Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1960, Side 123

128
um svo fáar kvígur að ræða, að vel geta þetta verið erfðir
frá mæðrum, og er það upplýst um sumar þeirra. Verð-
ur því um hvorugt nautið sagt, að það gefi fastmjólka dætur
eða nokkra sérstaka ágalla á júgrum eða spenum. Ekki verð-
ur annað séð af töflu XIV, en að mjaltatími og mjólkurhæð
sé tiltölulega óháð hvað öðru, þó virðist mjaltatíminn held-
ur lengjast þegar mjólkin í kúnum minnkar, þ. e. þegar
lengra líður frá burði. Athuganir eru þó of fáar til þess að
þetta verði fullyrt.
A töflu XV, a. og b., eru kvígurnar bornar saman við
mæður sínar, að svo miklu leyti sem það er gerlegt. Á þeim
samanburði eru þó margir vankantar. Um nokkrar mæð-
urnar vantar alla vitneskju, eða tvær úr hvorum flokki, um
aðrar er vitneskjan ófullnægjandi, og þó einkum um mæð-
umar að dætrum Þela. Þannig verður aðeins séð á skýrslum
hve hátt sjö þeirra hafa komizt að 1. kálfi. Samanburðurinn
á fitu % verður einnig ónákvæmur, þar sem annars vegar er
mjólkurfita dætranna á fyrsta mjólkurskeiði en hins vegar
meðalmjólkurfita mæðranna þann tíma, er þær hafa verið á
skýrslu. Hugsanlegt hefði verið að nota skýrslufærða mjólk-
urfitu mæðranna að fyrsta kálki, en þó er á því sá ljóður, að
hún er sjaldnast frá öllu mjólkurskeiðinu og oft aðeins frá
litlum hluta þess. Þetta myndi lítilli breytingu hafa valdið
og sízt til hagsbóta fyrir mæðumar.
Á það skal bent, að kvígur þær, er koma til afkvæmarann-
sókna, eru nær aldrei undan afburðakúm. Af 28 skýrslu-
færðum mæðrum Þela- og Fylkisdætra í afkvæníarannsúkn-
inni, mun tæplega nokkur nokkru sinni hafa uppfyllt kröfur
þær, sem nú eru gerðar til 1. verðlauna kúa, þótt nokkrar
nálgist það mjög. Séu þessar mæður flokkaðar í tvennt eftir
afurðum og miðað við, hve margar fitueiningar þær hafa
gefið að meðaltali sem fullmjólka, kemur í ljós, að mörkin
verða við 13000 fe. árlega. Betri helmingurinn er ofan við
þessi mörk, en varla fleiri en þrjár, er komast yfir 15000 fe.
að meðaltali. í lakari flokknum eru um fjórar, sem gefið