Helgarpósturinn - 18.04.1996, Blaðsíða 24

24
FIMMTUDAGUR1B. APRÍL1996
|hlutverkaleikir
Vampíruspil
Nafn: „Vampire: The Masqu-
erade“ (VTM).
Tegund: Spunaspil.
Útgáfuár: 1992
Útgefandi: White Wolf.
F'jöldi spilara: Þaö er ekki til
staölaður fjöldi þátttakenda í
hvert skipti. Það fer allt eftir því
hversu vel hópurinn hefur undir-
búiö sig. Æskilegast er þó, aö
ekki séu fleiri en sex að spila í
einu til þess að spilið gangi ekki
of hægt. Skemmtilegast er að
fjórir til sex spili hverju sinni.
Spilatími: Mjög breytilegur. Allt
frá klukkutíma og upp í sólar-
hring. Það fer allt eftir úthaldi og
áhuga og eins þeim tíma sem
hver og einn gefur sér. Oftast
tekur fólk sér tvo til þrjá tíma í
aö spila og þá er reynt að byrja á
og klára einn kafla eða hluta í
sögu.
Um leikinn sjálfan: Spilið gerist
í svokölluðum „Storytelling"-
heimi White Wolf útgáfufyrirtæk-
isins, en í honum fyrirfinnast ým-
is kvikindi —til dæmis vampírur,
varúlfar, galdramenn og draugar
— sem öll búa yfir yfirnáttúruleg-
um kröftum. En VTM tengjast
fleiri sjálfstæð spil: „Werewolf:
The Apocalypse", „Mage: The
Ascention" og „Wraith: The
Oblivion". Spilahópurinn skiptist
niöur í stjórnendur og spilara.
Hver spilari skapar sér persónu
sem af einhverjum ástæðum hef-
ur orðið að vampíru og hann get-
ur hugsað sér að túlka. Vampír-
urnar skiptast svo niður í fjöl-
marga flokka sem hver um sig
hefur sín einkenni, krafta og veik-
leika. Því næst semur stjórnand-
inn sögu þar sem persónur spil-
aranna eru settar í ýmsar stöður.
Þær einkennast oftast af vanda-
málum sem spilararnir reyna síð-
an að leysa eftir bestu getu með
samvinnu, rökhugsun og mati á
athöfnum persónu í hverri stöðu.
Alls óvíst er um niðurstöðuna.
Útgáfumáti: Til er fjöldi bóka og
aukahluta sem innihalda nytsam-
legar upplýsingar er geta hjálpað
fólki að komast betur inn í VTM.
Frumleiki: Hugmyndin um vamp-
írur er náttúrlega ævaforn, en
hefur þó ekki áður verið gerð
svona góð skil í spili. Sjálft spila-
kerfið er nokkuð sniöugt og alls
ekki of flókiö.
Kostir: Kerfið er einfalt sem gerir
spiliö vel skiljanlegt flestum. Auk
þess hentar þaö mjög vel fólki er
hefur gaman af sögum um vamp-
írur og þess háttar. Viðkomandi
áhugamenn ættu því að geta
skemmt sér vel við að bregða
sér í hlutverk vampíra á heima-
slóðum.
Gailar: Fyrir þá sem ekki hafa
gaman af vampírum er spilið lík-
lega ekki mjög áhugavert og
þess vegna henter það varla vel
nema fyrir tiltekinn og nokkuð
þröngan hóp. Þaö er líka óþægi-
legt, að vegna allra bókanna
sem er þægilegt að eiga þá kost-
ar þátttakan dálítinn þening. Eitt-
hvað ætti fólk þó að geta skipt
með sér bókanotkuninni og lán-
að þær sín á milli.
Heiidareinkunn: ★★★ Vamp-
ire: The Masquerade er
skemmtilegt spil fyrir þá sem
hafa áhuga á vampírum, en hent-
ar síður fýrir aðra. Það er þó til-
tölulega einfalt að spila, en hef-
ur nokkurn kostnað í för með
sér.
-Indriöi Stefánsson

Mótorsmiöjumenn hafa verið áberandi aö undan-
förnu og þykja hafa náö ágætum árangri viö aö
hjálpa unglingum í vímuefnavanda. í gær var hald-
inn stórfundur um fíkniefnamál á vegum Æskulýös-
sambands íslands og meðal þátttakenda var Mótorsmiðju-
maðurinn Björn Ragnarsson. Af því tilefni ræddi Eiríkur
Bergmann Einarsson við Björn um hans eigin dópreynslu-
heim, forvarnastarfiö og hversu ómarkvisst það nú er.
Ómarkvissar
áróðursbombur
ná ekki eyrum
dóparans
Umræðan um hina „útúr-
dópuðu æsku“ hefur nú
um nokkurt skeið verið hávær.
í gær var þannig haldinn fund-
ur á vegum Æskulýðssam-
bands íslands í samvinnu við
Mótorsmiðjuna og Janfningjaf-
ræðslu framhaldsskólanema.
Yfirskrift fundarins var „Ví-
mill, vímuefni eru góð ef þú
villt viðhaida vondu ástandi!“
Þeir félagar í Mótorsmiðjunni
hafa náð töluverðum árangri í
forvarnastarfi og hjálpað
mörgum „vandræðaunglingn-
um“ við að snúa frá villu síns
vegar. //Pspjallaði af þessu til-
efni við Björn Ragnarsson,
einn af höfuðpaurum Mótor-
smiðjunnar.
Bjössi.. Til að byrja með:
Hvað í fjáranum er „vímill“?
„Ég veit í rauninni ekki hvað-
an þessi nafngift kemur. Hún
er allavega ekki ættuð frá okk-
ur í Mótorsmiðjunni. Senni-
lega er þetta eitthvað annað
orð yfir fíkil.“
Hvert var annars hlutverk
Mótorsmiðjunnar á þessum
fundi með ÆSÍ og Jafn-
ingjafrœðslunni?
„Við hjá Mótorsmiðjunni er-
um eiginlega bara hluti af stór-
um hópi fólks sem fjallar um
og vinnur við mál af þessu
tagi. Við höfum okkar ákveðnu
aðferðir og öðruvísi sjónar-
horn en flestir aðrir; sjónar-
horn sem við látum glögglega
koma fram á fundum sem
þessum. Við reynum að náig-
ast unglinginn persónulega.
Og við viljum skilgreina for-
varnirnar miklu betur og
sneiða þær niður. Eitt aðal-
málið í okkar huga er það, að
þeir sem vinni að forvörnum
greini mun betur niður sín til-
teknu svið — og átti sig á þeim
leiðum sem þeir hafa til að ná
markmiðum sínum.“
Mótorsmiðjumaðurinn Björn
Ragnarsson: „Forvarnastarf-
ið er ákaflega ómarkvisst.
Áróðrinum er dreift um allt
með átökum og látum: vegg-
spjöldum og bæklingum dælt
yfir lýðinn í óvissri von um að
það virki. Einnig hefur for-
varnastarfið verið alltof mik-
ið í fræðslustíl. Það, að ein-
hver ákveður að segja Nei
takk! við dópi í partíi liefur
voðalega lítið með línurit að
gera. Við viljum færa þetta
nær einstaklingnum.“
Ertu að segja að
þeir sem standa í
forvörnum hafi
ekki nægilega
skýr markmið?
„Já. Ef við lítum
til dæmis á skólana
þá fara þeir einung-
is eftir einhverri
opinberri stefnu
stjórnvalda í þess-
um málum. En mál-
ið er, að hver skóli
ætti í reynd að hafa
eigin stefnu í forvarnamálum
og setja nákvæmlega niður fyr-
ir sér hvernig þeir vilji nálgast
þessi mál. Einnig ættu íþrótta-
félögin og félagsskapur á borð
við skátana að gera það líka.
En það heyrist svo til ekkert
frá þessum aðilum. Og slíkt
ástand er hættulegt, því þessir
aðilar eru að vinna með krökk-
um á áhættualdri, en virðast
hreinlega ekki vita hvað þeir
eru að gera. Orðið forvarnir er
til að mynda óskilgreint hug-
tak og stendur eitt og sér sem
einfaldlega eitthvað stórt og
feitt orð.“
Er forvarnastarf þá á
heildina litið á villigötum?
„Það er kannski ekki á villi-
götum. En það er ákaflega
ómarkvisst. Þetta er svona
blanket-bombing-stefna eins og
einhver orðaði það. Áróðrin-
um er dreift um allt með átök-
um og látum: veggspjöldum og
bæklingum dælt yfir lýðinn í
óvissri von um að það virki.
En þessi stefna er algerlega
ómarkviss. Þetta er gerum-eitt-
hvað-stefna. Einnig hefur for-
varnastarfið verið alltof mikið
í fræðslustíl — stíl sem er svo
sem ágætur upp að ákveðnu
marki — en krakka sem er í
áhættuhópi dettur vart í hug
að taka mark á einhverri töl-
fræði um áhættur sem fylgja
fíkniefnaneyslu. Það, að ein-
hver ákveður að segja Nei
takk! við dópi í partíi hefur
voðalega lítið með línurit að
gera. Við viljum
færa þetta nær ein-
staklingnum.“
Er þetta þá frek-
ar spurning um
tísku og félags-
skap?
„Já. Kynningin á
sér fyrst og fremst
stað í vinahópnum.
Þar eru vímuefnin
kynnt. Og þar er
sölumennskan og
þrýstingurinn: hin
raunverulega jafn-
ingafræðsla."
Hvernig takið
þið á þessum svokölluðu
„vandrœðakrökkum“ þegar
þeir koma til ykkar?
„Við tökum ekkert á þeim.
Það sem við segjum við þau
er: Við höfnum því sem þú ger-
ir, en við höfnum þér ekki sem
persónu. Þú ert ágœtur eins og
þú ert. Hvernig sem þú lýtur út.
Það er þitt mál, en það sem þú
ert að gera er að eyðileggja þig!
Ég vil hins vegar taka það
fram, að hjá okkur í Mótor-
smiðjunni eru engir krakkar
sem eru ennþá í dópi eða
rugli. Við nálgumst krakkana á
jafningjagrunni og reynum að
byggja upp sjálfstraust þeirra.
Við segjum við þá, að ef þeir
virði sjálfa sig þá þurfi þeir
ekki á vímuefnum að halda.
Enda vita allir unglingar innst
inni að dópneysla er rangt at-
hæfi.“
Nú eruð þið í Mótorsmiðj-
unni flestir fyrrverandi dó-
parar. Hjálpar það mikið —
að þekkja reynsluheiminn —
við að nálgast krakkana?
„Það hjálpar í rauninni ekki til
að öðru leyti en því, að við er-
um oft á tíðum með opnara hug-
arfar. Það er hugarfarið sem
skiptir máli, en ekki dópreynsla.
Að sjálfsögðu getur það þó
hjálpað til. Maður þekkir óneit-
anlega málfarið og annað slíkt.“
Er reynsluheimur X-kyn-
slóðar-dóparans í dag, annar
en þegar þið stóðuð í þessu á
síð-hippatímabilinu?
„Það er alveg klárt að við
þekkjum vel til þótt tískan sé
önnur nú. Þetta er klárlega
spurning um gagnkvæma virð-
ingu. Ég meina: við lítum bara á
X-arann eins og hann er. Hann
er alveg ágætur með sína húfu
og buxurnar á hælunum. Það er
bara hans mál. Og við virðum
það. Og hann virðir okkar
hippaklæðnað. En þetta er bara
ekki málið þó að það hafi
kannski einhver áhrif við fyrstu
kynni. Við gefum svona ákveðið
samþykki með því að vera
hálftuskulegir til fara, svona að-
eins fyrir utan þjóðfélagsnor-
mið.“
Nýir eigendur hafa tekið
við skemmtihúsinu
Tunglinu viö Lækjargötu
og ætla að opna staðinn
endurnýjaðan innan nokk-
urra vikna. Veitingahúsið
Ingólfscafé ætlar augljóslega að mæta
þessari samkeppni af krafti og Björn Leifs-
son, eigandi Ingólfscafé og líkamsræktar-
kóngur, er þannig nýkominn að utan þar
sem hann komst yfir meira en aldar gamlar
innréttingar. Þær hyggst hann nota til þess
að endurnýja stóran hluta Ingólfscafé. Inn-
réttingarnar munu nánar tiltekið fengnar úr
gömlu geðsjúkrahúsi í Glasgow og meðal eð-
almuna þar innanum má nefna forláta arinn
sem á stendur skýrum stöfum Glasgow Mad
House. Mun þetta glæsilega eldstæði fá að
njóta sín á skemmtistaðnum í allri sinni
dýrð. Mestmegnis eru innréttingarnar þó úr
panel og mahóní, en að auki fylgir með í
pakkanum til landsins nokkuö af risavöxnum
húsgögnum úr svokölluðum stjórnarherbergj-
um. Þar sem þau eru hins vegar heldur fyrir-
ferðamikil í sniöum veröur þeim ekki komið
fyrir í Ingólfscafé heldur seld hæstbjóðenda.
Ekki verður lokað vegna breytinganna, en bú-
ist er við aö þær verði kláraðar fyrir mánað-
armót. Það vonandi að stemmningin eftir
breytingarnar verði í takt við nýju innrétting-
arnar: Geðveik...
SSSól — sem fer brátt að teljast með líf-
seigari hljómsveitum íslandssögunnar —
ætlar í sumar sem fyrr aö leggja land undir
fót. Að vanda fer þar Helgi Bjömsson
fremstur í flokki, en líkt og Bo Halldórsson
er talinn eiga Hótel ísland er Helgi Björns
eigandi þjóðveganna. í félagskap hans
verða í sumar þeir Bjöm Ámason bassa-
leikari, Eyjólfur Jóhannesson gítarleikari og
Hafþór Guðmundsson trommuleikari. Af
þessari upptalningu er jafnframt Ijóst, aö
enginn hljómborðsleikari er enn sem komið
er innanborðs og leita sólarmenn að einum
slíkum með logandi Ijósi til þess að slást
með í félagsskapinn...
fftir að Tommi á veit-
Jingastaðnum Hard
Rock leigði út rekstur
Hótels Borgar fyrir
skömmu er þaö mál
manna að andi gullaldartímans svífi þar yfir
vötnum. Sérstök stemmning hefur verið á
Hótel Borg undanfarnar helgar, en þar og
hafa einkum verið að hittast gamlir liðsmenn
Glaumbœjargengisins — auk fleira af
áberandi fólki í samfélaginu. Það sem eink-
um hefur náð að ýta undir stemmninguna er
að margra mati hljómsveit hússins sem spil-
ar þar allar helgar gömlu góðu blús- og
djasslögin...
Bubbi Morthens er þessa
dagana að leggja upp í sitt J
árlega tónleikaferöalag og hef-
ur leikinn á Vesturlandi, treður
því næst uppá á Norðurlandi
— og ferðast síðan fram og til-
baka milli landshlutanna. Trúbadortónleikar
Bubba á landsbyggðinni fara að venju fram í
öllum tiltækum félagsheimilum, krám, leik-
húsum og skemmtistöðum. Tónleikarnir hefj-
ast í Búðardal á föstudagskvöldið, en það-
an veröur haldið sem leið liggur um Sauðár-
krók, Bíldudal, Þingeyri, Flateyri, Súða-
vík, Isafjörð, Hólmavík, Hvammstanga,
Blönduós, Ólafsfjörð, Siglufjörð og end-
að á Akureyri sunnudaginn 5. maí. Þess
má geta að grunnskólinn á Borðeyri veröur
vettvangur tónleika kóngsins hinn 1. maí,
eða á frídegi verkamanna. Ætti þar að vera
um sérstaklega forvitnilega samkomu að
ræða, því einmitt þessi dagur hefur jafnan
verið Bubba hugleikinn...