Frjáls verslun - 01.01.1979, Blaðsíða 80

Sóknarár verzlunarfólks félagslega
og í menningarlegu tilliti
Skrif stof umenning:
Framkoma innan skrifstof-
unnar
Eftir Edward N. Teall
Fyrst og fremst áttu að bera viröingu fyrir hús-
bónda þínum, þó ekki komi aðrar ástæður til en að
hann er yfirmaður þinn. Ávarpaðu hann hæversk-
lega, hlustaðu með athygli á mál hans, þegar hann
yrðir á þig, farðu að óskum hans í öllum verzlun-
arsökum og svaraðu honum með eigi minni kur-
teisi en skrifstofugestunum. Ef hann er vingjarn-
legur og einlægur maöur, máttu ekki notfæra þér
það, með því að vera of skrafhreifin, aðþrengjandi
eða flíruleg. Vertu vingjarnleg og glaðleg, en
mundu eigi að síður að hann er húsbóndi þinn, og
gættu því þess að halda aftur af þér. Sé hann á
hinn bóginn óviðfelldinn og harður stjórnandi,
verðurðu að taka á allri lipurð þinni, til þess að
auðvelda samstarfið eins og hægt er, og forðastu
að vióurkenna fyrir sjálfri þér— hvað þá fyrir öðr-
um — að þér falli hann ekki í geð. Umfram allt
máttu ekki fara um hann niðrandi orðum í áheyrn
samstarfsfólksins því að sem húsbóndi á hann rétt
á hollustu starfsmanna sinna.
Láttu ekki blekkjast af skrifstofulífi, eins og það
er dregið upp í kvikmyndum og skáldsögum, þar
sem forstjórinn virðist eiga það eitt vandamál við
að glíma að útvega sér sem fallegasta stúlku til
einkaritarastarfa. Forstjórar eru vanalega á kafi í
viðskiptamálum sínum og hafa ekkert varasamt í
huga gagnvart starfsfólki sínu. Langflestir þeirra
vilja miklu fremur hafa duglegan einkaritara, sem
getur tekið af þeim margt ómakið og innt af hendi
gott starf, heldur en einhverja stássbrúðu, sem
stendur í þeirri meiningu að hún hafi verið ráðin
vegna snoppufegurðar sinnar og óaðfinnanlegs
vaxtarlags. Vafalaust eru þetta fyrirtaks góðir
kostir, sem gera sitt ásamt með öðrum betri, en
ekki skal þó ofmeta þá.
Sú spurning veldur oft skrifstofustúlkum heila-
brotum, hvort þær eigi að taka á móti kvöldboðum
frá yfirmönnum sínum. Að öllum jafnaði er hyggi-
legra að gefa sig ekki í of náin einkakynni við hús-
bændurna. Fyrst og fremst er hætt viö að slíkt
komi af stað ýmsum kviksögum og mælist illa fyrir
meðal starfsfólksins. I öðru lagi er ákaflega erfitt
að koma eftir á fram með fullkomnu látleysi og
viðskiptalegu viðmóti gagnvart húsbændunum í
vinnutímanum. Samt sem áður er ekki hægt að
gefa aigilda reglu um þetta. Ýmsar aðstæður geta
breytt sjónarmiðinu, og því verðurðu sjálf að taka
ákvarðanir, eftir aö hafa vandlega vegið hugsan-
lega ókosti upp á móti ánægjunni, sem í vændum
er (1947)
Ekkl alls fyrir löngu jók Utvegsbankl Islands h.f. vlð húsakost slnn, þar
sem komið var fyrir sparisjóðs- og ábyrgðardelldum bankans. Þessi
mynd er tekin í nýja afgreiðslusalnum. (1947)
80