Helgarpósturinn - 23.11.1995, Qupperneq 6

6
F1MMTUDAGUR 23. NÓVEMBER1995
v
Umdeildur dómur var kveðinn upp í Héraðsdómi Reykjaness á dögunum þar sem tveir Georgíumenn af togaranum Atlantic Princess voru sýknaðir af
nauðgunarkæru. Framburður kvennanna tveggja sem kærðu var mjög ruglingslegur og rannsóknin öll hin torveldasta. Talið er að mun fleiri hafi verið að
verki en kærðir voru.
y
Benti
Konurnar sem hér um
ræðir hittust á Hafnar-
kránni í Hafnarstæti 15.
júní. Þær könnuðust lítillega
hvor við aðra. Hafði önnur
konan, sem við skulum kalla
Öldu, verið á kráarrápi sem
endaði á Hafnarkránni. Hin
konan, sem við skulum nefna
Báru, var mætt á Hafnarkrána
klukkan níu um kvöldið. Báðar
sögðust þær á þessu tímabili
hafa drukkið um fimm glös.
Stöldruðu þær stöllur við á
Hafnarkránni til lokunar. Eftir
lokun fengu þær sér leigubíl og
vildu halda fjörinu áram. Ekið
var fyrst með þær í Ármúlann
og síðan upp í Breiðholt til
þess að kanna hvort sam-
kvæmi væru á þessum stöð-
um. Svo reyndist ekki vera.
Báðu þær næst um að sér yrði
ekið í Hafnarfjörð til barnsföð-
ur Báru. Ekkert var þar um að
vera. Stakk þá Bára upp á að
farið yrði um borð í Atlantic
Princess, sem lá í Hafnarfjarð-
arhöfn, til að kaupa áfengi. Ók
leigubifreiðarstjórinn þangað
og var þá klukkan að nálgast
tvö. Mun Alda ekki hafa viljað
fara um borð í togarann en
Bára fengið hana til þess með
fortölum. Bára fór fyrst um
borð en Alda nokkrum mínút-
um síðar eftir að Bára kom til
baka og sagði skipverjana vin-
gjarnlega. Þegar um borð var
komið var þeim boðið í káetu
og í þær bornir ávextir, brauð
og vodka — að þær töldu. Á
meðan beið bílstjórinn fyrir ut-
an, enda hafði Alda beðið hann
að geyma veskið sitt á meðan
hún skryppi um borð. Bílstjór-
anum leiddist biðin og ákvað
því að fara á lögreglustöðina í
Hafnarfirði í þeim tilgangi að
afhenda lögreglunni veskið.
Þar var honum hins vegar ráð-
lagt að fara aftur niður á höfn
til að hitta konurnar. Þegar
þangað var komið var klukkan
að ganga fimm. Var þar stödd
lögregiubifreið í eftirlitsferð.
Hafði lögreglan séð konu á
bryggjukantinum sem sýndi
engin viðbrögð. Samkvæmt
lýsingunni var það Bára. Ók
lögreglubifreiðin þá þar að og
sá samkvæmt lýsingu Öldu við
landgang skipsins. Kvað annar
lögreglumannanna Öldu snökt-
andi en að mati hins lögreglu-
mannsins hafði Bára í frammi
venjulegt „ölvunarraus". Voru
þær báðar mjög ölvaðar að
mati lögregluþjónanna og
sendu hvor annarri glósur og
höfðu í frammi soraorðbragð.
Samkvæmt vitnisburði lög-
reglumannana — þrátt fyrir að
kannast við að Bára hefði haft
á orði við Öldu að hún hefði
látið „ríða sér og raðnauðga"
og að önnur hefði kallað hina
mellu — báru konurnar ekki
nein ytri merki þess að þeim
á t
TILBOÐ
Skötuselur í humarsósu
m/ kartöflum
og hrásalati
+
súpa dagsins
kr. 700
á rangan mann í sakbendingu
■■
Atburðirnir um borð í Atlantic Princess verða aldrei skýrðir til fullnustu.
hefði verið misboðið, utan
þess að á sokkabuxum annarr-
ar var lykkjufall, og hvarflaði
því ekki að þeim að um nauðg-
un hefði verið að ræða.
Þegar hér var komið sögu
fékk Alda leyfi til að fara aftur
um borð til að freista þess að
finna veskið, sem hún taldi sig
hafa týnt um borð. Þegar hún
kemur niður aftur er leigubif-
reiðarstjórinn kominn upp að
skipshliðinni. Samkvæmt vitn-
isburði bílstjórans voru báðar
konurnar grátandi og sögðu
þær frá því að sér hefði verið
nauðgað. Hvor um sig talaði
um að tveir menn hefðu verið
að verki og skammaði Alda
Báru fyrir að hafa dregið sig
um borð í togarann. Sagði bíl-
stjórinn Öldu hafa viljað kæra
en Báru ekki hafa viljað standa
í slíku.
Framburður Öldu
Þegar um borð var komið og
inn í káetu segist Alda ásamt
vinkonu sinni hafa sest til
borðs með þremur skipverj-
um. í vitnisburði sínum segist
hún í upphafi hafa átt góða
stund með félögunum, enda
hafi þeir hvorki áreitt sig né
hún orðið vör við átök. Boðið
var upp á vodka og þáði hún
það nema hvað henni fannst
vodkinn sem henni var gefinn
svo sterkur að hún gat ekki
drukkið hann óblandaðan.
Fékk hún sér því vatnsbland-
aðan vodka. Eftir að hafa
drukkið af því fór hana að
svima og eftir nokkra stund
kvaðst hún hafa orðið skrítin
og máttlaus og svo steinrotast,
eins og hún hefði fengið planka
í höfuðið.
Segist hún hafa vaknað við
að einn mannanna þriggja,
sem voru með henni í káet-
unni, hafi setið klofvega ofan á
henni og hafi hann greinilega
verið að ljúka sér af, því hún
var bæði með buxurnar niðri á
lærum og vot að neðan og
maðurinn ofan á henni buxna-
laus og í skyrtu. Brá henni mik-
ið, svo hún stökk upp og
sparkaði með hnénu í magann
á manninum. Hljóp hún þá
strax út með buxurnar á hæl-
unum og rakst á stóran slána,
sem ku hafa kallað á eftir henni
„no police“. Hélt hún svo niður
landganginn.
Þegar skýrslan hjá RLR var
tekin kvaðst Alda hafa vaknað í
sama klefa og veitingarnar
voru reiddar fram í, en við
skýrslutökunna fyrir dómi var
hún hins végar ekki örugg um
að hún hefði vaknað upp í
sama klefa.
Lýsti hún þar manninum
sem nokkuð kraftalegum,
þreknum á aldrinum 30 til 40
ára. Er hún skoðaði mynd-
bandið með sakbendingu vin-
konu sinnar, sem fram fór með
dramatískum hætti við Hafnar-
fjarðarhöfn eins og sýnt var í
sumar, gat hún hins vegar ekki
bent á neinn sem hún var viss
um að væri þessi ákveðni mað-
ur. Grunaði hana að fleiri af
þeim, sem voru í klefanum,
hefðu átt kynmök við sig. Sam-
kvæmt lýsingu er hinn sem
hún gat lýst einnig grannur
vexti, ljós yfirlitum, á aldrinum
25 til 30 ára. Kallaði hún hann
kokkinn. Við sakbendingu
benti hún á mann sem hugsarn
lega gæti verið „kokkurinn“. í
sömu andrá taldi hún sig
þekkja þann sem kallaði á eftir
henni „no police“.
Eins og fram kom hér að of-
an gat hún einnig greint frá því
þegar hún „missti haus og rot-
aðist". Mar á höku gat hún
hins vegar ekki sett í samband
við það.
Það er skemmst frá því að
segja að ákærði í tilfelli Öldu
var yfirheyrður hjá RLR í ág-
úst. Þá lágu bráðabirgðaniður-
stöður samanburðarrannsókn-
arinnar fyrir á blóðsýni úr
kærða og sæði sem fundist
hafði í Öldu, og voru niður-
stöður á þá leið að sæðið væri
úr ákærða. Hann kvaðst hins
vegar með öllu saklaus.
Framburður Báru
Lýsingar Báru voru hins veg-
ar mun ítarlegri, enda var hún
vakandi — að hún sagði í
fyrstu — allan tímann um borð
í skipinu. Líkt og Alda taldi hún
þrjá menn hafa verið inni í ká-
etunni. Kvað hún síðar þrjá
skipverja hafa bæst við. Sagði
hún þá alla hafa verið elsku-
lega nema þann sem sat við
hliðina á henni; hann hafði
strax gerst ágengur. Eftir tvö
glös snarkippti hún að sögn og
varð máttlaus. Tók hún jafn-
framt eftir því að vinkona
hennar missti höfuðið fram á
bringu. Skipti svo engum tog-
um að sá, sem sýnt hafði henni
ágengni í byrjun, hafi tekið
hana og lagt hana harkalega á
bekk sem þarna var. Segir hún
manninn hafa rifið niður
sokkabuxurnar en hún reynt
að stöðva hann. Hafi hann svo
haft við hana samfarir og hald-
ið henni fastri á meðan en síð-
an neytt hana til munnmaka,
sem valdið hafi henni mikilli
ógleði. Að samförunum lokn-
um segir hún manninn hafa
snúið sér við og kallað eitt-
hvað upp. Birtist þá í dyra-
gættinnni hávaxinn maður. Er
hún var að girða sig segir hún
þann mann hafa snúið sér
fruntalega að henni og haft við
sig mök í endaþarm. Gat hún
hins vegar með látum losað sig
og komið sér út úr káetunni.
Fyrir utan káetuna sá hún fjóra
menn. Komst hún þó niður á
bryggju, settist á bryggjupolla
þar sem hún segist hafa orðið
full sektarkenndar og sam-
viskubits yfir að hafa farið um
borð í togarann og kennt sér
um hvernig fór.
Sem fyrr segir kom þá lög-
reglubifreið aðvífandi. Ástæða
þess, að hún sagði ekkert þá,
segir hún að hafi verið að sig
hafi skort kjark. Ástæða þess
að hún reiddist Öldu segir hún
taugaáfall sem hún hafi orðið
fyrir af þessum atburðum.
í skýrslu RLR lýsti Bára þeim
tveimur sem hún taldi hafa
nauðgað sér; þeim sem réðst á
hana sem þreknum meðal-
manni um fertugt en hinum
sem hávöxnum og dökkum yf-
irlitum með grásprengt hár,
einnig um fertugt. Hún var
þess fullviss að hún gæti þekkt
þessa menn aftur ef með þyrfti
vegna rannsóknarinnar.
Við sakbendinguna var hún
með það á hreinu hver væri
fyrri maðurinn, en kvaðst 80%
viss um hver hiqn væri.
Báðir mennirnir ásamt
þriðja manni — sem Bára taldi
að gæti hafa verið líklegur
seinni maðurinn — voru yfir-
heyrðir hjá RLR sama dag og
sakbendingin fór fram í Hafn-
arfjarðarhöfn. Allir sögðust
saklausir.
Sex til sjö manns að
verki
Endanlegar niðurstöður
DNA-rannsóknarinnar bentu
hins vegar til þess að sex til sjö
manns hefðu haft kynmök við
Báru. Bar hún fyrir sig fyrir
rétti að áhrifin af snöfsunum
hefðu verið meiri en hún hafði
áður skýrt frá; að vodkinn
hefði ekkert verið venjulegur
og að hún hefði misst meðvit-
und undir lokin.
Breyttist einnig framburður
hennar varðandi meinta
nauðgara frá því sem verið
hafði og mundi hún ekki lengur
hver hefði ráðist á sig upphaf-
lega. Ekki vildi hún heldur taka
fyrir það að þriðji maður hefði
haft mök við sig í millitíðinni.
Snemma í ágúst lá svo fyrir
bráðabirgðaniðurstaða saman-
burðarrannsóknar á blóði
ákærða, eða þess sem Bára
benti á að væri upphafsmaður-
inn, og sæði sem fundist hafði
á Báru og fatnaði hennar. Við
yfirheyrslu kvaðst hann, Iíkt og
aðrir skipverjar, saklaus. Hann
hefði farið í togarann Atlantic
Queen, sem lá við hliðina á
prinsessunni, síðla dags og
dvalið þar til miðnættis en far-
ið svo um borð í Atlantic Princ-
ess og farið beint að sofa. Hann
hefði því ekki frétt fyrr en dag-
inn eftir að konur hefðu verið
um borð um nóttina.
Tíu vitnum sem voru yfir-
heyrð bar flestum saman um
að konurnar hefðu verið í stuði
en ekki getað sofnað ölvunar-
svefni. Þá kom fram í fram-
burði sama manns að sam-
kvæmið hefði leyst upp af því
að önnur konan hefði ekki
fundið veskið sitt og haldið að
einhverjir í áhöfninni hefðu
tekið það.
Niðurstaða
Alls var blóð tekið úr 17 skip-
verjum Atlantic Princess af
Rannsóknarstofu í réttarlækn-
isfræði. Ljóst var af þeim niður-
stöðum að sæði Davids Kupra-
va fannst í leggöngum Öldu en
sæði Malkaz Nanava í leggöng-
um Öldu.
Með niðurstöðu DNA-rann-
sóknarinnar þótti sannað svo
óyggjandi væri, þrátt fyrir
framburð ákærða, að Kuprava
hefði haft samfarir við Öldu.
Það réð hins vegar ekki úrslit-
um, heldur framburður vitna
og málsatvik. Var því David
Kuprava sýknaður af náuðgun-
arkærunni en hins vegar
dæmdur til sex mánaða fanga-
vistar fyrir að hafa misnotað
aðstöðu sína í kynferðislegum
tilgangi.
Samkvæmt læknisvottorði er
talið mjög líklegt að Báru hafi
verið þröngvað til samræðis.
Þegar upp var staðið reyndist
hins vegar sá, sem hún taldi
hafa „nauðgað" sér, ekki sá hún
benti á við sakbendingu. Niður-
stöður DNA-rannsóknarinnar
leiddu í ljós að maður að nafni
Malkaz Nanava hefði haft kyn-
mök við Báru um leggöng, en í
réttarsal hafði hún bent á hann
sem þann sem ráðist hefði aft-
an að sér. í niðurstöðu dóms-
ins þótti varhugavert miðað
við hve óstöðugt vitnið var í
framburði að sakfella hann.
Var hann því sýknaður.
Þess má geta að með ítar-
legri rannsókn á lífssýnum sem
fundust á og í kærendum og
fatnaði þeirra tókst einungis að
persónugreina þrjá af tíu
mögulegum gerendum. Eins og
áður kom fram var einungis
tekið blóðsýni af 17 skipverjum
prinsessunnar, en rétturinn
áleit að það hefði varpað skýr-
ari ljósi á málið í heild sinni,
hefði verið tekið blóð úr öllum
skipverjum togarans til DNA-
rannsóknar.