Frjáls verslun - 01.08.1951, Blaðsíða 8

fiskurinn okkar, sem sendur hefur verið til Brasilíu
eftir stríð, er fallinn að áliti niður í það, sem hrezki
fiskurinn var áður. Ástæðurnar fyrir þessum álits-
hnekki eru aðallega þær, að geymsluþol fisksins iief-
ur reynzt mun minna en fyrr og því orðið miklar
skemmdir á sendingum. Sumt af fiskinum hafði verið
of linþurrkað, þegar liann fór frá landinu, og ýmsir
flutningsörðugleikar hafa valdið því, að hann hefur
verið óhóflega lengi á leiðinni til ákvörðunarstaðar-
ins og ekki þolað svo langa ferð. Vonandi verður ráð-
in bót á þessu hið bráðasta, svo að íslenzki sallfisk-
urinn geti -aftur skipað þann heiðurssess, sem hann
var búinn að vinna á brasilíska markaðnum.
Af hverju svörum við ekki?
Kristján hafði nokkra viðdvöl í Brasilíu, en það er
þýðingarmesti markaðurinn fyrir íslenzka fiskinn
þarna suður frá. Á meðan Kristján dvaldi í landinu
naut hann ágætrar fyrirgreiðslu ræðismanns okkar,
Kent Lutey í Río og umboðsmanna S.I.F., Finns B.
Arnesen í Sao Paulo og A. J. Hollevik í Río Svo
virðist sem íslenzkum kauj)sýslumönnum ælli að ganga
seint að hrista af sér það sliðruorð, sem þeir hafa
fengið á sig sökum seinagangs og trassaska])ar við að
svara verzlunarbréfum frá erlendum firmum. Varð
Kristján sérstaklega var við þetta á ferð sinni um
Brasilíu og raunar víðast, þar sem hann kom. Hitti
hann menn, sem höfðu skrifað heim til íslands, en
þau bréfaviðskipti urðu nokkuð einhliða, þar sem að
íslenzku jirmun svöruðu annaðhvort seint eða aldrei.
Sem von er kemur þetta útlendingum kynlega fyrir
sjónir, en því miður er sjaldan hægt að hera í bæti-
fláka fyrir kæruleysi okkar í þessum efnum. Kristján
Einarsson bendir réttilega á, að mikill skortur sé á vel
færum hraðriturum og vélriturum hérlendis, sem þýð-
ingarmikið er að hafa fyrir hin stærri fyrirtæki, er
þurfa að senda frá sér fjölda bréfa á erlendum tungu-
málum svo til daglega. Enda þótt þetta sé nú bara
útúrdúr frá ferðalaginu, þá virðist samt vera ve) tíma-
bært að reyna að finna einhverja lausn á þessu vanda-
máli fyrir íslenzka verzlunarstétt.
Þar, sem Eva og Perón ráða ríkjum.
Frá Brasilíu, þessu víðáltumikla framlíðarlandi, sem
telur nú um 52 milljónir íbúa, hélt Kristján áfram
lengra suður á bóginn og ennþá fljúgandi um loftin
blá eins og fyrri daginn. Ferðinni var nú heitið til
Buenos Aires, höfuðborgar Argentínu og þeirra hjón-
anna, Evu og Peróns. Hafði Kristján viðkomu í
Montevideo, höfuðborg Uruguay. I Argentínu hafði
hann viku viðdvöl og var að heita allan tímann í
Buenos Aires, en hún er sannkölluð heimsborg og sú
stærsta í Suður-Ameriku. Telur hún ásamt nærliggj-
andi borgum um 7 milljónir íbúa. Á borginni er mik-
ill nýtízkur svi])ur; stílhreinir skýjakljúfar gnæfa þar
við himinn, breið og óvenjulöng stræti tevgja sig eft-
ir borginni, en undir þeim þjóta neðanjarðarbrautir í
allar áttir. Kristján segir, að 6—8 Islendingar séu bú-
settir í Buenos Aires, og hitti hann nokkra þeirra á
meðan hann stóð við. M. a. hafði hann samband við
lngimund Guðmundsson, en hann er umboðsmaður
S.I.F. Ingimundur er kvæntur argenlískri konu og hef-
ur verið búsettur í Argentínu nokkuð lengi. Vinnur
hann hjá liinu heimsþekkta kjötiðnaðarfyrirtæki Swift
& Co. Eins og mönnum er kunnugt, þá er Argentína
eitthvert mesta kjötframleiðsluland í heimi. Söluörð-
ugleikar hafa verið talsverðir á kjöti, og kvað Kristján
flest frystihús Iandsins hafa verið yfirfull af því um
það leyti, er hann var þar á ferð. Kjötneyzla hvers
einstaklings er sögð að meðaltali um 100 kg. á ári,
og því langsamlega mest í heiminum. Þrátt fyrir þetta
krefst stjórn landsins, að kjötneyzlan aukist og leggur
þar af leiðandi lítið upp úr því, hvort inn sé fluttur
saltfiskur eða ekki. Islenzkur fiskur hefur hinsvegar
haft gott orð á sér í Argentínu, og hafa fagmenn í
J)essari vörugrein þar í landi jaínvel ialið hann bezt-
an í heimi. Kristján telur J)ó, að litlar h'kur séu fyrir
J)ví að mikið af saltfiski verði flutt til Argentínu á
meðan miklar birgðir af kjöti eru fyrir í landinu og
erfiðlega gengur með sölu á því til annarra landa.
Annars er það alkunna, hve ýms verzlunarmál Argen-
tínumanna eru framkvæmd með óvenjulegum hætti, og
breytast skoðanir innflutningsyfirvaldanna oft frá
degi til dags. Kristján lætur yfirleitt vel yfir dvöl
sinni í Argentínu og segir mikinn myndarbrag á öllu
J)ví, er hann sá meðan hann dvaldi J)ar.
Yfir frumskóga Brasilíu.
Nú var ekki haldið lengra suður á bóginn, og fór
því Ivristján að hugsa til heimferðar, en það var drjúg
bæjarleið. Frá Buenos Aires flaug hann aftur til Rio
með viðkomu í Montevideo. Síðan var haldið frá Rio
norður yfir þykkustu frumskóga Brasilíu alll til borg-
arinnar Belem, sem liggur nyrzt í landinu og er nokk-
urskonar hafnarborg Amazon-dalsins. Telur Kristján
þetta hafa verið einhverja erfiðustu leið ferðarinnar.
Bæði er landslagið tilhreytingarlaust — villtir frum-
skógar og svo til ókannað land, og auk þess gekk á
með þrumum og eldingum mikinn hlula leiðarinnar.
Þetta var því langt frá ])ví að vera nokkur skemmti-
ferð. Áfram flaug Kristján til Cayenne, höfuðborgar
Frönsku Guiana, þar sem flest viðski])ti eru í höndum
100
FRJÁLS VERZLUN