Vísir - 28.05.1971, Blaðsíða 2

Verstu ökumenn í heimi?
Blað eitt í Bretlandi, sem
Ford-verksmiðjurnar
gefa út, heitir „Ford Tim
es“. Nýlega fór blaðið á
stúfana og spurði nokkra
þekkta Breta að því,
hverja þeir teldu verstu
ökumenn í heimi. Svörin
bbtast hér á eftir:
Roger Clark: „Góðir og slæmir
ökumenn eru um allan heim. I
er efeki hægt að slá fram
neinum fullyrðingum um
akstursvenjur fólks. Ég geri
samt ráð fyrir, að þeir verstu
ökumenn sem orðið hafa á leið
minni, séu annaðhvort búsettir
handan járntjaldsins, eða þá fyr
ir austan Istanbul. Þeir virðast
líka búa I heimi, næsta ólíkum
okkar. Ég geri ekki ráð fyrir að
menningin hafi enn náð til þess-
ara staða. Þeir aka eftir ein-
hverjum allt öðrum reglum en
við, ef þeir hafa þá einhverjar
reglur.
Ég verð talsvert vondur, þegar
ég sé fólk á undan mér aka
heimskulega. Verið getur að ég
bölvi þessum ökumannabjálfum
í hljóði — og stundum upphátt.
Ég gleymi þeim samt mjög fljót
lega. Slys hefur aldrei hent mig
f umferð, og ég ætla mér ekki að
lenda í slysi. Það er víst ekki
hægt að setja umferðarreglur,
sem væru við hæfi hinna beztu
ökumanna. Það verður að reikna
aillt út frá neðsta stiginu".
Möltubúar voðalegir
Stratford Jones. „Ég get ekki
sleppt því að segja nokkur vel
valin orð um Möltubúa. Ungir
ökumenn á Möltu aka um með
útvarpiö stillt svo hátt sem hægt
er og blaðra meðan þeir aka,
við laglegan stelpukjána, sem er
einhvern veginn vafinn utan um
ökumanninn. Þannig þjóta þau
áfram eftir miðjum veginum —
og það er sjón, sem ég vil helzt
ekki sjá aftur.
Og hvað um Frakkana? Eins og
allir þeir sem einhvem tíma hafa
ekið bifreið í París vita, þá ekur
maður þar ,,meö lífið í lúkun-
um“.
En það fólk sem ég álít verstu
ökumennina, eru þeir sem aka
undir járnbrautarbrúna, sem er
rétt við heimili mitt. Hvað eftir
annað, þegar ég kem að þessari
brú, stoppa ég, og held þar fyrir
aftan mig bílaröð á meðan ég
hleypi þeim sem til vesturs fara
fram hjá — það er aðeinsein ak-
ori thlov
Þar sem pilian er bönnuð..
...verfe Konur að grípa til ör-
brifaráða. Þessar kvinnur eru
frskar, en Irar eru á sumum svið
um kaþólskari en páfinn. Og þeg
ar páfanum er illa við að konur
noti handhægar getnaðarvarnir,
þá kemur írskuS.i stjórnvöldum
ekki til hugar að levfa það. Þess-
ar konur eru írskar rauðsokkur,
og þær eru fastákveðnar í aö
neyða ríkisstjórnina meö einhverj
uni ráöum til að leyfa innflutn-
ing á piliunni. Þær bregða sér því
til Belfast í Norður-írlandi, fá
þar pillur í apóteki og smygla
þeim til írlands — án þess að
láta það smygl fara sérlega hljótt.
rein og ekki hægt að mætast
undir brúnni. Á meðan ég geri
þetta til þess að vera viss um
að halda lífi og limum, liggja
þeir fyrir aftan mig á flautum
sínum, þar til þeir þola ekki leng
ur við og æða af stað undir
brúna. Verða þá óaðgætnir sem
koma hinum megin að henni, oft
lega að stanza með hávaða og íra
fári. Um leið og þessir óþolin-
móðu ökuþórar þjóta fram hjá
mér, heyri ég oft miður fa-lleg
orð — eða öllu heldur upphróp-
anir og athugasemdir um minn
silagang. Og þá á eftir! Þá ætt-
uð þið að sjá aksturslag mitt!“
Blaðurskjóður í búðar-
ferð
Marjorie Proops:
„Þegar ég gef konum mitt at-
kvæði sem verstu ökumenn í
heimi, þá reikna ég meö að hætta
á að ekið verði á mig, næst þeg
ar ég ek eftir Kings Road í
Chelsea!
En þar sem skorað hefur verið
á mig að nefna verstu ökumenn
í heimi, verð ég að vera heiðarleg
og játa, að konur vinna þennan
óæskilega titil hjá mér.
Auðvitað ekki allar konur. —
En það er því miður til sá hópur
kvenkyns ökumanna, sem fær
ekkert annað en svarta krossa
hjá mér: Konan sem klæðir sig
upp, tekur fjölskyldubílinn og ek
ur til borgarinnar til að líta i búð
ir. Hún býöur vinkonu sinni með
sér, og sú vinkona lítur á bílinn
sem eins konar útibú frá kaffihús
inu í núðborainni. hárgreiðslu-
stofunni þar sem hún bætir á si’g
eða'lo89r's'iTf'við slúðursögur coa
gangstéttinni sem hún reikar eft
ir meðfram búðargluggum og horf
ir á vörur.
Þessar konur eru yfirleitt á
miðjum aldri og dæmigerð hegð
un þeirra er aldeilis stórhættu-
leg. Þær aka hægt og að því er
virðist fyrirhafnarlítið á miðjum
umferðargötum, þar sem búðar-
gluggar varpa freistandi glampa
til þeirra.
Sú sem ekur Htur stöku sinn
um fram á veginn, en þó ekki of
oft, til þess að missa nú ekki af
neinu. sem fyrir augu kann að
bera í búðargluggum, eða til að
heyra nákvæmlega allan vaðalinn
úr vinkonunni.
Milli þess sem ökumaðurinn
hlustar á sögur farþegans, rekur
upp upphrópanir og segir sína
meiningu, sveigir hún bílinn upp
að gangstétt, komist hún svo
„... sjáiö þið hvemig skepnan
keyrir!“
nærri. til þess að líta á dásemd
ir verzlanaglugga — og svo þarf
hún að benda farþeganum á eitt
hvað „gasalega smart“ í gluggan
um!
Báðar horfa þær þá í glugg-
ann, og ökumaðurinn fyrir aft-
an þeytir hornið af krafti, tramp
ar á bremsustigið — en er samt
ekki viss um að hann þurfi að
bremsa, því aö bíllinn kvennanna
mjakast jú áfram.
Hávaðinn úr horni bílsins fyr
ir aftan. hrekur konuna inn á
veginn aftur, og hún lítur sár-
móðguð í baksýnisspegilinn. —
Þegar hún lítur í spegilinn sér
hún fáein hár á höfði sér, sem
farið hafg aflaga, og hún lítur
aftur í spegilinn til að lagfæra
þau, jafnframt sem hún lítur vel
yfir annað það í andlitssnyrting
unni, sem hugsanlega hefur rask
azt. Svo heldur hún áfram á
nokkuð jöfnum. kannski sæmi-
legum hraöa, voðalega móðguð
við það freka svín fyrir aftan
sem svo mikið liggur á. Og hún
segir vinkonu sinni nokkrar
hræðilegar sögur af þessum verzl
unarmönnum sem alltaf eru að
flýta sér, og lenda fyrir vikið í
slysum.
Eru þetta ýkjur?
Ég hef eytt mínum beztu ár-
um í að bera blak af kvenkyns-
ökumönnum. Ósvffnir og ýknir
karlmenn hafa farið niðrandi orð-
um um kvenfólk við stýrið, en
það er ekki hin minnsta afsökun
eða vörn, sem hægt er að bera
fyrir þessar blaðrandi konur í
innkaupaleiðöngrum".
/
Með blaktandi eyru
. Svokallaðar „plastfskar aðgerð
ir“ á fólki, þ.e. þegar t.d. nefi,
eyrum eða öðrum líkamshlutum
er breytt eöa þeir lagaðir til —
eru yfirleitt nokkuð við-
kvæmt mál fyrir þá, sem í
þeim eiga, og fáir breiða það
út um borg og bæ, að nefið á
þeim hafi nú loksins veriö lagað.
Brezka leikkonan Sarah Miles
var samt ófeimin viö að koma
fram í sjónvarpsþætti og sýna
á að gizka 7.200.000 áhorfendum
hvernig frábærum lækni hefði tek
izt að laga á sér eyrun: ,,Það varð
að gera það“, sagði hún, ,,því að
þau stóöu ekki bara út í loftið.
Þau blökuðu ef eitthvað hvessti".
Aðspurð um það hvaða ka-rl-
mann hún kys) til að vera ein
meö í sex mánuði svaraöi hún:
„Hitler. Ef ég heföi sex mánuöi
með honum, gæti ég kannski
„spillt“ honum yfir í gæðablóð“.
Sarah Miles.