara bóka séu ýmis miður
heppileg nöfn á Þjóðverjum (hatrið
var mikið) en ég efast þó um að
fundin verði sérstaklega orð sem
heimfæra má á t.d. „stertimenni”,
„spjátrung” því Bretar eru mjög
vandir að virðingu sinni og kalla hlut-
ina gjarna sínu rétta nafni, sérstak-
lega þegar um heimildir er að ræða.
Þýðendum er mikill vandi á hönd-
um og þeir mega ekki láta hatur á ein-
hverjum tilteknum aðila leiða sig út i
það að fara að kalla hlutina ýmsum
hatursfullum nöfnum.
í kvikmyndinni Saga flugsins (i
sjónvarpinu nýlega) var talað um of-
stækisfulla flugmenn Þjóðverja sem
flugu STUKA-flugvélunum, en flug-
menn Breta virtust miklir „séntil-
menn” miðað við þá ofstækisfullu.
Styrjaldir eru ofstæki eða öllu
heldur brjálæði hver sem í hlut á.
Mér datt þetta (svona) í hug.
Siggi flug 7877-8083.
Raddir
lesenda
V