Frjáls verslun - 01.09.1980, Blaðsíða 22

Lýsi & Mjöl h. f.:
Þeirbeina augum
sínum að loönunni
— Rætt við Árna Gíslason forstjóra
Hjá Lýsi og Mjöl hf. á Hvaleyrar-
holti voru menn greinilega meö
hugann viö loðnumiðin langt
noröur af landinu, þegar frétta-
maöur leit viö einn daginn um
miðjan september. Verið var aö
veiöa norður við Jan Mayen, og
spáð í að gangan hreyfðist vestur á
bóginn að Vestfjarðamiðum.
Árni Gíslason framkvæmda-
stjóri sagði að nú væri það spurn-
ingin um það hvort sjómenn vildu
heldur magn eöa gæði, þegar
kvótakerfi er komið á veiðarnar.
Hitt væri ekki annað en einfalt
reikningsdæmi að sjá að sigling
með loðnuna til Hafnarfjarðar yrði
allt of dýr frá miðunum. Árni sló á
vasatölvuna að líklega mundi olíu-
kostnaður einn frá þáverandi mið-
um norður í ballarhafi vera 4.5
miljónir fyrir stærstu skipin frá
Vestfjarðamiðum þar sem vonast
er eftir loðnunni. Fyrir fiski-
mjölsverksmiðjurnar er það stórt
atriði að fá hráefnið nýtt. Á langri
siglingu getur átan í loðnunni haft
skaðleg áhrif og próteininnihaldið
í fiskinum lækkar og gerir vöruna
verðminni.
Árni sagði að verðið á loðnunni
þessa stundina væri hátt.eða 8.15
Bandaríkjadalir fyrir próteinein-
inguna. Það er því ekki nema eðli-
legt að stjórnendur fiskimjölsverk-
smiðjanna bíða spenntir átekta
hvað gerist á loðnunni fyrir norð-
an.
„Auðvitað er það loðan sem
heldur þessu gangandi hjá okk-
ur“, sagði Árni, „annar rekstur
eins og t.d. bræðsla á úrgangi frá
fiskverkunarstöðvum og frystihús-
um er varla annað en þjónusta.
Þaðan höfum við kannski 150
tonn og í hæsta lagi 300 tonn á
viku til að bræða, þetta er sáralítil
vinna fyrir okkur og tekur því varla
að starta vélunum fyrir það“.
Árni sagði að þeir í L&M væru
búnir að setja upp litla verksmiðju
með gufuþurrkara fyrir þessa
vinnslu. Þar verður hægt að hafa
um hönd minni og jafnari vinnslu á
úrgangi frá frysihúsum. Þar þarf
minna starfslið en nú er. Kvaðst
Árni þurfa að gera samninga um
raforkuverð við Rafmagnsveitu
Hafnarfjarðar.
„Annars virðast öll fyrirtæki á
landinu eiga að rekast á núll-
punktinum, sem er auðvitað hrein-
asta fjarstæða og verður engum til
góðs. Hér komu t. d. Norðmenn
með hugmyndir um orkusparandi
tæki, verksmiðju sem framleiðir
60.000 tonn á ári og sparar 90
milljónir á ári í olíukostnaði. Þessi
tækni kostar 350-400 milljónir.
Þetta strandar á vaxta og fjár-
málapólitíkinni okkar. Jafnvel þó
við ættum þetta fé, þá mundi það
ekki borga sig að fara út í orku-
sparnaðinn. Hér í þessu landi ættu
menn að lifa góðu lífi, en oft virðist
manni boginn hafa verið þaninn
um of, heimtufrekjan of mikil, og
stundum verður því ekki viðkomið
að láta skynsemissjónarmið ráða,
eins og t.d. þetta litla dæmi sann-
ar“, sagði Árni.
Páll Árnason verksmiðjustjóri
sagði fréttamanni að í sumar hefði
verið fremur lítið að gera hjá verk-
smiðjunni. Ekki hafi þó komið til
uppsagna. Hjá L&M starfa um 25
manns að staðaldri.
„Kannski var þetta kærkominn
tími til að sinna viðhaldi á mann-
virkjum verksmiðjunnar. Þarhefur
margt verið gert til bóta núna
síðustu vikurnar, þegar verkefnin
hafa nánast engin verið“, sagði
Páll.
Lýsi og Mjöl hefur á þessu ári
tekið á móti 34 þúsund lestum af
fiski til bræðslu og framleitt 6000
lestir af mjöli til útflutnings.
Sælgætisgerðin Góa h. f.:
Hefðum spjarað
okkur án
bráðabirgðalaganna
— segir Helgi Vilhjálmsson
„Það má eiginlega segja að við
höfum verið komnir niður í öldu-
dalinn og verið farnir að skríða
upp úr honum aftur", var álit Helga
Vilhjálmssonar forstjóra og eins
eigenda Sælgætisverksmiðjunnar
Góu í Hafnarfirði. „þess vegna get
ég ekki allskostarveriðsamþykkur
þessum bráðabirgðalögum um
skattlagningu á erlenda sæl-
gætinu og kexinu. Ég held raunar
að við hérna í Góu að minnsta
kosti hefðum spjarað okkur nokk-
urn veginn eins og áður. Annars
fæ ég ekki séð að einhver skatt-
lagning eins og þessi komi til með
að breyta miklu þegar fólk er á
annað borð að kaupa sér sæl-
gæti“.
Helgi er ungur maður en hefur
56