Vísir - 19.01.1972, Blaðsíða 7

V t ð i n . iViioVlKUUagui 19, jaiiuai 13111.
cTMenningarmál
Gunnar Gunnarsson skrifar um kvikmyndir:
Stórmynd fyrir spottprís
Drott.inn minn hvaö mér
finnst skrítið að dagb.'öðin
skuji geta fengið fólk til að
fara endalaust í bíó og skrifa
svo einhverja þvælu um þess
ar bíómyndir sem hér eru
sýndar!
Ert það þú sem skrifar um
bíómyndir í Vísi? Heldurðu
sönsum maður — hvernig
nennirðu þessu. Færðu þetta
svona vel borgaö?
Það er satt. Stundum hef
ég það á tilfinningunni að ég
sé eini maðurinn í Reykjavík,
auk annarra kvikmyndaskríb-
enta, sem fer að staðaldri í
bíó. Samt er aösókn í reyk-
vísk kvikmyndahús fjári
góö, miöað við sögur, sem
berast erlendis frá.
Og satt að segja, þá sýnist
mér aðsókn að kvikmynda.
húsum heldur vera að aukast
upp á síðkastið, frá því sem
var fyrst eftir að sjónvarpið
hábölvað tók tii starfa. —
Kannski er það vegna þess
hve sjónvarp hér þykir al-
mennt slappt. Samt held ég
nú samt, að ekki sé hægt að
kenna eða þakka sjónvarpi
góða aðsókn að bíóhúsum.
TJTér á Jandi skýtur nefnilega
skökku við það, sem ger
ist í nágrannalöndum okkar,
lvér vestan megin á jarðkringl
unni.
Biöhúsin virðast vera helzti
uppalandi unglinga. Erlendis
fiykkjast unglingarnir á
skemmtistaði, hlusta á tónlist
og dansa við undirleik diskó-
teks — eða hvað þetta nú
heitir. Hér hafa fæstir aðgang
að slíku, en hins vegar ganga
bíósýningar frá því um nón
og til miðnættis í einum tíu
kvikmyndahúsum á Reykja-
vikursvæðinu upp á hvern
einasta dag.
Gaman væri að gera smá-
könnun á því, hve margir Ts.
lendingar fara í bíó vikulega.
I Bretlandi segja þeir, að ?.0
mijljónir Breta hafi steðjað i
kvikmyndahús í hverri viku á
árunum kringum 1940. Það er
vitanlega skiljanlegt — hitt
finnst Bretum meira um vert,
að nú fara aðeins 3,8 milljónir
þeirra í bíó vikulega.
Og þótt bíóin hér á landi
gegni núna merkilegra upp-
eldishlutverki en kvikmynda-
hús í Bretlandi — svo dæmi
sé tekið til samanburðar —
þá þarf víst ekki mikið ímynd
unarafl til aö láta sér detta
f hug aö á sömu leið muni
fara hér og hjá Bretum, þegar
sjónvarpi vex fiskur um
hrygg.
Þá munu Isjendingar, eins
og aðrar menningarþjóðir
liggja afturábak í hægindum
heima hjá -sér og-.-horfa á
vestrana sína inni í stofu. Og
spyrjið þá félaga ykkar, sem
þið hittið úti á götu hvort
hann hafi séö bíómynd ný.
lega. Hverju hann svarar?
„Æjú — ég hef séð bíómynd
Fólk eins og þau Gína og Rock verða í framtíðinni ekki á
stóra breiða tjaldinu nema í heimsborgunum, — annars stað
ar kaupir fólk myndina á kasettu, segja spámennirnir.
— var það ekki fyrir tveimur
árum eða þrem. Jú! Nú man
ég. Það var „Dr Zívagó . .
nei! Love Story — nema það
hafi verið Sánd of mjúsík!“
Og það var nefnilega Sánd of
mjúsík, vegna þess að aldrei
sér nokkur maóur kvikmynd
í sjónvarpi! Sjónvarpsmynd-
irnar líða nefnilega fram hjá
manni, án þess maður muni
eitt eða annaö úr þeim eftir
á — hver hefur heyrt ná.
granna sinn hafa orð á sjón-
varpskvikmynd að fyrra
bragði? Jæja — það getur
reyndar verið. Ég sá „Animal
Farm“ á mánudagskvöldiö!
Hitt er staðreynd, að áhuga
menn um kvikmyndasýning
ar í almennum kvikmyndahús
um eru allt annað fólk en
það sem lúrir við imbakassa
öll kvöld.
J^egar aðeins 3,8 milljónir
Breta nenna í bíó í hverri
viku, þá liggur við að varla
sé hægt að kalla kvikmyndir
sem sýndar eru í bíóhúsum,
fjölmiðla. 25 milljónir i því
góða landi horfa á sjónvarp
á hverju kvöldi og þaö þykir
víst ekki nema í meðallagi út-
breitt dagbJað sem kemur 'lt
í 2ja milljóna eintaka upplagi.
Það gefur að skilja, að við
slíka aðsókn að kvikmynda-
húsum, fara menn bráðum að
hætta aö nenna að búa tij
kvikmyndir, a. m. k. myndir
sem kosta eitthvað.
HolJywood tapaði hálfum
milljarði dollara á sinni fram
leiðslu þegar síöast var vitað
— og þýöir víst ekkert leng-
ur að gera kvikmyndir, nema
aðsókn sé fyrirfram viss, svo
sem eins og var með Sánd
of mjúsík og Zívagó lækni.
Og þegar þeir eru hættir að
gera þessar vondu Holly-
woodmyndir, þá verður nú
gaman að skrifa um kvik-
myndir, þá mun starfiö ekki
felast í öðru en að labba sig
inn í hljómplötuverzlanir og
kaypa kasettu með gamalli
kúrekamynd, skella kasett.-
unni í nýja imbakassann og
horfa um stund. Fara síðan á
blaðiö og skrifa stutta klausu
um, að nú geti fólk farið í
hljómplötubúðina í Vestúr-
veri og fengiö „Paint your
wagon“ fyrir spottprís og
horft á hann mörgum sinnum
heima hjá sér.
Hollywoodmenn spá því
núna, að kvikmyndir framtíð-
arinnar verði ekki sýndar í
kvikmyndahúsum nema þá í
helztu stórborgum veraldar,
og þar ekki nema í um hálft
ár. Síðan verði gefin út ka-
settu-útgáfa til almennings-
nota, rétt eins og tíðkast í
bókaútgáfu. Og þá kann að
vera að hægt veröi að troða
almennilegum kvikmyndum
upp á fólk í formi jólagjafa.
Verzlunarfólk — Verzlunarfólk
Að gefnu tilefni vill Verzlunarmannafélag Reykjavíkur vekja athygli af-
greiðslufólks á því að ef frí vegna vinnu á laugardögum er minna en
einn heill dagur skal það frí vera samfast helgarfríi, þ. e. eigi skemmra
en til kl. 13.00 á mánudögum.
Sérstaklega skal bent á að samkvæmt 7. grein kjarasamnings VR skal
dagvinnutíminn hefjast kl. 9 að morgni eða að einhverju leyti fyrr.
SÚ EINA UNDANTEKNING SEM HEIMILAR AÐ VINNA HEFJIST
EFTIR KL. 9 AÐ MORGNI ER BUNDIN VIÐ KL. 13.00 Á MÁNUDÖG
UM. ÓHEIMILT ER AÐ LÁTA VINNU HEFJAST SEINNA EN KL. 9
AÐ MORGNI AÐRA DAGA VIKUNNAR.
Sérstök athygli er vakin á því að dagvinnu lýkur eigi síðar en kl. 18.00
á föstudögum.
VERZLUNARMANNAFÉLAG REYKJAVÍKUR
Auglýsingadeikf
VÍSIS
ER TIL HIISA AÐ
HVERFISGÖTU 32
Opið allo virko dogo kl. 9-18
nemo lougardogo kl. 9-12
SÍMAR 11660 og 15610