Dagblaðið - 11.03.1981, Qupperneq 16

16
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 11. MARZ 1981.
Leitað að
flokksbroti?
Á skíðadegi Dagblaðsins á
Klambratúni siðastliðinn laugardag
dreif að múg og margmenni. Flestir
voru á skíðum, eitthvað af börnum á
sleðum og enn aðrir til þess komnir
að sjá til þessara iðkenda velrar-
íþrótta.
Éngir voru þarna hundasleðar og
hefði það þó naumast verið talin
goðgá. Hins vegar vakti það nokkra
alhygli, þegar Haraldur Blöndal lög-
maður og morgunpóstur geystist
gegn vilja sínum á eftir stórum og
svörtum Labradorhundi. Sterklegt
band var á milli þeirra og þóttusl
menn þarna þekkja húsdýr Vífils
Magnússonar arkitekts.
Þar sem menn slóðu í Itnapp
saman og komu sér ekki saman um
hvaða ferðalag væri á Haraldi með
stóran sporhund varð einhverjum að
orði:
,,Ef eitthvað má marka hraðann,
þá er hann að leita að flokksbrotinu,
enda varla seinna vænna.”
Stutt viðdvöl í
það skiptið
— Hjartanlega velkomin, tengda-
mamma, sagði Gústi glaði. — Hversu
lengi ætlarðu að vera hjá okkur í
þetta skiptið? ,
— Þangað til þið verðið þreytt á
mér.
— Núúú! Ekki lengur?
Kunningjamir þekkja
mig ekkifyrst í staö
— segir gerbreyttur Ásgeir
Öskarsson
,,Ég hef ekki verið svona stuit-
klipptur síðan Bitlaæðið byrjaði.
Ástæðan fyrir því að ég lét klippa
mig var aðallega sú að það er mikið
að gera hjá mér um þessar mundir,
sent þýðir að með mikið hár er maður
sisveittur á höfðinu. Þetta er mun
betra svona,” sagði Ásgeir Óskars-
son trommuleikari, er blaðantaður
DB hitti hann að máli.
Ásgeir korn fyrst fyrir almennings-
sjónir i beinni útsendingu i söngva-
keppni sjónvarpsins á laugardags-
kvöldið var. Marga sem þekkt hafa
piltinn í áraraðir rak i rogastanz
þegar þeir sáu hann. Var þetta Ásgeir
eða var þetta ekki Ásgeir? Þegar
betur var rýnt kom i Ijós að ekki
hafði verið skipt um trommuleikara i
hljómsveit Magnúsar Ingimarssonar
fyrir úrslitakeppnina.
,,Fólk er furðu lostið þegar það sér
mig,” sagði Ásgeir, „það er að segja
þeir sem þekkja mig. Það hefur oft
komið fyrir á undanförnum dögum
að ég hef heilsað kunningjunum á
götu án þess að þeir taki kveðjunni.
Þeir líta alll i ktingnm sig til að gá að
þvi hverjum þi.ssi maður sé að
Iteilsa. I n þeir hljota að venjast þvi
bráðlega að ég er ekki jal'n síðhærður
og skeggjaður og áður.” -ÁT-
Lionsklúbburinn Ægir með
stórbingó annað kvöld:
Hver hreppir bíl
í bingóvinning?
Þorsteinn Þorvaldsson formaður Lionsklúbbsins Ægis þurrkar rykið af Suzuki
bifreiðinni, sem verður I aðalvinning á bingói klúbbsins annaðk völd.
DB-mynd: Einar Ólason.
Bæta vinnuaðstöðuna
Næsta verk Ægismanna er að bæta
vinnuaðstöðu krakkanna á Sólheim-
uiji. Þar er nú þegar komin kerta-
steypa og er áformað að auka þá
starfsemi. Þá eru ýmsar hugmyndir á
lofti hjá félögum í Ægi um að bæta
við öðrum starfsgreinum á Sólheim-
um. Um það hafa þó engar ákvarð-
anir verið teknar ennþá.
Að sögn Ægismanna hefur aðeins
einu sinni áður verið boðið upp á bíl
í bingóvinning hér á landi, hjá knatt-j
spyrnufélaginu Þrótti fyrir sjö til átta
árum. Meðal annarra vinninga í.
bingóinu annað kvöld má nefna
ferðaútvörp, hárþurrku, ferðabar,
búsáhöld og fleira. Spilaðar verða
fimmtán umferðir.
„Við ætlum að halda bingóið í
Sigtúni og vonumst til að geta komið
þar fyrir að minnsta kosti sjö
hundruð manns,” sagði Þorsteinn
Þorvaldsson. Það er kunnur Ægis-
maður, Svavar Gests, sem verður
stjórnandi bingósins. -ÁT-
,,Við höldum því fram að aldrei
fyrr hafi verið áður spilað um jafn-
dýra vinninga i bingói og því sem við
ætlum að bjóða upp á,” sagði Þor-
steinn Þorvaldsson formaður Lions-
klúbbsins Ægis i blaðasamtali.
Klúbburinn gengst fyrir svokölluðu
bílabingói annað kvöld, fimmtudag.
Heildarverðmæti vinninga verður um
72.500 krónur. Þar vegur þyngst
aðalvinningurinn, Suzuki bifreið að
verðmæti 62.500 krónur.
Lionsklúbburinn Ægir heldur
bingóið til styrktar Barnaheimilinu
Sólheimum í Grímsnesi. Síðastliðin
22 ár, allt frá stofnun klúbbsins, hafa
félagarnir í honum haft það sem
aðalverkefni að byggja upp starf-
semina að Sólheimum. Siðasta stóra
verkefnið var að endurbyggja sund-
laug heimilisins, búningsklefa og sól-
baðsaðstöðu. Því var lokið á síðast-
liðnu sumri og nam heildarkostn-
aðurinn um tuttugu milljónum gam-
alla króna.
FlcÍIÍA
föik
Plata vikunnar: Point of entry — Judas Priest rf • >••• 99
Engiti „stfornumessa hjá prestum Júdasar sveitin er orðin nokkuð stöðnuð og eitthvað ferskt vantar og verður.að koma á næstu plötu ef illa á ekki að fara. Það eru nógir um hituna ef kóngarnir detta úr hásætinu. Prestar Júdasar hafa messað um margra ára skeið yfir rokkþyrstum aðdáendum en Point of entry er þó engin „stjörnumessa” af þeirra hálfu þótt margt gott sé á henni. Sennilega
Nýjasta plata .ludas Priesl, Poinl of
entry, er fyrir nokkurra hluta sakir
dálitið sérstök af þeirra hálfu. Hún er
hvorki þeirra bezta né lakasta, en
hins vegar má greina á henni lílils
háttar stefnubreytingu og það er
nokkuð sem ekki hefur orðið vart við
sl. 4ár.
Um letð og tempóið er allt örlítið
hægara en á t.d. siðustu plötu þeirra,
British Steel, er hljómsveitin augljós-
lega að reyna að vekja athygli á
bandarískum markaði. Tvö laga plöt-
unnar bera verulegan keim af annars
vegar Aerosntith (You say yes) og
hins vegar Cars (Trouble shooter). í
báðum tilvikum eru greinileg áhrif
frá þessum bandarísku h'ljómsveitum
Tónlist
þótt Judas Priest leiki margfalt kröft-
ugra rokk en þær báðar til santans.
Við fyrstu áheyrn rann Point of
entry inn um annað eyrað og út um
hitt svo gott sem án nokkurrar við-
stöðu. Við frekari hlustun vinnur
platan hins vegar á og það er nteira en
liægt er að segja um fyrri plötur
þeirra presta Júdasar.
Ég hef eiginlega aldrei sætt mig við
Dave Holland, sem lók við húða-
slætti af Les Binks eftir Killing
Machine, en þegar öllu er á botninn
hvolft fellur hann betur að tónlist
þeirra en Binks, sem allur var mun
nettari og fágaðri. Trommuleikur
Holland er eins og rauður þráður í
gegnum plötuna og á milli þess sem
Robert Halford þenur raddböndin
eins og honum einum er lagið sýna
þeir ekta bárujárnstilþrif, þeir Tipton
og Downing. Bassaleikarinn Hill er
hins vegar samur við sjálfan sig og
hætlir sér ekki út á hálan ís.
Point of entry hefur að geyma, að
mati undirritaðs, eitl bezta ef ekki
bezla lag Judas Priest frá upphafi,
Hot rnckin’ Það lag gefur betri
niynd af hljómsveitinni en flest önn-
ur. Allt á úlopnu og skerandi sóló frá
bæði Tipton og Downing skemma
ekki fyrir. Önnur frísk lög á þessari
plötu eru einkum og sér í lagi You say
yes og On the run. Þá er fyrsta lagið á
plötunni, Heading out to the high-
way, í betri kantinum.
Það verður að segjast eins og er að
þrátt fyrir að Judas Priesl hafi enn
nokkuð sjálfskipað sæti sem kóngar
bárujárnsrokksins á Englandi mega
þeir fara að vara sig ef rikidæmið á
ekki að renna út í sandinn. Hljóm-
• kemur hún þó út sem þeirra næsl-
bezta plata ef á heildina er litið og
það er allténd ekkert til að æðrast
yfir en breytinga er þörf. -SSv.