Helgarpósturinn - 27.02.1995, Blaðsíða 2

2
MORGUNPÓSTURINN FRÉTTIR
MÁNUDAGUR 27. FEBRÚAR 1995
l.fyrsta
lagt...
Hvers vegna
að
fara betur
með CssBJMíSi
í fyrsta lagi
Þá ala kennarar upp
börn þessa lands
hvort sem okkur lík-
ar það betur eða
”verr. Börnin læra
það sem fyrir þeim
• er haft og ef kennar-
arnir eru alltaf í verkfalli þá læra
börnin bara að vera í verkfalli. Ef
komandi kynslóðir læra bara að
vera í verkfalli getum við kvatt hag-
vöxtinn.
I öðru lagi
Þá var kennarastarf-
ið einu sinni virðing-
arvert starf en nú
^eru kennararnir bún-
’irað kenna öllum að
þetta sé fjarska illa
launað og ómerki-
legt starf. Þeir ætla því að kaupa
sér virðingu með því að fá meiri
peninga. Þetta er víst uppeldislegt
atriði.
þríðja lagi
Þá vilja kennarar fá
að ráða mjög miklu
á meðan þeir eru í
^verkfalli. Þeir vilja
’helst að öllum llði
mjög illa svo að
' menn læri að bera
virðingu fyrir kennurum.
í fjórða lagi
Þá ætla kennarar að
leita stuðnings fyrir
verkfallinu annars
staðar á Norður-
’löndum. Þeirætla
að láta norræna
• verkfallssjóði borga
verkfallið og síðan að leita ásjár hjá
þingi Norðurlandaráðs. Þeir treysta
væntanlega á að Danir séu ekki
búnir að frétta af því að við höfum
kastað dönskunni fyrir enskuna.
í fimmta lagi
Þá tapa kennarar 20
milljónum á dag
þegar þeir eru í
verkfalli. Þeir eiga
’hins vegar digra
verkfallssjóði auk
• þess sem þeir
treysta á að geta skrifað yfirvinnu
fyrir mismuninum eftir verkfallið. Þá
lærum við að bera virðingu fyrir
kennurum.
200 björgunarsveitarmenn leituðu að vélsleðamanni í vonskuveðri í Bláfjöllum í gær
„Mér var ekkert kalt en alveg nógu hræddur“
segir Steinar Lár Steinarsson sem lá grafinn í fönn í 7 klukkutíma.
„Ég sá ekki hvað snéri upp né
niður vegna þess hvað veðrið var
orðið brjálað svo ég gróf mig bara í
fönn,“ segir Steinar Lár Steinars-
son 16 ára, en hátt í 200 björgunar-
menn leituðu hans á Bláfjallasvæð-
inu í gær. Steinar var í skála Breiða-
bliks í Bláfjöllum með foreldrum
sínum og bróður þegar hann ætlaði
að skjótast á vélsleða í Litlu kaffi-
stofuna um kl 11 í gærmorgun og
koma strax aftur til baka. Steinar er
vanur útivist og þekkir svæðið
mjög vel en var ekki mjög vel
klæddur. Höfðu foreldrar hans því
áhyggjur þegar veðrið tók að versna
upp úr hádeginu og hann skilaði
sér ekki í skálann.
„Ég var að keyra austan megin
við Jósepsdal og fór ofan í gil og
festi sleðann. Það tók mig töluverð-
an tíma að losa mig aftur en þá var
veðrið orðið brjálað," segir Steinar.
Hann tók því þá ákvörðun að halda
fyrir í gilinu uns veðrinu slotaði og
gróf sig niður í snjóinn.
Björgunarsveitum á höfuðborg-
arsvæðinu barst ósk um aðstoð við
leit að Steinari um kl. 2 í gær en þá
var orðið „kolvitlaust veður á svæð-
inu og sá ekki út úr augum,“ eins og
Snorri Hafsteinsson, formaður
svæðisstjórnar björgunarsveita á
svæði 1, sem nær frá Hafnarfirði til
Mosfellssveitar, orðaði það.
Aðstæður til leitar voru mjög erf-
iðar en fljótlega voru rúmlega 100
björgunarsveitarmenn komnir á
svæðið. Auk þeirra barst þeim liðs-
auki frá björgunarsveitum í Hvera-
gerði og allt austur að Hellu og
voru alls um 200 björgunarmenn
við leitina þegar mest var. Steinar
sást síðast skammt frá Eldborg við
Bláfjallaveginn upp úr kl 11 en síðan
var eins og jörðin hefði gleypt
hann.
Um eitt hundrað björgunarsveit-
armannanna voru á gönguskíðum
Steinar Lár Steinarsson með foreidrum sínum og bróður í gærkvöldi. „Þetta er mikill léttir og dagurinn er búinn að vera erfiður," sagði Steinar
Steinarsson, faðir Steinars, eftir lok leitarinnar.
en auk þeirra tóku tæplega 30 vél-
sleðar, 8 snjóbílar og 4 björgunar-
hundar þátt í leitinni. Skyggnið fór
nánast niður í ekki neitt og veruleg
snjóflóðahætta var á ferðum. Stein-
ar gerði örugglega það eina rétta í
stöðunni með því að grafa sig í fönn
og segir það ekki hafa reynt sérstak-
lega á þolinmæði sína að bíða einn í
snjónum. „ Ég beið og sagði sjálfum
mér brandara á meðan ég lá þarna í
6 til 7 klukkutíma. Mér var ekkert
kalt en alveg nógu hræddur. Þegar
stytti loks upp lagði ég af stað og
fann auðveldlega skálann því ég hef
svo oft farið þessa leið áður.“
Fjölskylda Steinars beið í skálan-
um og að vonum urðu miklir fagn-
aðarfundir með þeim og Steinari
þegar hann kom utan úr myrkrinu.
„Þetta er mikill léttir og dagurinn er
búinn að vera erfiður,“ sagði Stein-
ar Steinarsson, faðir Steinars, í
samtali við MORGUNPÓSTINN
skömmu eftir að sonur hans kom í
leitirnar. „Við föðmuðumst og
grétum öll í kór,“ sagði sonurinn
um endurfundina.
Auk Steinars var svipast um eftir
fjórum öðrum vélsleðamönnum,
sem voru saman í hópi en þeir skil-
uðu sér snemma í eftirmiðdaginn,
og átta vönum og velbúnum
gönguskíðamönnum á vegum Úti-
vistar sem ætluðu að ganga úr Blá-
fjöllum yfir í Jósepsdal. Þeir komu
sér sjálfir í Litlu kaffistofuna seint í
gærdag með hjálp áttavita. Steinar
segir að það hafi einungis verið fyr-
ir klaufaskap að hann hafi ekki ver-
ið með farsíma meðferðis og einnig
sé GPS staðarákvörðunartæki á
sleðann á leiðinni til landsins frá
Bandaríkjunum. Ef það hefði verið
komið hefði hann væntanlega ekki
þurft að hírast svona lengi í snjón-
um.
-lae
Frumvarp um aö lögfesta sameign þjóöarinnar á
miðunum í stjórnarskránni fékkst ekki samþykkt
PólHísk öfund
segirJón Baldvin Hannibalsson.
„Útaf fyrir sig er það rétt gagmýni
að málið sé seint fram komið, en
það er ekki réttmæt skýring að mál-
ið hafi ekki náð ffam að ganga vegna
þess að hér var ekki verið að taka
upp mál sem deilur standa um. Þær
deilur voru útkljáðar 1988 dg það
heitir svo að það sé pólitísk sam-
staða um sameign þjóðarinnar á
fiskimiðunum," segir Jón Baldvin
Hannibalsson en frumvarp Al-
þýðuflokksins um að lögfesta sam-
eign þjóðarinnar á fiskistofnunum
við landið með ákvæði í stjórnar-
skránni fékkst ekki samþykkt fyrir
þinglok. AJþýðutlokksmenn lögðu
lrumvarpið fram í byrjun febrúar en
það var ekki fyrr en í síðustu vikti
sem Davíð Oddsson forsætisráð-
herra lýsti því yfir að ríkisstjórn
myndi styðja framgang málsins og
gagnrýndu ýmsir stjórnarandstöðu-
þingmenn hversu seint sú yfirlýsing
kom frarn.
„Ef það er samstaða um málið
sjálft hefði seinasta vika þings verið
nægur tími til að ganga frá því. Enda
bera menn fyrir sig formástæðum.
Það er erfitt að sjá hvað fulltrtium
annarra flokka var að vanbúnaði að
samþykkja þetta. Sannleikurinn er
sá að formástæður duga ekki til að
skýra það. Fagleg umfjöllun málsins
er Uðin og það þarf því enga sérstaka
Jón Baldvin Hannibalsson segir
að seinasta vika þings hefði ver-
ið nægur tími til að ganga frá
frumvarpinu um sameign þjóðar-
innar á fiskimiðunum.
Iögfiæðilega skoðun. Skýring á því
að menn beita íyrir sig formástæð-
um og segja: „við erum þessu efnis-
lega samþykkir en samt viljum við
ekki ijá því stuðning af því að málið
er komið of seint fram“, er það sem
Kínverjar kalla „red eye disease",
það er pólitísk öíúnd.
Aðspurður segir Jón Baldvin að
Alþýðuflokksmenn geri sér hins
vegar vonir um að frumvarpið renni
greiðlega í gegn á vorþinginu. -jk
Vélsleöamaöur á Isafirði
Ókfram af fjalli
Ti-arH rror pHrort clntaotll Hð nllt 1 VPðtia nfiprfíannntir nrinn Koí
„Það var ekkert skyggni og allt í
einu hvarf fjallið sjónum mínum,“
segir Þórir Þrastarson, 35 ára blikk-
smiður, sem steyptist ffarn af hengju
á leið sinni yfir Þverfjall á milli Þing-
eyrar og ísafjarðar. „Ég datt niður og
náði einhvern veginn að vippa mér
af sleðanum og lenti á maganum við
hliðina á honum. Síðan horfði ég
bara á eftir honum steypast niður
hlíðina þangað til hann hvarf sjón-
um mínum. Fyrsta hugsun mín var
að reyna að stoppa mig svo ég rak
hendurnar af alefli niður í snjóinn.“
Þórir, sem er ísfirðingur, hafði
verið að vinna verk á Þingeyri með
félaga sínum en þeir voru á leiðinni
til baka hvor á sínum vélsleðanum
þegar hann varð fyrir óhappinu. Ætl-
unin var að vinna verkið vikuna áður
en þá komust þeir ekki til Þingeyrar
vegna ófærðarinnar. Gripu þeir þ
til þess ráðs að fara yfir Þverfjall
vélsleðum. Þóri var eldci meint v
fallið fram af hengjunni en ekki 1
spurt að leikslokum hefði hann far
niður hlíðina.
Tvímenntu félagarnir á hinui
sleðanum í átt til byggða eftir að Þó
ir komst upp á fjallið aftur og ti
kynntu þeir urn ferðir sínar til löj
reglunnar á Isafirði úr neyðarskj
við vegamótin til Súgandafjarða
Lögreglan hafði samband við bónc
í önundarfirði og bað hann urn a
svipast um eftir sleðanum. Fan
bóndinn sleðann í gangi þar sei
hann hafði stöðvast með annað skk
ið uppi á steini um fjögurleytið. Slef
inn var óskemmdur og mesta mili
að Þórir slapp ómeiddur frá þess
ævintýri. -|a
Sjálfstæðismenn bara
hentu Inga Birni út úr
þingf/okknum af því
hann notar neftóbak.
Já, þeir vita aö þaö eru
bara framsóknarmenn
sem taka í nefið.
/
Banaslys á Sigurði VE
Skipverji féll fyrir
boro00 drukknaði
Fjörutíu og fjögurra ára sjómacT
ur á Sigurði VE15 féll fyrir borð og
drukknaði skammt vestur af Vest-
mannaeyjum um kl 2 í fyrrinótt.
Maðurinn hét Gunnar Ingi Ein-
arsson til heimilis að Búhamri 58
Vestmannaeyjum og lætur hann
eftir sig eiginkonu og þrjár dætur.
Sigurður var á loðnuveiðum og
verið var að undirbúa að kasta út
nótinni þegar Gunnari Inga skrik-
aði fótur og hann féll í sjóinn. Veð-
ur var gott og lítill sjógangur á þess-
um slóðum þegar slysið átti sér stað
en Gunnar Ingi var að losa línu við
nótarkassann.
Skipverjar á Sigurði urðu þess
strax varir er Gunnar Ingi féll frá
borði og var skipinu þegar snúið
við. Ekki liðu nema um fimm mín-
útur þegar þeir fundu Gunnar Inga
með ljóskastara og Andrés Sig-
urðsson, 1. stýrimaður á Sigurði
VE, henti sér á eftir honum í sjóinn.
„Ég setti hann í björgunarbelti og
við hífðum hann um borð,“ sagði
Andrés í samtali við MORGUN-
PÓSTINN í gær en vildi annars lítið
láta hafa eftir sér um slysið. Hann
telur að Gunnar hafi þegar verið
látinn er hann kom að honum í
sjónum. Björgunarbáturinn Þór fór
með lækni um borð til móts við
Sigurð en lífgunartilraunir á Gunn-
ari báru engan árangur. Hann var
talinn frekar varkár á sjó og var yf-
irleitt í flotgalla við störf sín en ekki
þegar slysið átti sér stað. Sigurður
VE fór aftur til veiða upp úr hádegi
í gær en veður hafði þá versnað
verulega á miðunum.
-lae
Andrés Sigurðsson, 1. stýrimað-
ur á Sigurði VE, henti sér í sjóinn
á eftir Gunnari Inga Einarssyni
sem var látinn þegar hann kom
að honum.