Alþýðublaðið - 19.02.1976, Blaðsíða 16

Flokksstarfió
Fulltrúaráð
Alþýðuflokks-
félaganna i
Reykjavík
Stjórn fulltrúaráðsins boðar
stjórn og varastjórn hverfis-
ráða til hádegisverðarfundar i
Iðnó, laugardaginn 21. febrúar
n.k. kl. 12.00. Rætt verður um
skipan hverfisráða og starfs-
semi þeirra. Stjórnin.
Dregið hefur verið i heirnilis-
happdrætti Alþýðuflokksins.
Eftirtalin núrner hlutu vinning.
1. Sófasett no: 12649
2. Sófasett no: 7047
3. -5. Húsgögn no: 2588 — 4574 —
11553
6.-15 Vöruúttekt no: 735 — 1101
— 1978 — 2364 — 4171 — 5614 —
9083 — 12874 — 13003 — 14751.
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Rekstur: Reykjaprent h.f.
Tæknil. frkvstj: Ingólfur Steins-
son. Ritstjóri: Sighvatur Björg-
vinsson Ritstjórnarf ulltrúi:
Bjarni Sigtryg|sson Aðsetur rit-
stjórnar Siðuntúla 11, simi 8-18-66.
Prentun: Blaðaprent h.f. Áskrift-
arverð: Kr.: 800 á mán. Lausa-
söluverð: Kr.: 40.-
Rltstjórn Sióumúla II - Slmi 81866
UR Qli SKAfi UifllPIR
KGRNEL1US
JONSSON
SKÖIAVÖRB«S1IG8
BANKASTRÆ Tl 6
í*»iH5aet86C.o
KÓPAV09S APÖTEK
Opifi öll kvöld til 1(1.1
laugarílaga til kl. 12
SJAIST
með
endurskini

MEGUM
VIÐ KYNNA
Guðrún ólafsdóttir, for-
maður Verkakvennafélags
Keflavíkur og Njarðvíkur.
er fædd á ísafirði 3. febrúar 1932.
Foreldrar hennar eru Anna
Bjarnadóttir og ólafur Jakobs-
son, sem var skósmiður á Isa-
firði.
Eiginmaður Guðrúnar er
Mgnús Jóhannesson, skipasmiður
i Keflavik og eiga þau fimm syni
á aldrinum 14 til 23 ára. beir eru:
Ómar, Jóhannes, Rúnar, ólafur
og Viðar.
Guðrún hefur einungis búið á
tveim stöðum, þ.e. Isafirði og
Keflavik, en til Keflavikur fluttu
þau hjónin 1955.
Guðrún er gagnfræðingur frá
Gagnfræðaskóla Isafjarðar.
Aðalstarf hennar hefur lengstaf
verið húsmóðurstarfið, en auk
þess hefur hún unnið utan
heimilisins, aðallega i frystihúsi,
eða frá 1967 til 1973.
Guðrún hefur alltaf haft mikinn
áhuga á verkalýðsmálum og
hefur verið í stjórn Verkakvenna-
félags Keflavikur og Njarðvíkur
nokkurn tima og frá 1973, sem
formaður þess félags, en þar
áður sern varaforrnaður.
Guðrún segir að störfin fyrir
félagið séu rnikil og rnargþætt, en
félagið starfrækir sérstaka skrif-
stofu fyrir verkakonur ástarfs-
svæðinu.
Þegarhún var spurð urn áhuga-
rnálin sagði hún aðeins: „Mér
finnst ég hafa svo rnikið að gera,
bæði i verkalýðsrnálunurn og svo
á heirnilinu, að ég hef ekki rnátt
vera að þvi að sinna neinurn
öðrurn áhugarnálurn. Annars hef
ég áhuga á ýrnsurn rnálurn.
Einnig hef ég rnikla ánægju af
ferðalögurn, og svo auðvitað hinu
og öðru, sern er að gerast i kring-
HEYRT, SÉÐ OG HLERAÐ
SÉÐ: 1 norska blaðinu Fiskaren,
að Matthias Bjarnason hefur sagt
i viðtali við færeyska útvarpið að
tslendingar eigi 20 stórum skut-
togurum of mikið. Ekki komi þó
til greina að selja þá þrátt fyrir
taprekstur, þar eð slíkt hefði
óhjákvæmilega i för með sér at-
vinnuleysi á mörgum stöðum.
SÉÐ: Að i viðtali i sama útvarpi
hefur Geir Hallgrimsson lýst þvi
yfir aþ hann vilji ekki að ísland
gangi úr Nato. Hins vegar væri
rétt að nota aðstöðuna sem
aðildarriki til að þrýsta á að Bret-
landi verði vikið úr Nato.
urn rnann,” sagði Guðrún Ólafs-
dóttir að lokurn. —BJ
LESIÐ: Að nýlegar rannsóknir i
Sviþjóð staðfesti að 4000 Sviar láti
árlega lifið af völdum tóbaks-
reykinga, — og að reykingafólk sé
fimm sinnum oftar frá vinnu en
það fólk, sem ekki reykir. Sé nú i
athugun að reykingafólk verði
látið sæta reglulegum tiðum
læknisrannsóknum — bæði til að
rannsaka betur og nákvæmar af-
leiðingar reykinga á heilsufar
manna, og til að fyrirbyggja al-
varlegri sjúkdóma, sem fylgja i
kjölfar reykinga.
VITAD: Að áfengisútsölurnar
taka alls ekki á rnóti greiðslurn
með ávisunum, jafnvel þótt þær
séu á reikning ríkissjóðs hjá
Seðlabankanum.
SÉÐ: I Þjóðviljanum, að ein und-
antekning sé nú til á þessum
viðskiptareglum verzlunarstjór-
anna hjá ATVR. Þeir kaupa mill-
jóna króna ávisanir frá Sigurbirni
Eirikssyni. Það er semsé væn-
legra að eiga viðskipti við Fram-
sóknarflokkinn en rikissjóð.
HEYRT: 1 viðtali við Ólaf Jóns-
son framkvæmdastjóra Vinnu-
veitendasambandsins i út-
varpinu, að ef verkalýðsforingjar
gerðu sér grein fyrir þvi að ekki
væri neinn grundvöllur fyrir
kauphækkunum þá hefði aldrei
komið til verkfalls. Með þvi að
viðurkenna þessa staðreynd
þegar samningar rynnu út mætti
alveg koma i veg fyrir vinnu-
stöðvun eins og þá sem nú
stendur yfir.
SÉÐ: I forystugrein Mbl. i gær,
að nú standi yfir verkfall, „sem
launþegar til lands og sjávar vilji
ekki og hafa engan áhuga á.”
Eftir þessum orðum að dæma
hljóta það þvi að vera atvinnu-
rekendur sem hafa áhuga á verk-
falli og vilja þá sennilega eða það
standi sem lengst — eða hvaö?
HLERAÐ: Að óánægja sjálf-
stæðismanna yfir ráðleysi rikis-
stjórnarinnar i flestum stór-
málum sé orðin svo megn að það
liggi við að upp úr sjóði. Ungir
sjálfstæðismenn eru einna
fremstir i flokki hinna óánægðu
og liggur við algerri upplausn i
samtökum þeirra vegna reiði i
garð Geirs, sern lætur nægja að
lita allt „alvarlegum augum”
eins og öllum er kunnugt.
0RYAR HEFUR 0RÐIÐ M
Að uppskera eins
og til var sáð
Hvers vegna er þjóðin
að fremja þetta sjálf-
smorð? spyr-' Morgun-
þlaðið i leiöara i gær þar
sem atvinnurekenda-
sjónarrniðurn er safnað
saman af siðum blaðsins
— og komizt að þeirri
niðurstöðu að nú sé
ekkert annað tiltækt ráð
en að ljúka þessari vinnu-
deilu á örfáurn sólar
hringum.
Ég minnist þess fyrir
örfáum árum að ég ræddi
þá viö eina af okkar
ágætu verkakonum sem
er i forsvari fyrir sitt
féiag. bá höfðu verið hér
á landi erlendir atvinnu-
rekendur og átt viðræður
við ýmsa forystumenn
launþegasamtakanna.
Þessi kona sagöist hafa
orðið mest hissa á þvi, að
„þeirkomu fram við okk-
ur eins og annað fólk, —
eins og jafningja en ekki
hunda. „Það væri engin
furða þótt framkoma
þeirra hefði komið á
óvart eftir áralanga
reynslu af islenzkum at-
vinnurekendum.
Þarna átti hún að sjálf-
sögðu við það hvernig
talsmenn og forystumenn
atvinnurekenda hafa
komið fram gagnvart
launþegum þegar kjara-
málin eiga i hlut — en for-
svarsmenn atvinnurek-
enda hafa tamið sér alveg
sérstaka framkomu sem
miðar að þvi að sniö-
ganga og litilsvirða laun-
þega.
Glöggt dæmi er nú
þegar starfsstúlkna-
félagið Sókn leggur fram
kröfur sinar fyrir einum
og hálfum mánuði. Skyldi
maður ætla að einhver
timi ynnist þá til að ræða
málin af skilningi og
skynsemi og jafnvel
nálgast einhverja niður-
stöðu i tima. Nei þvert á
móti — ekki einasta það
að ekki var talað við
Sóknarkonurnar allan
þennan tima — heldur
þegar það loks var gert,
þá var það á elleftu
stundu til að biðja þær að
fresta verkfalli.
Og úr þvi meginstarf
Sóknarstúlkna er unnið
að hjúkrunarstörfum og
innan veggja sjúkrahúsa,
þá féllust þær strax á
þessa bón.
Þessi aðferð—eigurn við
að segja ósiður — er nú að
mestu aflagður i
nágrannalöndunum. Það
má ef til vill segja að
langlundargeð islenzkra
iaunþega og forystufólks
þeirra hafi alið á þessum
hegðunargöllum forystu-
manna atvinnurekenda,
en þetta siðasta verkfall
ætti þó að benda á að nú
er ekki seinna vænna að
taka upp ný vinnubrögð.
Það er fyrir löngu auð-
sætt að það á ekki að
treysta á að rikisvaldið
hafi vit fyrir atvinnurek-
endum i þessum efnum.
Nú verður verkalýðs-
hreyfingin að sýna festu
og sarnstöðu og treysta á
eigin aðgerðir. Tilraunir
atvinnurekenda til að
hleypa landverkafólki
gegn sjórnönnurn, eða
höfða til þess að verðrnæti
fari til spillis, — þær eru
af eiginhagsrnunaróturn
runnar. Þeir sern nú rnis-
notuðu frestinn eiga sök-
ina að þessu sinni — og
þeir skulu uppskera sern
þeir hafa sáð.
fimm a förnum vegi
Þolir þú langt verkfall?
Ellen Einarsdóttir,
þjónustustúlka: Nei, ég þoli alls
ekki langt verkfall, það þolir
enginn langt verkfall. bað
stöðvast allt saman, og eitthvað
verður fólk að borða, og ef verk-
falliö verður mjög langt, þá
verður skortur á ýmsum
nauðsynjavörum.
Reynir Björnsson, atvinnulaus:
Nei, alls ekki hver þolir langt
verkfall? Verkföll eru bölvuö
vitleysa og eiga alls ekki að liö-
ast, þau leysa alls engan vanda.
Guðjón Friðleifsson, bryti: Já,
já, ég þoli mjög langt verkfall,
ég hugsa að ég geti haldið það út
i að rninnsta kosti hálft ár eða
meira. betta verkfall skiptir
mig alls engu máli.
GIsli Steingrimsson, aðstoðar-
verkstjóri: Nei, það geri ég
ekki, ég er búinn að vera öryrki
i 21 ár ,og hef enga peninga til að
lifa á ef verkfallið verður langt.
Þó er ég samþykkur þessu
verkfalli, þvi þaö á fullan rétt á
sér, en ég vona þó að þaö leysist
sem fyrst á þann hátt að allir
mega sáttir við sitja.
Asgeir V. Björnsson,
sölumaður: Þó þetta verkfall
eigi rétt á sér, þá fara slikar að-
gerðir yfirleitt i taugarnar á
mér. Verkföll eru og hafa alltaf
verið neyðarúrræði sem bezt
væri að losna við.