Alþýðublaðið - 03.06.1970, Blaðsíða 14

14 Miðvíku'dagur 3. júní 1970
Rósamund Marshall:
Á FLÓTTA
kemurðu á Piazzo Buonsign-
ori. De Sanctis skósmiður hef-
ur vinnustofu þar. Andrea de
Sanctis þekki ég ekki. En það
getur verið að það sé sonur
hans.
Mér gekk vel að finna stað-
inn. Skósmiðurinn hafði
vinnustofu fram að torginu;
Andrea í viðbyggingunni á
ibak við. Eg gekk rakleitt inn.
IÞað var eins og að koma inn
í hlöðu. Þarna var Andrea.
Hann var nakinn niður að
mitti og vann í ákafa. Har.n
atóð fyrir framan stóran ofn
með skóflu í liendi og mokaði
í hann koium. Hann var víst
að brenna Mkneskjumar. —
Hann var rjóður í frarnan,
því það var heitt hér inni. —
Hárið féll í svörtum lokkum
júður ium háls hans og herð-
ar. Andrea — kallaði ég..,.
Hann virtist ekki þurfa- að
líta við til þess að sjá hver
komin var, þekkti röddina. Og
af vinnunni mátti hann ekki
iíta. En sú stiiling að geta neit
að sér um að líta við fyrst
hann þekkti mig.
Eg íhorfði heilluð á hann.
Hann var víst að steypa lík-
neskjurnar í bronz. Hann
bætti rrjeirf), og rrreira eld-
sneyti. Logarnir stóðu hátt í
loft. Loksins hætti han.i að
moka, lokaði eldhólfinu, iét
frá sér sköfluna, hljóp til
mín og faðmaði mig að sér.
Bianca. — En hvað er annars
að sjá þig? Hvei-s vegna ertu
svona klædd? Komdu annars
út; það er svo heitt hérna
inni.
Við settumst á trébekk und
ir fíkjiutré. Eg kjökraði. Eg
kv.eið svo fyrir að segja sögu
mína .... að ég væri ennþá
igift. En nú .... fyrirgefðu
imér, Andrea. Maðlcrinn voða-
legi og grimmi, sem ég var
gift, hann er nú dáinn.
Hönd guðs hefur opnað leið
ina, Bíanca. Hann kyssti mig.
Ástvina mín. — Komdu. Eg
ætila að kynna þig fyrír föður
imínum. Hann mun taka þátt
í gleði sonar síns.
Skósmiðurinn faðir hans
bauð af sér góðan þokka. Mér
var boðið að setjast til borðs
míeð honum. En ég hafnaði
iþví.
Það bíður mín vagn, Andr-
ea. Viltu ekki heldur koma
með mér? Við skuium velja
okkur róiegan stað.
Aldrei hafði mér bragðazt
nokkur mátlur svo vel. Aldrei
hafði mér þótt vín eins hress-
andi og gott. Aldrei hafði
nokkur maður hvíslað svo
sönnium ástarorðum í eyru
mér. Það kvöld var ég ham-
ingjusamari en nokkru sinni
fyrr; ekki í krafti líkaralegra
atlota, heldur 'vegna andlegs
'Samruna tveggja hjartna,
tveggja sálna. Eg iátaði fyrir
'honum a'llar syndir mínar, —
ieða næstuim því allar. Hvern-
-ig ég hefði fl'úið svipuhögg
mannsins mins sáiulga. Hvem-
ig ég hefði lifað undir vernd-
arvæng Belearos nú í bráðum.
þrjú ár.
Andrea Mi.irtaði þolinmóð-
ur. Hann svalg í sig orðin.
eins og þau væru mælt af
dýrlingsmunni. Vesalings Bi-
anca. En hvað þú hefur þjáðst
En ég skal láta þér líða vel.
Þú rnunt bráðum gleyma öllu
mótlætinu.
Eg er dál'ítið c'fnuð. Andr-
ea. Taiisvert efnuð. Við getum
búið í kastalanum mínum;
þú getur heigað þig listin.ni.
og við munc-im hafa nóg fyrir
okkur að Iteggja. Innan fárra
ára mnn nafn Andrea de
Sanctis verða á hvers manns
vörum. Hinn mikli de Sanctis.
— Og menn munu flykkjast
til þín og fela þér hin vanda-
■sömustu verk.
Hann hló ein's og harn. Auð
æfi eru því aðeins góð, að þau
iþjóni góðum titgangi, Bianca.
Eg myndi geta afkastað mikliu
fgóðum guði og hinni hevlög.u
'Marínu mey of ég þyrfti ekki
að strita fýrir daglegu brauði
í sveita míns andlits. Það er
■ekki íanat síðan ég varð að
leggja frá mér verkfærin og
grípa óskyld verk til þess nð
afla mér aura fyrir skyrtu-
þvotti, fyrir fóðri handa múl-
dýrinu mínu og þess háttar.
■af 'þvi að það Verður dálítill
timi þangað til ég fæ greitt
'hjá Belraro og pabbi á ekk-
ert afögu. En þetta stendur
iáMt til bóta, Bíanea. Belcaro
imun borga mér refjalaust. Og
með guðs hjálp vona ég að ég
verði þér efkki til byrði, Bi-
anca. Hann spiúrði mig því-
naest livort ég h'efði sagt frá
ráðagerðinini u'm að við gifi-
um okkur
Eg skail segia honum það.
Andrea, lofaði ég hátíðl'ega.
Eg veit að hann kvíðir því að
ég fai’i frá honum. En mér
mun takast að sannfæra hann
ium, að undir því sé hamingja
min komin, að ég geti gengið
að eiga þig.
f’ann hinn sama dag hclt
ég til Maldonatokastala, fékk
ráð'ama'nni miaum í hendur
búsforráð og hélt til ViHa
Gaia.
w :■
ÁTTUNDI KAPLI.
Balcaro lét rigna yfir rnig
spurningununi: Hvað sagði
laðkni'r.lnn? Lö'gmaðurinn?
Dómarinn? Þjónustufolkið?
Ei’ ekki allt í lagi, Bíanea?
Áður en ég vissi af ,var ég
búin að segja: Óttastu ekki,
Belcaro. Þú gegndir með
sóma hlutverki morðingjans.
Balcaro fölnaði. Svo Nello
karlinn gat ekki haldið sér
saman.
Hann stökk í burtu. Ég fyr-
irleit veikleiika minn og iaus-
mælgi álíka mikið og glaepa-
verk hans. Dögum saman lok-
aði ég mig inni og vildi engan
hafa nálægt mér nema Maríu.
Ég þráði Andrea stöðugt
meira. Hann vax saklaus og
góður, d.yggðugur og hreinn;
hann bar meiri virðingu fyrir
lögum guðs heldur en mann-
anna. Hvílík paradís á jörðu
hlyti það ekki að vera að eiga
slíkan mann.
Ég herti að lokum upp hug-
ann og fór eitt kvöldið niður
til að borða. Balcaro sat þeg-
ar að snæðingi. Hann minnt-
ist ekkert á fjarveru mína, lét
ógert að bera upp við mig
nærgöngulegar spumingar. -
Það er farið að verða nógu
svalt handa okkur í Florens,
Bíanca. Ég hef verið að semja
mikinn harmleik. Ég ætla að
vita hvernig þeim fellur hann.
Þú átt að flytja inngang í
ljóðum.
Nú var mér nóg boðið. Kæri
Belcaro. Myndi það hryggja
þig, ef ég flytti þér þau tið-
i'ndi, að ég væri í þann veg-
inn að yfirgefa fylgdarlið fyr-
ir fullt og allt?
Hann lagði frá sér vínkrús-
ina og virti mig tortryggnis-
lega fyrir sér. Þú segir nokk-
uð, Bíanca. Ég svara ekki
svona vitleysu. Þú verður að
tala ljósai’a. Ég er ekki í skapi
til þess að geta gátur í kvöld.
T'alaðu út, manneskja. Hvers
vegna skyldirðu fara?
Ég .... ég er i þann veginn
að giftast, — giftast aftur. Ég
reyndi að hafa vald á tungu
Hafnarfjörður -
Skrifstofustarf
Stúlka óskast til skrifstdf'ustarfa (aðallega
við bó'khaldsvél) á bæjarskrifstofunum.
Umlsökniulm ás'amt upplýsingum tnn mennt-
<un og fyrri störf ískal skiia á bæjarskrifstof-
urnar, Strandgötu 6, fyrir 9. þ.m.
Bæjarritarinn Hafnarfirði
SÖLUTJÖLD Á
ÞJÓÐHÁTÍÐARDAG:
Þeilm, ‘sem 'hyggjast sækja um leyfi til að
Setja upp sölutjöld á þjóðhátíðardaginn 17.
jiy í n.'k., ber að hafa skilað umsóknum fyrir
7. júní n.k. á skrifstofu borgarverkfræðings,
Sfcúlátúni 2, 3. hæð.
Umsóknareyðu'blöð liggja frammi á sama
stað.
Þ j óðhátíðarnefnd
B.S.Í. BENDIR Á:
Að marggefnu tilefni, er því beint til far-
Iþega með öllum áætí.'unarbifreiðum, að mæta
ihér á stöðinni eigi síðar en 15 mrnútum fyrir
auglýsítan brottfarartíma, og afhenda þá þeg
lar farangur sinn, sem Verður að vera greini-
feg'a m’erkt'ur, þvi að annars verða tafir við.
afhendingu hans á áikivörðunarstað.
Ath.; Mætið 15 mínútum fyrir brottför
Merkið farangur greinilega.
BIFREIÐASTÖÐ ÍSLANDS, sími 22300
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og tengda-
faðir,
JÚLÍUS G. LOFTSSON
múrari,
Sólvallagötu 7 a, andaðist í Landakotsspítala
aðfaranótt 2. júní.
María Simonardóttir,
börn og: tengrdabörn
Auglýsingasíminn er 14906