Búnaðarsamband Austurlands - 01.09.1906, Síða 29

29
og eiga kerru eða að minsta kosti hjóibörur, til að
„aka á“.
I Austur-Skaftafellssýsiunni er kartöfluiækt töluverð
— miklum mun meiri en í Múlasýslunum —, og fer
hún vaxandi eftir því, sem vestar dregur, enda munu
einnig skilyrðin fara batnandi. Mikið er áfátt um hirð-
ingu garðanna, enda hafði aiflnn sumstaðar algerlega
bælt mður kartöflugrasið, en víðar stóð þó kartöflugrasið
sigri hrósandi yfir illgresinu, og fóru garðarnir alt af
fríkkandi eftir því, sem vestar kom, og þar stóð grasið
miklu betur en nokkursstaðar annarsstaðar, þar sem eg
kom í sumar, og var þó útlitið, að sögn, með lakasta
móti.
M. Stefúnsson.
Skýrsla
um Gróðrarstöðina á Eiðuin til 30. ágúst 1007.
1. Tilraunir.
Vegna vorharðinda og vegna þess, að skortur var
á áburði (einkum köínunarefnis-áburði), útsæði og fræi,
var ekki hægt, að gera allar þær tilraunir, sem fyrver-
andi ráðunautur, herra skólastjóri Iíalldór Vilhjálmsson
hafði ætlast til, að gerðar yrðu í gróðrarstöðinni í sumar
(sbr. „Skýrsla um Gróðrarstöðina á Eiðum", Búnaðar-
ritið XXI. 2.).
a) Kartöflu-tilraunir.
Kartöflum var sáð í 164 □ faðma og samanburðar-
tilraunir gerðar með 7 kartöflu-afbrigði, og sýnir með-
lögð teikning hver aíbrigðin voru og hvernig tilraunun-
um var fyrir komið. Klaustur- og Höfða kartöflur eru