Vísir - 22.09.1972, Blaðsíða 2

2
Vísir Föstudagur 22. september 1972
risntsm:
Hvað finnst þér skemmti-
legast og leiðinlegast að
læra í skólanum?
liclgi Bollason 11 ára, Álftamýr-
arskóla: Mér finnst bara voða-
lega gaman i skólanum. En
skemmtilegast finnst mér þó i
smiði. Ætli mengið sé ekki leiöin-
legast.
Ilalldóra Kmilsdóttir, 8 ára, i
Alftamýrarskóla: Það er gaman i I
skriftog reikningi. Égheldað mér |
finnist ekkert leiðinlegt nema
kannski teikning.
Ólafur Kinarsson, 12 ára
Alftamýrarskóla: Ég segi nú ekki
að það sé neitt ofsa gaman i skól-
anum. Þó finnst mér skemmtileg-
ast að vera i handavinnu. Það er
margt leiðinlegt, aðallega
reikningurinn, ekki af þvi að hann
sé neitt erfiður, mér bara leiðist
hann.
Jóhann Adolfsson, 9 ára, Alfta-
mýrarskóla: Það er lang
skemmtilegast að reikna finnst
mér. Skriftin er leiðinlegasta fag-
ið.
örn Kiðsson, 9 ára, Álftamýrar-
skóla: Það er allt skemmtilegt i
skólanum og ekkert leiðinlegt.
Reikningi og skrift finnst mér
mest gaman að.
Katrin Kiðsdóttir, 9 ára.
Álftamýrarskóla: Ætli skriftin sé
ekki skást. Annars er svo sem
ágætt að vera i skólanum, það er
betra en að gera ekki neitt.
„Eruð þið að mála fyrir
Arnarnesið?
„Þeir hafa spurt okkur sumir
gcstirnir hvort við værum að
mála fyrir Arnarncsið af þvi að
myndirnar okkar eru svo stórar,”
sagði Magnús Kjartansson, annar
ungu iistamannanna sem sýna nú
i Norræna húsinu. Ilinn cr
Sigurður örlygsson, en báðir
lialda þcir nú til náms við Aka-
demiuna i Kaupmannahöfn.
Þegar maður gengur inn i kjall-
ara Norræna hússins blasa við
risastór málverk, einföld i snið-
um i svokölluðum geómetriskum
stil, eða flatarmyndir eins og þeir
félagarnir kalla það.
Það hlýtur oft að vakna sú
spurning hjá ólærðum manni
þegar hann litur yfir slik málverk
sem byggja á stórum og einlitum
flötum „hvort að ég geti ekki gert
svona sjálfur?”
— Málið þið svona af þvi að þið
eruð latir cða hvað?
Magnús: „Latir? Nei, nei. Ég
get ekki sagt að ég sé latur. Ég
mála bara svona. Var þrjú ár að
mála þessar myndir.
Sigurður: Þú mátt kalla það
hvað sem þú vilt. Það liggur mikil
vinna á bak við þessa sýningu.
Sumar myndirnar er maður
kannski 2-3 tima að mála, aðrar
fleiri daga, vikur eða mánuði.
— Kn kcmur ekki fólk til ykkar
á sýninguna og biður ykkur að út-
skýra þessar myndir og þykist þá
geta málað svona likt?
Magnús: „Jú, jú. Við erum
alveg hættir að ansa svoleiðis.
l>að er ekki hægt að skýra út lit,
þetta er tilfinningalegs eðlis.
Þessi málverk eru bundin við
okkur sjálfa. Það sem vantar til
þess að fólk geti skilið myndlist er
almenn fræðsla.
— Kn úr þvi að almenningur
skilur ekki list ykkar, fyrir hvcrja
málið þið þá?
Sigurður: „Auðvitað okkur
sjálfa. Við getum ekki málað fyr-
ir neina aðra.”
— Kn af hverju cru málvcrkin
ykkar svona stór, hafa þau ekki
eins mikil áhrif ef þau eru minni?
Magnús: „i þessum stil verða
myndirnar að vera stórar. Þær
njóta sin betur.
— Þurfa þær þá ekki stórt um-
hverfi. Þýðir nokkuð fyrir mig að
kaup málverk af ykkur og setja
það upp í herbergiskompunni
minni?
Sigurður: „Varla. Sumar
myndirnar heimta mikið plass.
Kannski heilar villur i Arnarnes-
inu eins og einn gestanna var að
tala um. Þetta málverk t.d. kæm-
ist ekki fyrir nema i einhverju
stórfyrirtæki,” og Siguröur
bendir á eitt risamálverk sitt sem
er reyndar i fernu lagi og kostar
80 þúsund.
— Kr cinhver pólitik á sýning-
unni ykkar?
Sigurður: Nei, það held ég ekki.
Auövitað höfum við okkar póli-
tisku skoðanir þó við séum ekki
að flika þeim i listinni. Það getur
samt vel verið að þú finnir ein-
hverja pólitik hérna, leitaðu
bara! Annars var það stimpluð
pólitik hérna fyrir þrjátiu árum,
þegar Scheving og Þorvaldur
voru að mála myndir af sjónum
báta og sjómenn og svoleiðis! Það
er viss pólitik i öllum hlutum.
— Kr erfitt að vera málari nú á
dögum?
Magnús: „Já. Ég held að það sé
erfitt að vera sjálfstæður málari
núna. Miklu erfiðara en áður. Þá
voru allir málarar natúralistar og
enginn lélegur.
— Ilafið þið séð sýninguna hans
Stefáns i Möðrudal?
Magnús: „Já, já. Það er gaman
að henni. Hann er naivisti kallinn.
Sú stefna, naivisminn byrjaði
með franska tollaranum Rouseau
um aldamótin, eftir það gátu allir
farið að mála, hvort sem þeir
höfðu lært eða ekki.
— Ætlið þið nokkuð að fara að
■nála landslagsmyndir eins og
Stefán og flciri? '
Sigurður: „Nei. Við erum i
,öðru. Það er ástæðulaust að vera
að binda sig við gamla hluti. Við
erum ungir.”
()g eftir að háfa rölt með strák-
unum um kjallarann góða stund
og þeir skýrt út fyrir sljóum blm.
óskiljanlegar kúnstir málaralist-
arinnar kom margt i ljós sem
áður var á huldu. Þeir eru búnir
Litið inn á sýningu Magnúsar
Kjartanssonar og Sigurðar
Örlygssonar í Norrœna húsinu
Hérna liggja þeir fyrir framan tvær myndir Magnúsar, listamennim
ir Sigurður örlygsson (t.v.) og Magnús Kjartansson (t.h.) Þeir sýna
um þessar mundir i Norræna húsinu, Sigurður 22 myndir og Magnús 39.
Myndirnar hafa þeir félagar málað i oliu og acril. Sýningin stendur yfir
daglega fram til 24. september frá 2-10, en að þvi loknu sigla báðir lista-
mennirnir til Hafnar og setjast þar i Listaakademinua, þar sem
Sigurður stundaði reyndar nám i fyrra.
að selja nokkrar myndir, en verð-
ið er frá 6-80.000.- Sýningin er opin
til sunnudags og eftir það sigla
ungu listamennirnir út til Hafnar
og ætla að læra silfurprent
(grafik) i Akademiunni þar. Það
er óhætt að óska þeim góðrar
ferðar og vona að þeir komi aftur
heim fullar af list. til þess að
gleðja landann. GF
LESENDUR
HAFA
ORÐIÐ
Úrskurður
dómstólsins í Haag
„Ég vil benda á, að Haagdóm-
stóllinn hlýtur að eiga við alla
veiði við ísland, þegar hann legg-
ur til ákveðinn afla handa Bretum
og Þjóðverjum. Þar er ekki ein-
göngu um veiði innan landhelgis-
linu að ræða, eftir þvi sem ég fæ
séð.
Meira en helmingur af afla
Þjóðverja. sennilega 50-60%
hefur aflazt utan núverandi land-
helgi á undanförnum árum. En af
brezka aflanum hafa liklega 25-
40% aflazt fyrir utan núverandi
mörk.
Mér finnst þetta ekki hafa kom-
ið nógu vel fram.”
A.
Viltu með mér
vaka í nótt....
Iloltabúi skrifar eftirfarandi:
„Hverjir ráða? Ég læt lesendur
um að dæma. Þessi spurning
kemur upp i huga minn. begar ég,
hugsa um sögu veitingahússins
Röðuls.
Við sem búum i nágrenninu
höfum staðiö i stöðugu sambandi
við borgaryfirvöld, bæði munn-
lega og skriflega siðan i janúar
1958. vegna veitingahúsareksturs
þessa. Það skal tekið fram að
byggingarleyfi fyrir Skipholt 19,
þar sem nú er Rööull, hljóðar
uppá iðnaðar- og verzlunarhús-
na'ði. Þann 10. marz 1969 sendum
við ibúðareigendur i nágrenni
Rööuls langt og itarlegt bréf þar
sem ástandinu var lýst og fórum
fram á að ef ekkert yrði gert til
úrbóta, greiddu borgaryfirvöld
okkur ibúðirnar og lóðastand-
setningu eftir mati og útvegi okk-
ur húsnæði annars staðar.
Málið var tekið fyrir á fundi
borgarráðs og fengum við svar
ráðsins dagsett 9. júli. Þar segir
m.a. að samþykkt hafi verið að
tilkynna vinveitingastöðum i
borginni sem staðsettir eru i eða
við ibúðahverfi og valdið hafa ná-
grönnum ónæði, að borgarráð
muni ekki mæla með endurnýjun
vinveitingaleyfa til þeirra, nema
breyting veröi á til bóta að mati
borgaryfirvalda og lögreglu. Tek-
ið er fram að vinveitingaleyfi
Röðuls komi til endurnýjunar ár-
ið 1970.
Þar sem ástandið versnaði
stöðugt sendum við bréf til borg-
aryfirvalda 1. marz 1970 með
undirskriftum um 95 ibúðaeig-
enda i nágrenni Röðuls, sem una
ástandinu illa. Þann 6. april sendi
stjórn Byggingafélags verka-
manna bréf til borgarráðs og tók i
fyllsta máta undir kröfur ibúða-
eigenda. Þessu bréfi er svarað á
þá leið að borgaryfirvöld telji rétt
að knýja fram bætta umgengni
með hótun um ab endurnýja ekki
leyfið. þegar það rynni út þann
25. nóvember það ár. Rétt er að
taka það fram. að samkvæmt lög-
um er óheimilt að veita vinveit-
ingaleyfi ef hlutaðeigandi bæjar-
stjórn eða sýslunefnd er þvi mót-
fallin og gildir sama um endur-
nýjun leyfa.
Á fundi borgarráðs sem haldinn
var 25. april 1972 var samþykkt
með 4 atkvæðum gegn einu að
mæla ekki á móti þvi að vinveit-
ingaleyfi Röðuls verði endurnýj-
að með skilyrðum. Þau voru á þá
leið að útgangi hússins verði
breytt þannig að hann snúi út að
Nóatúni og leyfið verði aðeins
veitt til eins árs áð svo stöddu. Þá
var ennfremur beint þeim tilmæl-
um til lögreglustjóra og umferða-
nefndar að gera sem fyrst ráð-
stafanir til að draga úr umferð
bifreiða að kvöldlagi við Röbul,
t.d. með þvi að banna stöðu leigu-
bila i Skipholti og Nóatúni við •
gatnamót Skipholts og að öðru
leyti með aukinni umferðastjórn
og löggæzlu á þeim tima sem
hætta er á ónæði fyrir nágranna.
Hvað hefur gerzt i þessu máli
siðan? Ekkert.En nú vaknar sú
spurning hvort ekki hafi verið
veitt vin á Röðli frá 25. nóv.
1970 til 25. april 1972? Um það
geta eftirlitsmenn veitingahúsa
dæmt. Hæstvirtu borgarráðsfull-
trúar og lögreglustjóri, vilduð þið
ekki kanna ástandið af eigin raun
og vaka með okkur eina helgar-
nótt? Það er slæmt til þess að
vita, að meirihluti borgaryfir-
valda skuli snúa við okkur bakinu
endalaust.”
Enn um Bahóí
Baldur B. Bragason skrifar:
„Guðfinna Helgadóttir skrifar i
íesendadálkinn þann 19. septem
ber um Baháitrú og er nú hálfu
ruglaðri en áður. Ég býst við að
ruglingur hennar hefði minnkað
hefði fyrri svargrein min verið
birt óstytt. Ekki sé ég ástæðu til
að fjölyrða ummerkingarmun
orðanna Baháullah og Bahái. Það
er sami munur og er milli orð-
anna Múhameð og Múhameðstrú-
armaður eða Kristur og kristinn
maður. Muninn á Allah, Budda og
Múhameð þekkja allir sem hafa
kynnt sér trúarbrögð i fyllra mæli
en hægt er með þvi að lesa ein-
göngu trúfræðslubækur þær, sem
lögboðnar eru i skólakerfi lands
vors.”
Athugasemd þáttarins: Hér með
látum við iokið þessum skrifum
þeirra Guðfinnu og Baldurs um
Bahái að sinni.