Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1920, Qupperneq 2

4
3. Tilraunir með köfnunarefnisáburð voru gerðar á
þremur stöðum á s mbandssvæðinu á tún og engi — og
sáðgrastilraunir. Tilraunirnar með áburð gáfu á tveim stöð-
um grasauka */4—íja hluta, en á einum staðnum engan á-
rangur. Sáðkornstilraunirnar mistókust að meira eða minna
leyti, svo af þeim verður ekkert ákveðið ráðið. Nú hefirformönn-
um alira búnaðarfélaga á sambandssvæðinu verið skrifað,
og þeir beðnir að láta framkvæma óbrotnar tilraun:r i þessa
átt. Sem næst helmingur hefir svarað og orðið við tilmæl-
unum. Áburðurinn nú sendur út, áleiðis til hlutaðeigenda.
4. Plægingar og herfingar fóru fram aðallega hjá
búnaðarfélögum Vopnafjarðar og Skeggjastaðahreppa. Dags-
verk var til jafnaðar nálega ein dagslátta plægt eða herfað.
Mesta plæging á óbrotnu landi var 1250 ferh. f. en minst
650, en herfað mest 1300, minst 675 ferh. faðmar.
Vinnudagar voru 52J/a tn til undirbúnings, ferða
milli búnaðarfélaga og tafa, sem sambandið kostar
að öllu leyti, gengu fyrir manninn 26 dagar en nokkru
styttri tími fyrir hestana, leggur því sambandið til félags-
jarðyrkjunnar, sem næst einum þriðja hluta auk áhalda, er
það hefir lagt til að mestu (plóg, aktýgi). Samkvæmt
þessu hafa vinnuþiggjendur greitt fyrir dagsláttu hverja
plæging eða herfingu kr. 39,50.
Verði félagsjarðyrkju haldið áfram á líkan hátt sýnist
óhjákvæmilegt annað en að búnaðarfélögin leggi til öll
stæ ri jarðyrkjuáhöld, svo sem plóg, herfi og akurslóða,
því að flytja þung verkfæri búnaðarfélaga milli, oft langar
leiðir yfir vonda fjallvegi, tekur alt of langan tírna, en
reynsla fyrir, hversu miklar tafir og óþægindi geta stafað
af flutningum með ströndum fram.
5. Kynbótabú ð á Rangá er starfandi áfram og nú er
stofnað kynbótabú fyrir sauðfé á Egilsstöðum í Vopnafirði,
sem sambandið hefur heitið styrk.