Frjáls verslun - 01.01.1979, Blaðsíða 23

■ Baráttuár\
skuli flytja inn, hver álagningin skuli vera og hver
innflytjandinn skuli vera.
Allir eru óánægðir.
Almenningur kvartar undan vöruskorti og of háu
vöruveröi. — Kaupmenn og kaupfélög kvarta
undan of lágri álagningarheimild og ranglátri
skiptingu innflutningsins. Hver einstakur telur
hallað á sig en fullyrðir, að einhver annar fái of
mikið. Að lokum sameinast svo flestir um það, að
víta stjórnarvöldin fyrir ástandið og það, hvernig
þau beiti því valdi, sem þau í þessu hafa fengið.
Stjórnarvöldin telja aftur á móti, að ef þau eigi að
fá að gert, þurfi enn að auka vald þeirra og afskipti.
Málsbætur.
Þaö liggur að vísu í hlutarins eðli, að margs-
konar óánægja hlaut að koma fram á þessum síð-
ustu tímum, þegar draga hefur orðið úr innflutn-
ingi frá því hann var mestur eftir stríðið, á meðan
nýsköþunarframkvæmdirnar voru enn meiri en nú,
vegna þess fjár, sem til þeirra var hægt að verja,
meðan verið var að eyða erlendum innistæðum
þjóðarinnar.
En þó að innflutningurinn hafi minnkað hin allra
síðustu ár frá því, að hann var mestur, þá höfum
við þó vissulega ekki þurft aö búa viö þröng kjör í
raun og veru. Á þeim tíma, þegar menn hafa mest
kvartað undan þvi, að alla hluti skorti, hefur á ári
verið flutt inn fyllilega tvöfalt meira en árlega var
gert fyrir síðustu heimsstyrjöldina. Og þó að ýmsar
framkvæmdir — það, sem nú er kallað nýsköpun
— hafi verið mun meiri þessi árin en þá var, lætur
engu síður nærri, aö af neyzluvöru almennings sé
nú flutt inn nærri tvöfalt meira á mann en gert var
fyrir 10 árum.
Breyting sú, sem varð á efnahag Islendinga á
stríðsárunum, fyrst og fremst vegna eigna þeirra,
sem þjóðin gat safnað erlendis vegna setuliðs-
vinnunnar, og síðan vegna þess hvernig því fé,
sem þá var aflað, var varið, þ.e.a.s. til kaupa nýrra
atvinnutækja utanlands og nýsköpunar í landinu
sjálfu, þessi breyting hefur orðið til þess, að efna-
hagur þjóðarinnar í heild — og flestra einstakl-
inga hennar — er nú miklu betri en áður var.
Hagkvæmir verzlunarsamningar hafa og aukið á
efnahagsöryggið, t.d. hefur síldarlýsi og mjöl nú
verið selt fyrirfram með mjög hagstæðum samn-
ingum, sem þó koma auðvitað ekki að gagni, ef
veiðin bregst. Þátttaka okkar í efnahagssamvinnu
Evrópu — Marshallstarfseminni, hefur einnig nú
þegar orðið til þess að bæta hag okkar stórum —
en mun þó gera það enn meira áður en lýkur. Ef
skaplega gengur um árferði og aflabrögð og rétt er
á málum haldið, er þess vegna engu að kvíða um
frambúðarafkomu þjóðarinnar. Þjóðin hefuraldrei
verið betur stæð né betur undir lífsbaráttuna búin
en hún er nú.
(1949)
Ný verzlun 1948 — Kjöt og grænmeti við Snorrabraut
23