Alþýðublaðið - 09.06.1974, Blaðsíða 30

SENDUM
SJÓMANNASTÉTTINNI
HEILLAOSKIR
í TILEFNI
SJOMANNADAGSINS
UAFSKIP H.F.
HAFNARHUSINU REYKJAVIK
SIMNEFNI: HAFSKIP SIMI 21160
ELEKTRA
NETASPIL FÆRAVINDUR
M
Hefi hafið framleiðslu á vökvadrifnum
netaspilum og færavindum. Hringið.
ELLIÐI NORÐDAHL GUÐJÓNSSON
Pósthólf 124, Garðahreppi.
Simar 4 27 96og4 28 33
Sendum islenskum sjómönnum bestu
kveðjur i tilefni af sjómannadeginum.
RAFN H.F.
Sandgeröi
Sendum sjómannastéttinni heillaóskir i
tilefni sjómannadagsins.
MATVÆLAIÐJAN H.F.
Bíldudal
BÍLAR OG UMFERÐ
UMSJÓN:
Seint ætla
þeir að læra
Þaö ætlar að ganga seint að
lemja inn i höfuð reykviskra
ökumanna og annarra, sem
mikið aka um götur Reykja-
víkur, hvernig notkun akreina
er hugsuð. Hugmyndin er i
stuttu máli sú, að menn skulu
halda sig sem mest á hægri
akrein, en ef beygja á til
vinstri á að færa bilinn yfir á
vinstri akrein i tæka tið. Út af
þessu má bregða, þegar um-
ferð er það mikil, að hægri ak-
reinin annar ekki umferðinni,
en þá er sérstaklega mikil-
vægt, að hægfara ökutæki
haidi sig I lengstu lög á hægri
akrein.
Skilningsleysi á þessari ein-
földu reglu um akstur á göt-
um, sem skipt er I tvær eða
fleiri akreinar, er einn af
mestu bölvöldum i umferðinni
i Reykjavik. Það þarf ekki
annað en fara á breiðgötu eins
og Kringlumýrarbraut til að
sjá furðulegan sofandahátt
þar sem hægfara ökutækjum
er ekið hlið við hlið á 30—40 km
hraða. Þetta veldur þvi,
aðþeirsem vilja fara hraðar
yfir reyna sifellt að skjótast á
milli þessara hægfara farar-
tækja, en af þvi skapast að
sjálfsögðu mikil hætta.
Með hægfara ökutækjum á
ég ekki einungis við stóra
vörubila, heldur einnig fólks-
bila. Það eru til furðumargir
„sunnudagabilstjórar”, sem
virðast ekki láta umferðina
koma sér við en sigla sinn sjó
á þeim hraða og þeim stað á
götunni sem þeim hentar, eins
og þeim hafi aldrei verið
kenndar umferðarreglur.
Sumum ökumönnum hefur
reyndar aldrei verið kennt að
aka eftir akreinaskiptum göt-
um, en það er engin afsökun,
— með hæfilegum skammti af
heilbrigðri skynsemi ætti hver
maður að geta fundið út,
hvernig á að fara að þvi. Eða
er það fyrirgefanlegt fyrir
sakir vankunnáttu, þegar
menn koma akandi eftir hægri
akrein og beygja svo skyndi-
lega þvert yfir þá vinstri inn á
hliðargötu?
Að sjálfsögðu er það hverj-
um manni i sjálfsvald sett,
hvort hann ekur hægt eða
hratt. Hámarkshraði er á-
kveðinn með lögreglusam-
þykkt, og engan er hægt að
neyða til að brjóta reglur um
hámarkshraða þótt sumsstað-
ar takmarki þær umferöar-
hraðann um of að minu áliti.
Hinsvegar eru engar reglur til
um lágmarkshraða, sem þó
eiga fullan rétt á sér. Eins og
ég drap á hér aö framan geta
þeir valdið stór hættu, sem
aka mjög hægt, þótt draga
megi úr þeirri hættu með þvi,
að allir slikir hægfara öku-
menn haldi sig skilyrðislaust á
hægri akrein, nema þeir ætli
að beygja til vinstri á næstu
gatnamótum.
Það nýjasta í öryggismálunum:
Oryggisbólstrun frá
Ford í stað loftpoka
A alþjóðlegu öryggismálaráð-
stefnunni (ESV-ráðstefnunni),
sem hófst i London fyrir stuttu,
kom berlega i ljós, að þungu,
eyðslufreku öryggisbilarnir,
sem voru alls ráðandi á öllum
bilasýningum til skamms tima,
hafa vikið fyrir léttari og hag-
kvæmari útfærslum á öllum ör-
yggisbúnaði.
1 kjölfar oliukreppunnar hafa
komið auknar kröfur um hag-
kvæmni, bæði i rekstri bila og
framleiðslu, og afleiðingin er sú,
að nú leggja bilaframleiðendur
aðaláherslu á öryggisbúnað,
sem hefur hámarks notagildi,
án þess að þörf sé á gjörbreyt-
ingum á núverandi grund-
vallarútliti bifreiða.
Sýningarbás Ford á bilasýn-
ingunni, sem sett var upp i
tengslum við ráðstefnuna, sýndi
þetta einna ljósast. Hann auð-
kennist af raunsæi og tilfinningu
fyrir þeim möguleikum, sem
nútimaframleiðsluhættir veita,
og sérstaka athygli vakti nú
gerð af bólstrun, svonefnd ör-
yggisbólstrun, sem er upprunn-
in hjá öryggisdeild Ford i
Evrópu.
öryggisbólstrun er svonefnt
„óvirkt öryggistæki” og er ætl-
að að vera til viðbótar þvi ör-
yggi, sem öryggisbeltin veita.
Fjöldi tilrauna með ýmiss konar
„óvirk öryggistæki” hafa verið
gerðar á undanförnum árum og
meðal þeirra er loftpokinn, sem
hefur vakið mikla athygli. Loft-
pokanum er komið fyrir framan
við ökumann og farþega, og við
árekstur fyllist hann sjálfkrafa
af lofti og þenst út á sekúndu-
broti þannig að fólkið lendir
mjúklega á honum i stað þess að
skella á stýri, mælaborði, fram-
rúðu eða sætisbaki. Tæknilega
séð er þetta góð lausn, en þó hef-
ur loftpokinn marga galla. I
fyrsta lagi reyndist pokinn
sprengja bæði rúður bilsins og
hljóðhimnur fólksins, þegar
hann þenst út, og ennfremur er
hann aðeins nothæfur einu sinni,
— sé um margfaldan árekstur
að ræða veitir hann aðeins vörn
við fyrsta höggið. Og enn einn
mikill ókostur: Allt þetta fyrir-
komulag er mjög flókið, og
mjög erfitt er að koma i veg fyr-
ir, að pokarnir geti þanist út
fyrirvaralaust, án þess að um á-
rekstur sé að ræða. Auk þess er
þetta loftpokafyrirkomulag
mjög dýrt.
Af þessum ástæðum hefur
verið unnið lengi að þvi hjá Ford
að fullkomna svo bólstrun á sæt-
um og mælaborðum, að það geti
komið i stað loftpokanna. Nú er
Er þetta brandari eða
hvað? Fljóttá litið virðist
framparturinn snúa aft-
ur og afturparturinn
fram, en það er þó ekki
svo. Hins vegar er þessi
bíll, sem ber nafnið
Fascination, gerólíkur
öllum þeim bílum, sem nú
sjást á götunum.
En þetta er vist síður en
svo brandari, — heldur
fúlasta alvara, svo full-
yrða allavega forráða-
menn verksmiðjunnar
H i g h wa y
Corporation í Sidney F
Nebraska. Hann hefur
lagt inn einkaleyfisum-
sókn á hugmyndinni, og
ætluninerað hef ja fram-
leiðslu á þessum bíl innan
skamms.
Fascination hefur hina
f ullkomnu straumlínu, að
sögn uppf inningamann-
anna, og þess vegna verð-
ur loftmótstaðan svo lítil,
að þrátt fyrir áætlaðan
0
Sunnudagur 9. júní 1974.