Vísir - 15.02.1974, Síða 13

Visir. Föstudagur 15. febrúar 1974.
13
Banna dansinn i Noregi
Hér uppi á tsiandi hafa gagn-
fræöaskólanemendur mótmælt
þeirriákvörðun, aö hljómsveitir
skuli ekki lengur fá aö spila á
böllum hjá þeim. En eitthvaö
myndi heyrast frá þeim viö þá
meðferð, sem norskir kollegar
þeirra hafa hlotið i gagnfræða-
skóla Tvedestrandar. Skóla-
stjórinn þar ákvaö, aö ekki
skyldi einu sinni dansaö á
skemmtunuin skólans.
Nemendur mótmæltu þessu
harðlega með þvi aö mæta ekki i
einn timann. Skólastjórinn seg-
ir, aö það sé alls ekki vist, að
dans veröi leyföur i skólanum.
Fórnar hóri
sínu fyrir
hlutverkið
Leikarinn George Segal virðist
vera heldur dapur i bragði á þess-
um myndum hér fyrir ofan. Það
er nú kannski heldur ekki nema
von, þar sem verið er að krúnu-
raka hann. Hárinu fórnar hann
fyrir hlutverk i nýrri kvikmynd.
„The Terminai Man” er heiti
myndarinnar, en í henni fer Segal
með hlutverk mannlegs raf-
reiknis, sem er með rafskaut i
höfði sér. Hlutverk, sem gefur
honum fáeinar milljónir i aðra
hönd. Og svo getur hann fijótlega
farið að safna hári á ný.
Sex í skriftastóhwm
Fátt hér á jarðriki þykirleng-
ur hægt aö nefna án þess að
bendla sexi við það. Fyrir ári
kom út á italiu bókin „Sex i
skriftastólnum”, sem, eins og
nafnið bendir til, fjallar um það
sem fer á milli presta annars
vegar og iðrandi syndara hins
vegar um kynlif þeirra siðar-
nefndu.
Og nú er áætlað að kvikmynda
bókina. Það eru höfundar
bókarinnar, Valentini og Di
Meglio, sem að kvikmyndinni
standa. Þegar þeir gáfu út bók-
ina, var höfðað mál á hendur
þeim fyrir að hafa skaðað
kaþólska trú. Þeir voru þó
sýknaðir, þvi þeir gátu sannað,
að hvert einasta orö i bókinni
var satt. Höfðu þeir laumað
segulböndum undir skriftastól-
ana i mörgum itölskum kirkjum.
Tilgangur kvikmyndarinnar
er, að sögn Valentini, sá að sýna
mismuninn á kynlifi nútimans
og svo hvernig það meðhöndlað
i skriftastólum.
Uppstökkur Ameríkani
Hópur farþega stóð fyrir
nokkru og beið eftir lest I jarð-
göngum I New York. Maður,
sem stóð I hópnum, bankaöi
lauslega i öxlina á Joseph
Brown og bað hann að færa að-
eins til löppina, þvi hún
klemmdi fót mannsins upp við
bekk. Jósi svaraði með þvi að
þrifa i manninn og fleygja hon-
um út á lestarsporið sem þeir
stóðu við. t því bar lest að, og
lét aumingja maðurinn lifið
undir henni. Jóseph hefur verið
ákærður fyrir morð aö yfirlögðu
ráði.
Verkefni fyrir glímu- og
lyftingamenn
Fyrir 75 þúsund krónur tóku
norskir glimu- og lyftingamenn
að sér að brjóta niöur heilt hús
við götu eina i Osló. Allir
kapparnir óðu á húsið, og eftir
nokkurt þóf og mikla eyðslu á
kröftum höfðu þeir jafnað húsið
við jörðu.
„ÉG VIL LEIKA
BLÓÐSUGU..."
„í hvert skipti sem ég horfi á
kvikmynd, þar sem ég fer sjálf
með hlutverk, verð ég fyrir
sömu vonbrigðunum. Og i hvert
skipti ákveð ég aö hætta”, segir
Madeline Smith, brezk leikkona
og kynbomba, sem siðustu
fjögur árin hefur siglt hraðbyri
upp stjörnuhimininn.
„Það er skemmtunin af kvik-
myndagerðinni, sem laðar mig
alltaf i kvikmyndirnar á nýjan
leik. Nú eru þær orðnar um
átján talsins, myndirnar, sem
ég hef leikið i,” heldur Madeline
áfram.
Hún er 22ja ára, en þegar hún
var 18 ára gömul, var henni
farið að leiðast starf afgreiðslu-
stúlku i forngripaverzlun og lét
það eftir sér að fara eftir
auglýsingu, þar sem óskað var
eftir stúlkum með leikhæfileika.
Hún fékk sitt fyrsta hlutverk
þegar i stað. Það var í myndinni
„Mini-Mob”. Siöan fylgdi hver
myndin á fætur annari og má
þar m.a. nefna myndirnar
„Pussyeat, Pussycat, I Love
You”, „Up Pompeii” og „Up
The Front”. Heldur má ekki
gleyma myndunum „Taste The
Blood Of Dracula” og „The
Vampre. Lovers”.
„Það var einstaklega
skemmtilegtað leika i Dracula-
myndunum”, segir Madeline.
„Að visu fór ég i þeim báðum
með hlutverk einhvers
vesalings fórnarlambsins, en ég
er ennþá að gera mér vonir um
að fá hlutverk blóðsugu næst.
Það verður ágæt tilbreyting frá
þvi að leika alltaf sakleysis-
legar álfastelpur”.
Madeline Smith er ennþá á
lausu. Hún býr heima hjá
foreldrum sinum og likar það
bara vel. „Ég á nógan pening til
að kaupa mér hús einhvers
staðar við sjávarsiðuna”, segir
hún. „En það yrði ósköp dapur-
legt að búa einsömul i stóru
húsi. Ég held þvi, að ég biði með
flutningana, þar til ég hef nælt
mér i eiginmann”, segir hún.
Þvi er þá hér með komið á
framfæri, piltar....