Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1960, Qupperneq 26

26
fjarðar) eða 3.75%, eru þetta um 1875 fe á reiknaða árskú.
Síðastliðið ár mun Mjólkursamlag KEA hafa greitt um eina
krónu á fitueiningu, og vegna hækkana, er síðan hafa orðið,
er þetta nú orðið eitthvað meira. Það mun því eigi fjarri
lagi, að 500 kg mjólkuraukning, eftir reiknaða árskú með
meðalfeita mjólk, nemi 40.000.00 krónum af búinu eða 20
reiknuðum árskúm, eða álíka upphæð og brúttóarðurinn af
100 vetrarfóðruðum kindum.
Því til sönnunar, að hér sé ekki verið að gera óbilgjarnar
kröfur eða ætlast til meira en rýmilegt má telja, skal á það
bent, að 3500 kg ársnyt af meðalfeitri mjólk eftir reiknaða
árskú er aðeins örlítið hærra en meðaltalið hjá S. N. E., og
eru því mjög mörg kúabú, er gefa stórum betri árangur.
Þessa afurðaaukningu mætti telja að verulegu leyti fundið
fé, að minnsta kosti með meiri rétti en afrakstur sauðfjárins,
er rætt hefur verið um og skal það nú rökstutt nokkru nánar.
Fyrst er þá þess að geta, að þar sem þessi afurðaaukning
heíur ekki bústofnsauka í för með sér, krefst hún ekki auknra
bygginga af neinu tagi. Nokkuð hið sama má segja um hirð-
ingu, þótt gera megi ráð fyrir, að aukin natni og nákvæmni
við hirðingu kúnna lengi þann tíma eitthvað, er hirðingin
tekur, þarf það þó engan veginn að muna miklu. Auðvitað
hafa aukin afköst aukna fóðurþörf í för með sér, sem þó þarf
ekki að vera í beinum hlutföllum við afköstin, því nokkuð
getur unnizt upp með aukinni nákvæmni og hagsýni, betra
gróffóðri, góðri skipulagningu á beit, með grænfóðri á haust-
in þegar gras er tekið að sölna, með því að vaka yfir heil-
brigði kúnna o. s. frv. Þrátt fyrir þetta verður að gera ráð
fyrir nokkrum fóðurauka vegna aukinna afkasta, og að sá
fóðurauki verði kjarnfóður, en í sambandi við kjarnfóður-
gjöfina skiptir oft meiru máli, að kjarnfóðrið sé rétt valið
eftir þörfum kúnna á hverjum tíma heldur en hve mikið er
gefið. Fóðuraukningin er í raun og veru einu útgjöldin, sent
þessi afurðaaukning hefur í för með sér og getur aldrei orðið