Dagblaðið - 16.03.1981, Blaðsíða 29

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 16. MARZ198I.
29
—segir Geraid Steinberg rabbíi f rá Kanada sem heldur
námskeið í „sjálfskönnun gegnum drauma”
Draumar skásta vís-
bendingin um raun-
verulegt heilsufar
Það verður ekki ofsagt að sitthvað
má finna sér til dundurs í henni veröld.
Um þessar mundir standa yfir, eða eru
að hefjast, hin margvíslegustu nám-
skeið er fólk getur tekið þátt í sér til af-
þreyingar eða fræðslu. Til dæmis má
nefna jóga, tuskubrúðugerð, hrað-
lestur, innhverfa íhugun, allar hugsan-
legar og óhugsanlegar hliðar á rekstri
— og vanrekstri — fyrirtækja, karate,
útskurð og ótal margt fleira.
Námskeið það sem hér verður fjallað
um hlýtur samt að teljast meðal hinna
nýstárlegustu.
Frá Kanada er kominn rabbí Gerald
D. Steinberg þeirra erinda að halda
námskeið í „sjálfskönnun i gegnum
drauma” og verður hið fyrsta haldið á
Hótel Loftleiðum föstudag og laugar-
dag á vegum Sálarrannsóknarfélags
Islands.
Eins og titillinn segir til um er Stein-
berg rabbíi, eða gyðinglegur prestur, að
mennt en til þess þarf fimm ára ýtarlegt
nám að loknu BA-prófi. Steinberg
þótti það samt ekki nægja til þess að
gefa sér viðtækari skilning á því starfi
er hann hugðist takast á hendur og
ákvað því að kynna sér sjónarmið ann-
arra stefna. Atti sú ákvörðun sér í lagi
rætur að rekja til reynslu |em hann
varð fyrir á 9—10 ára aldri og fannst
Gerald D. Steinberg: Uppgötvafli 9—10 ára að hann gæti haft stjórn á draumum
sínum. Upp frá þvf „ók” hann bfl i svefni.
hann ekki fá skýringu á í sínu hefð-
bundna námi. Á þessum aldri segist
hann hafa uppgötvað að hann gæti
haft stjóm á draumum sinum. Ekki var
Rabbi Steinberg telur að draumar séu mun réttari og ósvikulli vísbending um raun-
verulegt heiisufar fólks og Ifðan en velflest annað. DB-myndir Einar Ólason.
hann seinn að nýta sér þetta; hafði
langað innilega til þess að aka bil en
ekkert orðið ágengt í þeim efnum, sem
mjög er skiljanlegt. Þá segist hann hafa
getað horfið inn í drauma þar sem hans
beið bifreið er lyklarnir stóðu í, aldrei
bilaði — og þar fram eftir götunum;
þ.e.a.s. draumur bílstjórans. Hér er
aðeins nefnt eitt dæmi af mörgum en
þetta gerði að verkum að hann fékk
mikinn áhuga á ráðningu drauma og
tilgangi þeirra. Því varð úr að hann
eyddi tveim árum í Yasodhara Ashram,
sem er jógastofnun i Kootenay Bay,
Kanada. Auk hinna algengari jógaiðk-
ana var þar lögð stund á drauma, til-
gang þeirra og merkingu.
Árangurinn af ofangreindum atrið-
um samanlögðum varð að ekki hefur
rabbí Steinberg enn snúið sér að prest-
störfunum heldur hefur hann haldið
námskeið i greiningu drauma og þá
með sérstöku tilliti til almenns heilsu-
fars, andiegs sem líkamiegs. Jafnframt
hefur hann kennt sama efni við nafn-
greindar stofnanir og háskóla og kennir
þá tækni er fólk á að geta tileinkað sér
við greiningu eigin drauma.
Rabbi Steinberg telur að draumar
séu mun réttari og ósvikulli vísbending
um raunverulegt heilsufar' fólks og
líðan en velflest annað og þvi sé mikil-
vægt að læra að túlka þessi skilaboð
líkamans sem eiga jafnvel að geta gert
boð á undan sjúkdómum, svo dæmi sé
nefnt. Hann segir, í þessu sambandi, að
ýmsir hafi reynt að beita dáleiðslu við
lækningar og sjúkdómagreiningu en er
efins um þá aðferð þar eð hann segir
hana ná til svo margra utanaðkomandi
og oft trufiandi áhrifa, svo sem ómeð-
vitaðs minnis og jafnvel yfirskilvitlegr-
arskynjunar.
Fimmtudaginn 12. marz fór fram
kynningarfundur í Félagsheimili Sel-
tjarnarness en námskeiðin munu fara
fram næstu daga og hófust föstudag
13. marz. Þá verður haldið tveggja
daga ýtarlegt námskeið að Hótel Loft-
leiðum og þátttakendur gista. Síðan eru
þeir vaktir með vissu millibili, látnir
greina frá draumum sínum og leiðbeint
um ráðningu. Næstu daga á eftir verða
síðan haldin dágnámskeið.
Óski einhver ýtarlegri upplýsinga
mun Sálarrannsóknarfélag íslands
getaveitt þær.
-FG.
Viði þykir mjög gott að láta hnoðast með sig en yngri bróðir hans er dálítið
ieiður yfir þvi hve erfitt cr að ná sambandi við hann. Þegar hent er bolta til
Víflis gripur hann ekki á móti, og þó, upp á síðkastið er hann aðeins farinn að
lyfta höndunum eftir boltanum.
Sem fyrst í meðf erð
Það verður víst aldrei of oft sagt að
þroskaheft börn þurfa að komast
sem allra fyrst í meðferð. Því yngri
sem þau eru, þeim mun meiri von er
til að hægt sé að hjálpa þeim eitt-
hvað. Þannig eru börn nú tekin í
Heyrnleysingjaskólann frá fjögurra
ára aldri — og þjónusta er í skól-
anum fyrir enn yngri börn.
Sérfræðingar og læknar hafa fylgst
með Víði frá því hann var mjög
ungur. Eftir að í ljós kom að hann
var heyrnarlaus hafði læknir stöðugt
eftirlit með honum. Tveggja ára
gamall fór hann í dagvistun og grein-
ingu í Kjarvalshús á Seltjarnarnesi.
Þar var hann samfleytt í fjögur ár,
en er nú í Heyrnleysingjaskólanum
og verður þar í tilraunakennslu til
átta ára aldurs. Hvað þá tekur við
vita foreldrar hans ekki. Þau mundu
kjósa að hafa hann heima sem lengst.
En reynslan hefur sýnt að oft verður
því erfiðara að hafa börnin heima
sem þau verða eldri,
Því einhverfum börnum vex með
aldrinum líkamlegt afl og styrkur en
verða ekki sjálfbjarga að sama skapi.
Þau læra ekki að varastjbíla og aðrar
hættur og því sjaldnast hægt að láta
þau leika sér utan dyra eftirlitslaust.
Það er heldur aldrei hægt að segja
fyrir um upp á hverju þau kunna að
taka.
Nú er í undirbúningi stofnun með-
ferðarheimilis þar sem börn á grunn-
skólaaldri geta búið við umönnun
þar til þjálfaðs fólks og hugsanlegt að
Víðir geti fengið vistþar.
Úrvals fólk
Þau Kolbrún og Sveinn bera mjög
vel söguna þeim mörgu sérfræðing-
um sem hafa aðstoðað þau við að
hlynna að Víði. „Úrvals fólk” segja
þau „þyrftu bara að vera fleiri. Það
eru ekki nógu margir sem hafa sér-
menntað sig á þessu sviði.”
„Það hjálpaði mér mjög mikið,”
segir Kolbrún ,,að kynnast starfinu í
Kjarvalshúsi og síðan í Heymleys-
ingjaskólanum og geta fylgst með því
sem reynt er að gera fyrir börnin.”
Rífumst kannske
óeðlilega lítið
Annað sem hefur veitt þeim mikla
hughreystingu var að ganga í
Umsjónarfélag einhverfra barna, og
kynnast þar foreldrum sem eiga við
hliðstæð vandamál að stríða. Þeim
hefur verið mikill léttir í því að geta
borið reynslu sína saman við reynslu
annarra og finna að þau stóðu ekki
ein, og gátu unnið með öðrum að því
að leitast við að finna einhver ráð til
að hjálpa börnunum.
Það hlýtur líka að hafa gert þess-
um hjónum gott hvað þau eru sam-
hent og virðast styðja hvort annað
vel. Eða eru þau bara svona þegar
gestir eru?
„Nei,” segir Kolbrún og brosir.
„Ég get alltaf kvartað við Svein,
þegar ég þarf að fá útrás.”
„Þetta lendir mest á henni, því hún
er meira heima en ég,” segir Sveinn
afsakandi. „en við rífumst ekki
mikið. Kannske óeðlilega lítið.”
Að lokum segja þau að öll fræðsla
um þessi mál sé til góðs.
„Maður er alltaf hræddastur við
það sem maður þekkir ekki,” segir
Sveinn.
„Já, maður vissi að þetta var til,”
tekur Kolbrún undir. „En hugsaði
aldrei út í að þetta gæti komið fyrir
mann sjálfan. Og maður ræður ekki
við það nema með hjálp — hjálp frá
sérmenntuðu fólki, öðrum foreldrum
og samfélaginu.”
-IHH.