Búnaðarsamband Austurlands - 01.09.1906, Qupperneq 27

27
það, að ekki er hægt að koma smjörinu á markaðinn á
hentugum tíma, yiði ekki stofnun rjómabúsins lengur
til fyrirstöðu, því að önnur vandkvæði töldu þeir ekki
á um stofnun þess, og eg álít að skilyrðin séu hér betri
en víða annarsstaðar, að þessu eina atriði undanskildu.
Þó þykja mér kýrnar helst til fáar — 95 — og álít eg,
að Nesjamenn ættu að leggja meiri stund á nautpen-
ingsrækt en hingað til, þeir ættu að fjölga kúm — því
túnstæði eru þar víða stór og góð — en fækka hross-
um, sem eg álít að séu altof mörg og fremur til skaða
en gagns, enda fóllust margir þeirra á það að nokkru
leyti, en undirniðrí var þó á þeim að heyra, sumum,
að þeir álitu sig hafa nokkurskonar sérréttindi, eða jafn-
vel köllun, til að hafa og ala upp hross til sölu. Túnin
má víðast stækka að miklum mun, með tiltölulega litl-
um kostnaði, og eru menn byrjaðir á því, að stækka
þau, með því að plægja upp utan túns og gera af sáð-
sléttur. Enn þá er þó verkið ekki komið lengra en svo,
að plægt hefir verið og herfað nokkuð. Veldur því
bæði mannfæð og ill veðrátta hin síðustu sumrin. í
fyrra hafði þó sumstaðar verið sáð korni og grasfræi í
nokkurn hluta flaganna, en algerlega brugðist, enda var
ekki jörðin nægilega fúnuð og undirbúin að öðru leyti,
til þess að grasfræ gæti þrifist í henni, og sizt í jafn-
köldu sumri og í fyrra. Litu aðrir Skaftfellingar óhýru
auga til þessara jarðabóta, og sögðu að svo myndu aðr-
ar jarðabætur gefast sem þessar, en gættu þess ekki, að
verkið var í byrjun, ekki hálfunnið, og helzt var á þeim
að heyra, að þeir byggjust við að grasið þyti upp í
plógfarinu, án nokkurrar frekari fyrirhafnar. Krafta-
verkið aftur! En þegar þeir sáu að ekki þaut upp gras-
ið, fanst þeim það vera að hafa hausavíxl á hlutunum,
að snúa grasrótinni niður, og þótti ekki ástæða til fyrir
sig, að ganga í búnaðarfélög, til þess að gera sömu eða
önnur eins jarðspjöll! feir álitu að „gamla lagið", skap-
að af „kringumstæðunum", væri hið besta fyrir þá, svo