Frjáls verslun - 01.03.1942, Blaðsíða 31

Horfur:
Matvæli og vefnaðarvörur.
Félag matvörukaupmanna hélt aðalfund sinn
hinn 20. marz s.l. Formaður félagsins, Guðm.
Guðjónsson, gaf ýtarlega skýrslu um hag fé-
lagsins og störf þess á liðnu ári.
Formaður minntist kaupmannanna Símonar
Jónssonar og Halldórs Jónssonar, sem látizt
höfðu á árinu.
1 stjórn félagsins voru kosnir þeir Guðm.
Guðjónsson, formaður, Sigurliði Kristjánsson og’
Sigurbjörn Þorkelsson. Allir þessir menn voru
endurkosnir. í stað Símonar heitins Jónssonar
kaupm. var kosinn gjaldkeri Sæmundur Jóns-
son kaupm. Ritari félagsins er Sigurbjörn Þor-
kelsson.
Samkvæmt því sem formaður félagsins, Guð-
mundur Guðjónsson, hefir skýrt blaðinu frá, er
aðalverkefni þess nú að vinna að innflutningi
á þurrkuðum og niðursoðnum ávöxtum og nið-
ursoðnu grænmeti. Kaupmenn telja nauðsyn á
að birgðir af þessum vörum séu fyrir hendi.
JSÍeytendur eiga hægt með að geyma þær og af
hálfu hins opinbera hefir verið lögð áherzla á,
að almenningur gætti þess að eiga ætíð heima
hjá sér nokkrar matvælabirgðir, sem þola
geymslu og eru um leið næringargóðar. Nú þeg-
ar er búið að veita innflutningsleyfi fyrir nokk-
urri pöntun af niðursoðnum ávöxtum, aðallega
rúsínum og sveskjum, og góðar vonir um að
árangur fáist með fleiri tegundir.
*
Samkvæmt því sem Árni Árnason, formaður
Félags vefnaðarvörukaupmanna, hefir skýrt
blaðinu frá, fór afkoma félagsmanna batnandi
á hinu síðastliðna ári. Iieimiluð er aðeins mjög
lág álagning og álagningin hefir verið lækkuð
hvað eftir annað, þannig að með normal-um-
setningu hefði orðið ómögulegt að reka verzl-
anirnar, en vöruveltan hefir mjög aukist.
Þó ekki sé hægt að segja að mikið sé fyrir-
liggjandi af vefnaðarvöru í landinu ætti þó að
vera ástæðulaust að óttast skort fram eftir þessu
ári. En óvissan um framtíðina er mikil og ó-
mögulegt að segja hvað við tekur. Frá áramót-
um hafa sumar vörutegundir verið ófáanlegar í
Englandi og fleiri og fleiri tegundir bætast við.
Kaupmenn hafa ekki fengið tækifæri til að gera
reynslupantanir í Ameríku, þrátt fyrir ítrekað-
ar beiðnir til Gjaldeyrisnefndar. Það hefði þó
verið mjög nauðsynlegt að kaupmenn hefðu get-
að undirbúið sig með vörukaup að vestan. Vel
getur svo farið að algerlega teppist sambandið
FRJÁLS VERZLUN
„FRJÁLS VERZLU N“
Útgefandi: Verzlunarmannafélag Reykjavíkur. —
Formaður: Egill Guttormsson.
Ritstjóri: Einar Ásmundsson. Ritnefnd: Adolf
Björnsson,. Björn Ólafsson, F. O. Johnson, Ólafur
H. Ólafsson, Vilhjálmur Þ. Gíslason. — Skrifstofa:
Vonarstræti 4, 1 hæð. Áskriftargjald: 10 krónur
á ári, 12 hefti. — Lausasala: 1 króna heftið. -
Prentsmiffja: ísafoldarprentsmiðja h.f.
við England og hefði þá verið nauðsynlegt að
geta vitað að hverju er að ganga á Ameríku-
markaði. Vefnaðarvörukaupmenn búast við því
að vel geti svo farið, að þeir þurfi enn einu
sinni að reyna nýjar leiðir og beina viðskiftun-
um vestur á bóginn. Engar vefnaðarvörur hafa
enn verið fengnar frá Ameríku, en það er vitað
að sumar af þeim vörum, sem þar voru fáanleg-
ar fyrir stríð, eru nú lítt fáanlegar.
Landvarnamál Islendinga. Frli. aí bls. 9
an á mannafundum, svo nokkurr hátíðabragur vœri
að, og væri veitt en falligustu skotvopn til verðlauna
þeim, sem frœgastii' yrðu, þá virðist mér líkindi til
að skotvarnalið mætti komast á fót svo hægliga, að
menn fyndi varla til kostnaðarins, og væri þá hæft
að taka til slíkra manna hvenær sem við lægi. pað er
alkunnugra en frá þurfi að segja, hversu mjög það
dirfir menn og hvetur, að kunna að fara með vopn,
og að sama skapi mundi það lífga þjóðaranda og hug
manna, að vita, að sá liðskortur væri í landinu, að
það væri ekki uppnæmt fyrir einni hleypiskútu eða
fáeinum vopnuðum bófum. Með slíku móti gæti menn
og áunnið sér nokkra virðingu, og er það sætniligra
og hressiligra enn að vera haldinn örkvisi, og ann-
aðhvort aumkvaður eða forsntáður, af því að menn
hafa ekki framtak tii að taka upp á því, sem ekki
þykir landsvenja, og kannast ekki við afl það, sem t
sjálfum þeim liggur, ef þeir vildi til þess taka. Að
öðru leyti þarf kvíðhogi fyrir árásum útlendra ekki
að vera meiri á nokkurn hátt fyrir það, þó verzlanin
yrði látin laus, og dæmi þau, sem tckin eru frá mið-
öldunum, eiga sér alls ekki stað nú í líking við þaö
sem þá var, enda munu enir íslenzku höfðingjar
ekki hafa verið saklausir i hvert sinn sem deilur
urðu, þegar þeir voru bæði tollheimtumenn og virð-
ingarmenn á vöru kaupmanna; en þó ég viti ekki
nákvæmliga hvernig stendur á dæmum þeim, sem
tekin eru frá Noregi, þá er það víst, að Norðmenn
munu ekki iteiðast að eiga verzlun bundna við Dan-
mörku eða nokkurt annað land þarfyrir, og munu
þeir segja að slíkrar brigðu gæti ekki í miklum vcf.
]>að er og eitt eptirtektarvert, að menn vita ekki
dæmi til annars enn að viðskipti enna útlendu fiski-
skipa og íslendinga fari fram í allri vinsemd, og
óknyttir þessara manna eru ekki tiðari enn meðal
landsm. sjálfra og hvar annarstaðar sem vera kann.
31