Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1957, Side 42

r
Astungur,
' A Opinberar framkvœmdir — sarngöngurnál.
Opinberar framkvæmdir eru orðnar meira en lítill þátt-
ur í atvinnu og hagkerfi þjóðarinnar og skiptir því eigi
litlu máli hvernig þær eru gerðar og kemur þá einkum
tvennt til greina. 1. Að þær séu gerðar á sem haganlegast-
an hátt og með sem minnstum tilkostnaði. 2. Að þær komi
sem fyrst að notum. Fyrra atriðið þarf varla skýringa við,
því það er svo augljóst mál, að í fámennu og fátæku þjóð-
félagi ríður á, að sem allra minnstir fjármunir fari í súginn
vegna ráðleysis og sleifaralags, svo framarlega sem við höf-
um það viðhorf, að opinberar framkvæmdir eigi fyrst og
fremst að vera hagnýtar, en eigi bara auðveld tekjulind fyr-
ir hópa af áhugalausum slæpingjum. Síðara atriðið þarf
raunar eigi heldur skýringar við, en á það má þó benda, að
megin hluti opinberra framkvæmda hefur fyrst og fremst
það hlutverk að undirbyggja og auðvelda athafnir einstak-
linga og landshluta, en ná oft og tíðum eigi þessu takmarki
fyrr en þær eru fullgerðar. Einna augljósast er þetta í sam-
bandi við opinbera vegagerð, og skal því sérstaklega vikið
að henni.
Víðs vegar um land er verið að gera Vegi, lengri eða
skemmri, sem hafa það hlutverk að ná til afskekktra byggð-
arlaga, eiga að tengja saman byggðarlög til mikilla hagsbóta
fyrir bæði, eða eiga að stytta og bæta eldri leiðir og koma í
stað hálfgerðra óvega og ruðninga. Sá háttur er yfirleitt
hafður á lagningu þessara vega, að smáupphæðir eru veitt-
ar til þeirra allra árlega, sem þó í flestum tilfellum nægir