Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1928, Side 35

37
landsins flytst, borinn á. Nitrophoska virðist í öllum
tilfellum gefa nokkru minni uppskeru heldur en bland-
an kalksaltpétur -f- superfosfat -\- kali, en munurinn
er lítill 1929, og í öðrum tilraunum, þar sem þessi á-
burðarefni eru borin saman, hefur munurinn orðið
hverfandi lítill eða enginn.
5. Samanburður á ræktunaraðferðum.
Þetta er stór og umfangsmikil tilraun og er erfitt að
skýra frá tilhögun hennar í stuttu máli. f raun og veru
er hér að ræða um 4 hliðstæðar tilraunir. Ræktunarað-
ferðir þær, sem bornar eru saman eru: 1. Þakslétta. 2.
Sjálfgræðsla. 3. Sáðslétta gerð sama árið, sem landið
er brotið. 4. Sáðslétta með 2ja ára undirbúningsrækt-
un. Ræktunaraðferðir þessar eru framkvæmdar bæði
með tilbúnum áburði einvörðungu og með húsdýraá-
burði einum saman, ennfremur bæði í óræktarlandi
(flagmóa) og í gamalræktuðu túnþýfi. Af 3 fyrstu lið-
um tilraunarinnar hefur verið tekin heyuppskera tvö
síðastliðin sumur og skal hún birt hér:*
í gamalræktuðu túnþýfi.
Með tibúnum áburði. Með húsdýraáburði.
500 kg. Saltp. 400 kg. Superf. 44000 kg. 1. ár, 30000 kg.
200 kg. Kali pr. ha. pa. 2. og 3. ár pr. ha.
Þakslétta Sjálfgr. Sáðslétta Þakslétta Sjálfgr. Sáðslétta
1928 95.7 69.3 138.3 74.3 48.3 101.3
1929 79.0 78.7 104.7 52.7 56.0 75.3
í óræktariandi.
1928 77.7 41.3 116.3 67.0 37.0 89.0
1929 55.0 56.3 80.3 46.3 52.3 65.0
Að uppskeran í flestum tilfellum virðist minni 1929
heldur en 1928 kemur aðallega af því, að 1928 er fyrri
* Heyuppskeran er í 100 kg. hestum pr. ha. sé annars eigi getið.