Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1939, Blaðsíða 3

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
395

I ousfanverðu Miðjarðarhafi
Kafli úr Jórsalaför dr. Magnúsar Jónssonar prófessors
(Dagbók tveggja daga)
Fimtudag 27. júlí.
Um borð í „Galíleu“.
teila Maris*) er slokknuð.
Karmel er horfinn. Libanon
liggur undir sjávarborði. Þessi
glœsilegu Austurlönd liggja falin
bak við brún Miðjarðarhafsins.
Sagan tóm. En sú veröld, sem
komin er inn í hugskotið síðan við
settum fyrst fót á land í Asíu!
Hún hverfur ekki hjer inni þó að
lönd feli hið ytra, svo er fyrir
að þakka.
Og munurinn á hitanum. Að
hugsa sjer að maður skuli ein-
hverntíma hjer fyr hafa gengið
um másandi af mæði og svitandi
af hita hjer á Miðjarðarhafinu. í
þessum blessuðum svala. Líklega
ekki meira en svo sem 32 stig á
Celsíus og þar að auki gola. Jeg
drekk í mig norrænan þrótt eftir
40—43 stiga svækjuna í Tabgha
og Beyrouth. Og svo er eitthvað
notalegt við þá meðvitund, að
vera nú lagður af stað eindregið
heim á leið — í norðvestur.
★
Fólksfjöldinn fer að tínast upp
á þilfar um kl. 6, og það er marg-
*) Landtökuvitinn mikli við
Haifa, uppi á Karmelhöfða.
litur hópur. Jeg er hræddur um
að maður myndi opna augun, ef
annað eins bæri fyrir hjer í norð-
urhöfum. En hjer er þetta heima
hjá sjer alt. Bjúgnefjaðir Gyð-
ingar, brúnir Arabar í skrítnum
búningum spígspora um þilfarið.
Og kvenfólkið er áreiðanlega ekki
í meiru af fötum en það þarf
vegna síðustu leifa velsæmisins.
Yfir d.yrunum inn í borðsalinn er
þess óskað, að fólk komi ekki að
borðinu í baðfötum eða náttföt-
um! En í allskonar fötum, sem
heitið geta dagföt, kemur það.
Það er auðsjeð, að það er ekki
mjög langt þangað, sem fólk
gengur nakið.
Nú sjest móta fyrir einhverju
framundan. Og brátt skýrist land-
ið. Það er Kípur.
Hingað fór Páll postuli sína
fyrstu kristniboðsferð, ásamt þeim
Barnabasi og Markúsi guðspjalla-
;manni frænda hans. Ströndin verð
ur skýrari og hús koma í ljós.
Þau sýnast flest fremur smá og
bærinn allur saman ekki stór.
Bærinn er undir lágum hæðum,
en eitt fjall rís töluvert upp úr
hálsunum og gefur landinu svip.
Engin mun höfnin vera og Galí-
lea legst mjög langt frá landi.
Það er sagt að viðstaðan verði
ekki yfir 2 tímar og enginn ber
við að fara í land.
Stór o g mikill bátur, snjó-
hvítur, hraðskreiður og fallegur,
kemur brunandi úr landi. Hann er
með loftskeytatæki og í aftur-
stafni er Union Jaek (breska
flaggið). Hermaður stendur fram
á og annar aftur á og halla sjer
mikið áfram til þess að verða ekki
eftir af þessum fjörgapa. Eng-
lendingar virðast eftir þessu eiga
einhver ítök í Kípur. Víða koma
Hallgerði bitlingar.
Hjer hafa þeir Páll ^vafalaust
farið um, einmitt þetta land, alveg
eins og það er nú. Hingað barst
kristni þó enn fyr. Hún sýnist hafa
komið hingað á allra fyrstu árun-
um, því að nokkrir þeirra, sem
boðuðu trú í Antiokkíu á Sýrlandi
í fyrstu, voru frá Kípur (Post.
11,20). Hjeðan var líka Barnabas
sjálfur (Post. 4,36). Það er stutt
hjeðan upp til lands framundan
Antipkkíu, svo að það sjest í vel
björtu.
Jeg skreiðist upp á bátaþilfar,
hætti lífi mínu mbð því að skríða
út fyrir einn bátinn, tek upp fögg-
ur mínar og geri mynd af land-
sýninni. Borgin kvað heita Lar-
naka. Myndin varð löng og mjó
eins og hjer má sjá.
★
Svo skríður Galílea af stað suð-
vestur með Kípur. Hærri fjöll fara
að koma í ljós uppi í landinu. En
við stefnum til suðurhöfða eyjar-
innar, sem heitir Cap Gata. Það