Frjáls verslun - 01.07.1975, Síða 35

mið manna, sem eru stein-
runnir eins og nátttröll í
hugsjónaglundri írá tímum
iðnbyltingarinnar, hafa fengið
að ráða í skugga hins spillta
samtryggingarkerfis flokkanna.
Nú 'hefur verið gengið þvers-
um á allar forsendur fyrir
hagkvæmri stóriðju með því
að telja þjóðinni trú um, að
eignaraðild að henni sé hinn
eini rétti plástur á sært þjóð-
arstolt, og legusár socialist-
ískrar amlóðastefnu.
AÐ GANGA AF IÐNAÐI
DAUÐUM
Sú forsenda að það sé þjóð-
arhagur að verja fé til upp-
byggingar smáiðju, þegar hægt
er að láta stóriðju fjármagna
sig sjálfa, er nú fyrir róða,
og sú forsenda komin í staðinn
að stóriðju skuli upp komið á
kostnað smáiðju. Til þess að
hemja móðursýki aldamóta-
kommúnista lét Sjálfstæðis-
flokkurinn hafa sig í það aft-
urhald, að hjálpa erlendum
fjármagnsaðilum að fjármagna
stóriðju á íslandi, þótt þeir
þyrftu ekki á þvi að halda.
Og fjármagnið skal tekið út
úr lánakerfi íslensks iðnaðar.
Hvar skyldi nú ríkisstjórnin
ætla að bera niður í sjóðakerf-
inu til þess að greiða sinn
hluta hlutafjár til málmblendi-
verksmiðjunnar?
Gera má ráð fyrir að innan
skamms þurfi rikið að inna
af hendi fyrstu innborgun
hlutafjár, og tæplega verður
sú upphæð minni en 3,5 til -1
milljónir dollara eða 525-600
milljónir íslenzkra króna.
Ailt bendir til að seilst verði
í Norræna iðnþróunarsjóðinn
eftir þessu fjármagni, þótt
hann sé einkum nugsaður fyr-
ir smáiðju. Ráðstöfunarfé
sjoðsins mun vera un; 1000
milljónir á árinu 1975. Þannig
íæru á milli 50-60 L/o af ráð-
stöfunarfé sjóðsins út úr lána-
kerfi islensks iðnaðar og tii
stóriðju. Að undanförnu hefur
það sýnt sig að rekstrarfjár-
skortur iðnaðarins er að mestu
lieimatilbúinn, samanber happ-
drættisskuldabréf ríkissjóðs,
en nú skal enn þrengt að fyr-
irtækjunum. Það dylst eng-
um að stefna stjórnvalda gagn-
vart frjálsu atvinnulífi hefur
verið sú, að arðræna fyrirtæk-
in og svipta þau öllu fjárhags-
legu sjálfstæði, til þess að
koma pólitísku tangarhaldi á
atvinnureksturinn með því að
beita kerfisbundnum styrkj-
um. Þessi sjúklega álirifa-
græðgi fer ekki i manngreinar-
álit, eins og komið hefur fram
í sambandi við Framkvæmda-
stofnun rikisins, þar sem
sjálfstæðismenn nalda uppi
grímulausum kommúnisma
ÁFRAM SKAL HOKRAÐ
Afleiðing þessarar hokurpóli-
tikur, þar sem tilgangurinn er
sá að halda öllu atvinnulifinu
rambandi á barmi gjaldþrots,
er eðlilega sú að framleiðslu-
fyrirtækin í landinu eru rek-
in frá degi til dags með það
að höfuðmarkmiði að
skrimta. Fyrirtækin rembast
við að halda þeirri fótfestu,
sem þau þegar hafa áunnið
sér á markaðnum. Fjárfesting
ef einhver er, fe.r framar öliu
öðru til þess að fækka starfs-
fólki, í stað þess að færa út
kvíarnar og auka íramleiðslu
eða að bæta framleiðslu sína
með aukinni tækni. Frá þessu
eru sem betur fer örfáar und-
antekningar til að sanna regl-
una að því er virðist.
ÓBYGGÐASTEFNA
Stóriðju á íslandi var ætl-
að að auka fjölbreytni atvinnu-
lífsins og draga úr áhrifum
sveiflna í fiskveiðum á hag-
kerfi þjóðarinnar með miklum
og stöðugum gjaldeyrislekjum.
Hinsvegar er slík stóriðja
ekki til þess fallin að skapa
mörg atvinnutækifæri og fjár-
festing a hvern starfsmann
sem þar kemur til með að
starfa er gífurleg. ÁælJaður
stofnkostnaður málmblendi-
verksmiðjunnar er um 75
milljónir dollara, og ;hún mun
sjá um 115 manns fyrir at-
vinnu.
Fjármögnun á starfsmann
er því um 650 þúsund dollar-
ar eða 98 milljónir íslenzkra
króna. Þetta samsvarar því að
stofnkostnaður fremur lítils
iðnfyrirtækis, sem sæi 20
manns fyrir atvinnu væri
hvorki meiri né minni en 1960
milljónir króna. Það væri sök
sér að láta þá sem fjármagn-
ið eiga fást við svona lagað
hjálparlaust, svo lengi sem
við höfum hag af. En að
steypa betJikerlingu eins og
ríkissjóði út í svona ævin-
týri er óverjandi með óllu.
Félagsbókbandið hf.
Auðbrekku 63, Kópavogi. Sími 44400. Bókbandsvinna og hefting
•
Plastbindagerð
FV 7 1975
35