Alþýðublaðið - 03.06.1970, Blaðsíða 5

Miðvikiudagur 3. júní 1970 5
Alþýð
u
Útgcfandi: Nýja úfgáfufclagið
Framkvæmdastjóri: Þórir Sæmundss<m
Ritstjórar: Kristján Bersi Úlafsson
Sighvotur Björgvinsson (áb.)
RHstjómarfulltrúi: Sigurjón Jóhannsson
Fréítastjóri: Viihelm G. Kristinsson
Auglýsingastjórl: Sigurjón Ari Sigurjónsson
Prcntsmiðja Alb.vðublaðsins
Úrslitin í Hafnarfirði
I
I
I
I
I
Þótt athygli marmia hafi að vonum beinzt mest að
fcosningaúrslitunum í Reyfcjavík, er iþó ýmislegt líka
að læra af úrsiitunum úti á landi. í Hafnarfírði til að
mynda urðu niokkrar breytinlgar ó 'sarnsetningu bæj-
arstjómarinnar. Framsóknarflokkurinn vann þar
sæti af Alþýðúbandalaginu og Sjálffstæðisíflokkurinn I
felldi bæjarfulltrúa frá samstarfsaðilú sínum síðasta |
fcjörtíknabil, Félagi óíháðra þorgara. Alþýðuflokkur-
inn Var eini flbkkurinn, sem hélt óbreyttri bæjar-
ful'ltrúatöíllu.
Því er ekki að leyna að kbsínmgaúrslitin í Hafnar-
(firði voru Alþýðuflokfcnum tal'sverð Vonbrigði.
Floktourinn hafði /gtert Isér vonir >um að koma þremur
mönnum að, og hafði rökstuddan grun um að það
gæti tekizt. Sú von brást hinls, vegar, og má vel vera
að Iþar eigi mokkra sök á mjög lúaleg tilraum, sem
gerð var á síðustu stundu, til að sá sundrungu í röð-
um Alþýðufiokksmanha í bænum.
I
I
Sjálfstæðisflokkurinn fékk að þessu sinni 4 bæj-
arfuhltrúa 'í Hafnarfirði, en það er langtum betri út- I
kiomia /en fylgi flokfcsins raumverulega se'gir til um. I
Flokkurinm hlaut 1697 atkvæði, en andstöðuflokkar
hanis fengú 3097 atbvæði eðá næstum því helimingi
meira fylgi. Þeir fengu hinis vegar 'efcki kjörna nema !
5 bæjarfulltrúa samtals. Ástæðan er að sjálfsögðu sú
að skipting atkvæða varð Sjálfstæðisflokknum í hag, j
em andstæðingunum í óhag. Þrátt fyrir bæjarfu'll-
trúafjötgunina er Sjálfstæðisfloklku rinn því enn í
jafn miklurn minnihluta meðal Hafhfirðinlga og hann |
var áður.
Sammnga sfrax '
S'anminga'viðraeðiir hafa ttú halfizt að nýjn eftir j
hté um kosningaheTgina, en mieð hverjum 'deginum i
ísem liíður fjötgar nú þeim félÖgum sem hefja verk-
fall. Ekki er nein merki 'enn að 'sjá um að samkomu-
lag sé á næsta leyti, en vbmamdi Tíður ekki á mjög
lömgu þar til samningar takast. Allir viðúrkenna að
réttmætt sé að launþegar fáinú vterulegar kjarabæt-
ur, og þess vegna hlýtur það að vera skýlaus krafa
að samningar séu ekki dregnir á lánlgiinn, heTdur allt
ígtert Sem hægt ter til að flýta tfyrir sambomuTagi, svo
að verfctfáTlinu mtegi Tjúka á næstu dögum.
'Áskriftarsiminn er 14900
ERLEND MÁLEFNI
□ Eimmgis helmingur af kjósendum brezka íhalds
flokksins álítuir að Edward Heath sé góður flokksleið-
togi. Þótt ótrúlegt sé eru þeir litlu færri meðal kjós-
e.ida flokksins sem telja áð Harold Wilson sé betur
til þess fallinn að vera forsætisráðherra en Heath.
Ef íhaldsflokkurinn vinnulr í kosningunum 18. júní,
vinnur bann þrátt fyrir Heath, ekki vegna hans.
Sagt er að Heath sé stefnu-
fastur, hugmyndaríkur og fram
kvæmdasamur, og auk þess á
hann líka að vera tilfininga-
næmur, umburðarlyndur og
hjartahlýr. Ástæðulaust er að
efast um að liann sé allt þetta,
en gallinn er bara sá að engir
nema nánustu vinir hans fá
þessa mynd af honum fram.
Aðrir gera hann sér í hugar-
lund sem mann, er að vísu vilji
vel og búi yfir góðum gáfum,
en sé í rauninni hlédrægur og
fráhrindandi maður, óöruggur
með sjálfan sig, óútreiknanleg-
ur pólitískt séð og frekar veik-
ur en sterkur leiðtogi.
myndir í félapsskap ungra
kvenna.
Sífell't fleiri íhaldsimienn við-
urkenna að þeir hafi veðjað á
rangan hest, þegar flokkurkm
lét Sir Alec Douglas-Home
víkrja fyrir Heath 1965. Einung-
is kosningasigur nú í vor getur
komið í veg fyrir að Heath
verði að láta af forystu í flokkn-
um. Sú skýring er gefin á mis-
tökurmm 1965, að þau hafi staf
að af þvi að flokkinn skorti
reynslu í því að kjósa sér leið-
toga. Það kainn að vera talsvert
til í þeirri skýringu.
Eftir fimm ára starf sem leið-
togi brezka íhaldsflokksins er
Heaith enn ráðgáta í augum
brezkra kjósenda. Mörgum óar
við því ef hann skyldi verða
húsbóndi í Downing Street. —
Venjulegum Bretum finnst
þeir elckert eiga samelginlegt
við hann. Þetta bil milili hans
og fólksinis er því mei'kil'egra
þegai' þess er gætt að Hea’th er
sjálíur komirm af lágum stig-
um, eins og það er kallað. Hann
er fyrsti leiðtogi brezka íhalds-
flökksins öldum saman sem
ekki tiilheyrir brezku yfirstétt-
i'nn'i. En Heatíh kærir sig lítið
um það sem ailmenningur met-
ur mest, o-g fólk veit ákaílega
lítið um hann. Heath hefur yndi
af tónlist og etr gefinn fyrir að
siigla, en hvorugt af þessu er
til þess fallið að auka temgslin
milli hans ög allmennitngs. Haran
er piparsveinn — því miður
ekki glaumgosi um leið, eins
og Trudeau í Kanada. Áróðurs-
stjórum íhaMsflokksins er ekk-..
ert um piparstand Heaths gefið,
ejns og sést af því hve rrúkið
ikapp þeir leggja á það að fá
blöð til að birta af lionum
Fram til 1965 var það ein-
ungis innsti kjarninn í flokkn-
um sem vaildi flokksteiðtogann.
Þessu var hætt þegar Harold
Wilson var orðirrn leiiðtogi
verkamanniaflokksins, sem þá
var í stjórnanandstöðu, og flutti
það inn í pólitíkinia, sem íhalds-
menn kölluðu ski'ílmennsfcu. —
j.Þeissi. ^ndstyiggitegý inaðþír1"
eins og yfnstéttin í íbalds-
flokknum kaHaði Wilson, mal-
aði Slr Alec í umræðum i þing
inu, og varð síðan forsætisráð-
herra sjálfur. Aðferð WilSons
kailaði á svipaðan andstæðing
af hálfu íhaldsflokksins, múga-
mann sem gat la’gt sig niður við
að beita þeim brögðum, sem
keppnin krafðist. í fyj'sta skipti
var flokksforingjasfanfrð boðið
upp, það er að segja þingflokkn
um var falið að kjósa sér leið-
toga.
Þangað til hafði fáum dottið
Edward Heath í hug sem hugs-
anlegur leiðtogi íhaidsfiokfcs-
ins. og forsætisráðherraefni. —
Fjármálaráðherra gæti hann
kannski orðið, ef hann stæði
. sig vel, og bað hafði hann alk vf
gert. Heath var kosinn á þing
Í950, vai-ð eftirlitsmaðui’ með
þingflokknum og gegndi því
starfi í sjö ár, síðan varð hann
aðalsamningamaður Breta við
Efrrahagsbandaliagið í BrusseK
og þar með varð hann kuninúr
um allt land. Á ytra borðinu
gat hann vel komið til greina
sem leiðtogaefni, en það vair þó
ekki fyrf en flokkurinn tók upp
lýðræðislegri stjórnarhætti. að
tækifærið kom fyrir alvöru.
Þá virtist Heath vera eins og
sniðinn i starfið. Hann hafði
staðið sig' vel í Brússel, þar
sem beita þurfti hörku. Hann
naut stuðnings kaupsýslumamna
flokksins, sem aldrei höfðu niáð
þar verulegum völdum, ekkert
líkt því sem herforingjar og
sveitaaðallinn höfðu náð. Hann
var ekki iunniinn upp úr hinni
hafðbundníu forystusveii( .g <b
ekki státað af ættgöfgi og öll-
um var ljóst, að málhreimun
har.s var- ekki af beztá talgi.
Fram að þessu hafði þetta allt
verið hemill á framgang Heatha
innan íhaldsflokksins, nú varð
það allt í einu kostir hans. —■
Hann var kjörinn flokksleið-
togi.
Stj ómmálaístefna Heiaiths er
einföld. Hann trúir á hag-
kvæmni. Hann litur á forsætiis-
ráðherrastarfið sem einikonar'
framkvæmdasitjóa’iastiarf,. og að
sögn Sunday Times mundi hanni
taka við embætti fprsætiisfáð-
herra með sama hugarfari' eg
'haigræð!'inigiarsérfræðjn'gu| :sem
tekur við stjórn fyrirtækis meci
það fyrir augum að auka! frary.-
leiðnina um það eina {írósejjt
sem skilur á milli hagn-aðair &g
taps.
Þessl grundvallarafstaða hœia
skýrir að nokkru hvers vegn<>
Heath hefur ekki orðið sá hacði
stj órnarand stöðuforingi, • serm
flokkurinn hafði gcrt sér vón-ie
Framh. á bls. 15