Alþýðublaðið - 12.11.1976, Blaðsíða 16

„Vitneskja
veitir
öryggi"
Kynna
þarf al-
menningi
sérþarfir
blindra
— segir í
ályktun ráð-
stefnu Blindra-
félagsins
Um siðustu helgi
var haldin ráðstefna á
vegum Blindrafélags-
ins, Hamrahlið 17,
undir kj örorðunum:
Vitneskja veitir ör-
yggi. Á ráðstefnu
þessari voru þrjú mál
tilumræðu: Umferða-
mál, framsögumaður
Baldvin Ottósson,
fulltr. i umferðadeild
lögreglunnar i
Reykjavik: Hjálp i
viðlögum: fram-
sögumaður Jón
Oddgeir Jónsson:
Brunavarnir: fram-
sögumaður Rúnar
Bjarnason slökkvi-
liðsstjóri.
Að loknum erindum fram-
sögumanna var starfað i
hópum, þar sem saman störf-
uðu bæði blindir og sjáandi, en
allir hópstjórar voru hins
vegar blindir.
Erfiðleikar
i umferðinni
Með það i huga að mörgum
sjáandi manninum gengur
full-erfiðlega að átta sig á
„menningu” umferðarinnar,
þá er augljóst að blint fólk
hlýtur að eiga i miklum erfið-
leikum i umferð. Fram kom á
þingi blindra, að aðalöröug-
leikar þeirra væru, að komast
yfir götu. Er lagt til aír gang-
brautir við gatnamót og
annars staðar séu merktar
með sérstökum hætti, þannig
að blindir menn viti nákvæm-
lega hvar fara skuli yfir
götuna. Geti merkingin verið
upphleypt merki á umferðar-
stólpa, sérstaklega lagaöur
stólpi eða grindur Viö gang-
braut sem mynda hlið aö
brautinni. Þá eigi einnig að
koma upp hljóðmerkjum við
hvert umferðarljós, likt og
tiðkist i mörgum nágranna-
löndunum. Virkar þaö þannig,
aö vegfarendurýta á hnapp og
heyrist þá hljóðmerki er varir
jafn lengi og ljósið. Þá lagði
þingið áherzlu á umferðar-
fræðslu fyrir blint fólk, að
kynna blindum lög og reglur i
umferðinni og gera þeim
kleyft að fylgjast meö breyt-
ingum á þeim.
í lok ályktunar ráðstefnu
blindra um umferðamáler svo
lögð á það rik áherzla, að
Blindrafélagiö sé skilyrðis-
laust haft meö í ráðum, þegar
farið sé út i einhverjar fram-
kvæmdir er varði hagsmuni
biindra og sjónskertra i
umferðinni.
—ARH
Þessar kempur eru, talið frá vinstri-.'Sæmundur Jónsson, Albert Jóhannsson, Guðni Kristinsson, Jón
Bjarnason, Finnbogi Eyjólfsson og Brynjúlfur Thorvaldisson
A þessari mynd má þekkja m.a. Hjalta Pálsson, efst til vinstri, tilhliðar við hann er Bergur Magnússon,
þá Friðrik Jörgensen og Halldór Eiríksson. Fremst er Karl Hjaltason, en bróðir hans situr lengst til
vinstri.
Nú eru hestar á haustbeit
Nú eru flestir hestamenn meo
hesta sina á haustbeit. Þá er búið
að drága skeifurnar undan og
hestunum sleppt I giröingu til að
þeir fái gott hárafar, verði loðnir
af útiverunni og vel undir vetur-
inn búnir, svaraði Guðlaugur
Tryggvi Karlsson, hestamaður,
spurningum blaðsins um starf
hestamanna þessa dagana.
Um hátiðarnar taka svo flestir
reiðhestana sina i hús, ala þá á
töðu i hálfan mánuð, járna þá
siðan, og þá eru gæðingarnir til-
búnir til útreiðanna.
Hestamennskan er mjög holl
iþrótt sagði Guðlaugur
Tryggvi, eyðirengum dýrmætum
gjaldeyri, en hefur bætandi áhrif
á mannlifið.
Þessa' siðbúnu svipmyndir af
hestamönnum voru teknar á
fjórðungsmóti að Faxaborg á
Hvítárbökkum i Borgarfirði.gg
Frumvarp Benedikts og
Sighvats fær enn meiri
stuðning á Vesturlandi
Fyrir skömmu sam-
þykkti bæjarstjórn
Akraness að beina þeirri
áskorun til Alþingis, að
samþykkja frumvarp til
laga um breytingu á lög-
um um dvalarheimili
aldraðra, sem nú hefur
veriðlagt fram og felur i
sér, að rikissjóður skuli
greiða 1/3 hluta stofn-
kostnaðar við þessar
stofnanir. Flutnings-
menn frumvarpsins á
þingi eru Benedikt
Gröndal og Sighvatur
Björgvinsson.
Nú hefur aðalfundur Samtaka
sveitarfélága i Vesturlandskjör-
dæmi samþykkt svipaða ályktun.
Þar segir, aö þaö hafi verið spor
aftur á bak, er þátttaka rikissjóðs
i stofnkostnaði dvalarheimila
aldraðra var afnuminnn um s.l.
áramót og bitni það harðast á
byggðum dreifbýlisins, þar sem
þörf sé verulegs átaks i þessum
málaflokki.
Aðalfundurinn beinir þvi þeirri
áskorun til stjórnvalda og
Alþingis að beita sér fyrir þvi, að
fyrra lagaákvæði um þessi efni
verði lögleidd á ný.
I greinargerð þeirra Sighvats
og Benedikts með breytingatil-
lögunni kemur meðal annars
fram, að árið 1973 voru sett lög
um dvalarheimili aldraðra, og
hafi þar verið gert ráð fyrir, að
rikið greiddi þriðjung af kostnaði
við byggingu þeirra, tæki og bún-
að.
Arið 1975 hafi þetta ákvæði svo
verið numiðúr lögum, og hafi það
átt að heita liður i skiptingu verk-
efna milli rikis og sveitarfélaga,
að hin siðarnefndu bæru kostnað
dvalarheimilanna að fullu. Þessi
breyting hafi valdið sveitarfélög-
unum margvislegum erfiðleik-
um. Þá er bent á að á höfuð-
borgarsvæðinu séu reist stór og
myndarleg dvalarheimili fyrir
happdrættisfé. Flutningsmenn
segja það réttlætismál að taka
aftur upp rikisaðstoö við þessar
framkvæmdir, eins og verið hafi i
upphaflegum lögum.
AG
FÖSTUDAGUR 12.
NÓVEMBER 1976
ijrén
bláðiö
Séð: I fundargerð borgar-
ráðs Reykjavikur, að sam-
þykkt hefur verið tillaga
iþróttaráðs um hækkun á
gjaldskrá sundstaða. Ein-
stakir miðar fyrir fullorðna
hækka úr 80 krónum i 100
krónur, og barnamiðar úr
30 krónur i 40. —Hins vegar
lagði Albert Guðmundsson
til, að miðar fullorðinna
hækkuðuúr 80krónum i 150
og barnamiðar úr 30 i 50.
Þessi tillaga var felld með
1 atkvæði gegn einu. Sigur-
jón Pétursson greiddi at-
kvæði gegn henni. í tillög-
unni, sem samþykkt var er
gert ráö fyrir að aldraðir
fái alla þjónustu fyrir hálft
verð, en þar vildi Albert
láta lækka enn meira og að
aldraðir fengju alla þjón-
ustu fyrir 1/4 gildandi
verðs.
o
Lesið:I Sjávarfréttum: Að
töluverður áhugi hafi nú
aftur vaknað hjá útgerðar-
mönnum á hringnóta-
skipum eftir að ljóst varð
að möguleikar á sumar-
loðnuveiðum eru góðir.
Einn útgerðarmaður tjáði
Sjávarfréttum að svo virt-
ist sem verð á þessum skip-
um hefði hækkað um 20-
30% i sumar, og hefur
hækkunin orðið mest á
skipum,sem bera mest eða
góðir möguleikar eru á að
lengja og stækka.
o
Frétt: Að ekki sé óliklegt,
að i ljós muni koma aö þær
túrbfnur, sem keyptar voru
fyrir Kröfluvirkjun, séu
ekki af réttri gerð. Annað
hvort verði aö breyta þeim
svo unnt verði að nota þær,
eða hreinlega að fá aðrar.
Eins og menn vita voru
túrbfnurnar keyptar áður
en rannsóknir höfðu farið
fram á efnasamsetningu
gufunnar, og er llklegt að
hún sé önnur en menn
höföu gert ráð fyrir i upp-
hafi.
o
Heyrt: Að það frystihUs
sem nU ber sig einna bezt á
landinu, sé tsbjörninn i
Reykjavik. Rekstur þess er
talinn til fyrirmyndar og
eigendur hafi af góðan arð.