Frjáls verslun - 01.01.1963, Qupperneq 29

og jafnframt er búizt við, að erlendu fjármagni,
sérstaklega bandarísku, hefði verið veitt inn í land-
ið í stórum stíl. Það fjármagn liefði væntanlega
farið til þess að byggja upp nýjan iðnað í norður-
héruðum landsins, þar sem atvinnuleysi er mest.
Afleiðing þess, að Bretar gerast ekki aðilar að
EBE verður hins vegar sú, að því erlenda fjár-
magni, sem veitt hefði verið inn í brezkt atvinnulíf,
verður nú beint til landanna innan EBE, þar sem
vaxtamöguleikar atvinnuveganna eru meiri. Þar
við bætist, að augljóst er, að brezkur iðnaður verður
einnig að leggja fé í atvinnufyrirtæki á meginland-
inu, til þess að ná þar einhverri fótfestu og varð-
veita samkeppnisaðstöðu sína.
Enn sem komið er verður ekki séð hvað ISIac-
millan tekur til bragðs til þess að örva uppbygg-
ingu í atvinnulífi landsins og draga úr atvinnu-
leysinu. Á sl. sumri gerði hann miklar breytingar
á stjórn sinni og tók þá við embætti fjármálaráð-
herra Reginald Maudling. Frá því að hann tók við
starfi sínu hefur hann smátt og smátt gripið til
ýmissa aðgerða til þess að örva atvinnulífið, lækk-
að söluskatt á bifreiðum og mörgum nauðsynjavör-
um, lækkað bankavexti og dregið lir skattabyrði
fyrirtækja. Jafnframt var einum hinna efnilegri í
hópi yngri manna brezka íhaldsflokksins, Sir Keith
Joseph, falin umsjá húsabyggingu og mun ætlunin
að miklar húsabyggingar fari fram á vegurn hins
opinbera.
Þessar ráðstafanir hafa enn ekki haft neinar stór-
kostlegar breytingar í för með sér og er ekki búizt
við að stefna stjórnarinnar í þessum málum skýrist
að ráði, fyrr en Maudling leggur fram fyrsta fjár-
lagafrumvarp sitt í byrjun aprílmánaðar. Það er
þó ljóst, að hverjar svo sem þær ráðstafanir verða,
munu ekki felast í þeim nein frambúðarlausn á
efnahagsvandamálum Breta. Eftir að viðræðum um
aðild þeirra að EBE lauk, hafa menn velt því fyrir
sér, hvort brezka ríkisstjórnin muni nú beita sér
fyrir eflingu fríverzlunarsvæðisins, ef til vill með
þátttöku Bandaríkjanna og Kanada. Ef marka má
ummæli talsmanna stjórnarinnar í London og skrif
brezkra blaða virðist ólíklegt að Bretar taki þá
stefnu, Fremur virðist líkur benda til þess, að þeir
muni nú einbeita sér að því inn á við að endur-
byggja og endurnýja atvinnuvegi sína og örva
efnahagslífið með þeim ráðum sem þeim eru tiltæk,
jafnframt ])ví sein þeir leitast við að halda opinni
leiðinni inn í Evrópu og grípa fyrsta tækifæri sem
gefst til þess að ná aðild að EBE.
Fer Macmillan írá?
Þau vandamál, sem Macmillan hefur átt við að
stríða hafa óhjákvæmilega leitt til umræðna um
það, að hann muni segja af sér fyrir næstu kosn-
ingar, sem ekki þurfa að fara fram fyrr en á árinu
1904. Þær raddir hafa einnig heyrzt að ef ráðandi
öfl í lhaldsflokknum sjái fram á það, að flokkur-
inn geti ekki unnið sigur í næstu kosningum undir
forystu Macnrillans, þá muni einhver leið verða
fundin til þess að hann fari frá og færist upp í
lávarðadeildina. Liklegasti eftirmaður Macmillans
nú er án alls efa Richard A. Butler, sem verið hef-
ur einn af höfuðleiðtogum flokksins um langt skeið
og hafði forystu fyrir þeirn ungu íhaldsmönnum,
sem blésu nýjum anda og nýjum krafti inn í stefnu
flokksins og starf eftir kosningaósigurinn mikla
1945. Onnur líkleg forsætisráðherraefni eru Ian
Macleod, leiðtogi flokksins í þinginu, Reginald
Maudling, fjármálaráðherra og Edward Ileath, að-
stoðarutanríkisráðherra. Þessir þrír eru hins vegar
allir svo ungir, að ólíklegt er, að röðin komi að
þeim fyrr en síðar. Möguleikar íhaldsflokksins til
þess að halda þingmeirihluta sínum í næstu kosn-
ingum hafa óneitanlega aukizt töluvert við lát Hugli
Gaitskells, leiðtoga Verkamannaflokksins, sem bii-
inn var að vinna sér slíkt álit innan flokks síns og
utan, að talið var orðið næstum víst að hann mundi
sigra í næstu kosningum.
Nú hefur viðhorfið hins vegar gjörbreytzt og alls
ekki ólíklegt að íhaldsflokknum takist að vinna
fjórða kosningasigur sinn í röð, ef ríkisstjórninni
tekst að hleypa einhverjum krafti í atvinnulíf lands-
manna á næstu mánuðum. Að minnsta kosti skyldi
enginn gera ráð fyrir því fyrirfram, að það verði
ekki Harold Macmillan, sem myndar ríkisstjórn
Hennar hátignar að loknum næstu kosningum.
Undrabarnið: „Mamma, hvaðan komu öll þessi
leikföng?“
Móðirin: „Elskan mín, jólasveinninn kom með
þau.“
Undrabarnið: „Kom hann með allt? Ivom hann
með rafmagnsjárnbrautina, fótboltaskóna, skaut-
ana . . . ?“
Móðirin: „Já, elsku hjartað mitt. Hann kom með
það allt.“
Undrabarnið: „Nú, en má ég bara spvrja, mamma,
hverjir í ósköpunum kaupa þá allt það, sem fæst
í búðunum?“
FIIJÁLS verzlun
29