Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1939, Blaðsíða 13

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
405
f /
Frá dansleik „Mastiffa" á Reykjavíkurhöfn. Kunnugir menn, sem skoðað hafa teikningu þessa, þekkja Pjetur
Pjetursson biskup á miðri myndinni og Jón Árnason bókavörð til hægri á myndinni, með skeggkraga og gleraugu
við hliðina á konu með skaut. En vel má Vera að hægt sje að bera kensl á fleiri gestanna.
honum Reykjavík snoturt lítið
þorp og framkoma fólks viðkunn-
anleg.
Það vakti sjerstaka eftirtekt
hans, að allir væru hjer læsir og
skrifandi, að hjer voru gefin út
blöð, að hjer var sæmilega góð
prentsmiðja — Mr. Burns ljet
prenta hjer enska sálma handa
ferðafólkinu, til að hafa við guðs-
þjónustur um borð í Mastiff — og
að Macbeth skyldi þýddur á ís-
lensku. Úr því hann er þýddur,
þá hljóta einhverjir að vera hjer,
sem lesa slík rit, segir Trollope.
Mikla furðu vakti það, að eng-
inn banki skyldi vera í landinu,
svo ferðamenn urðu að hafa pen-
ingana' með sjer, gátu ekkert kom
ist með ávísanir.
Daginn eftir hingaðkomuna
fór allur hópurinn út í Við-
ey. Voru nokkrir Reykvíkingar
með í þeirri ferð. Þar á meðal Þóra
dóttir Pjeturs biskups, er höf. og
fjelögum hans geðjaðist sjerstak-
lega vel að. Hún talaði ensku reip-
rennandi. Hún var kát og skraf-
hreifin, og hún kunni skil á öllu,
er spurt var um.
En seinni hluta dagsins — þetta
var laugardagur — var haldin
veisla úti í Mastiff og þangað
boðið 14 manns úr landi. Svo veisl
una sátu 30 manns. Er greint frá
því, hvaða boðsfólk var. Voru það
þessir:
Hilmar Finsen og frii hans
Olufa.
Bergur Thorberg amtmaður og
hans frú.
Arni Thorsteinson landfógeti.
Pjetur Pjetursson biskup og frú
hans.
Þóra Pjetursdóttir, dóttir bisk-
upshjónanna („sjerstakur vinur
okkar“ bætir höf. við).
Jón Pjetursson háyfirdómari.
Jón Þorkelsson rektor.
Jón Árnason, umsjónarmaður
Latínuskólans.
Sigríður Jónsdóttir og Guðrún
Knutsen (tvær laglegar stúlkur í
ísl. skautbúningi).
Jón Jónsson landritari.
Sigríður Jónsdóttir var sú, er
síðar giftist sr. Jóni Steingríms-
syni, móðir Steingríms rafmagns-
stjóra. Er ásamt með Katrínu konu
Jóns Arnasonar teikning af henni
í ferðasögunni.
Trollope var elstur af Mastiff-
farþegunum og fjekk því heiðurs-
sæti milli landshöfðingjafrúarinn-
an og Þóru biskupsdóttur. En þar
eð ungfrú Þóra var orðin svo
kunnug ferðafólkinu, þá hjelt hún
uppi samræðum við gestina, en
Trollope fjekk þeim mun betra
tækifæri til/ að tala við landshöfð-
ingjafrúna. Lætur hann vel vfir
þeirri viðkynningu. Segir hann að
frúin kunni vel við sig á íslandi,
og vilji eins vera hjer eins og
í föðurlandi sínu, Danmörku. Hún
talaði ensku, og meðan á máltíð-
inni stóð fjekk Trollope nánari
kynni af högum hennar en hann
hafði fengið af högum margra
enskra kvenna, er hann hafði þekt
í 10, 20 og jafnvel 3Q ár.
Flestir gestanna töluðu ensku,
nema tveir af eldri mönnunum,
sem gátu ekki brngðið öðru fyrir
sig en latínu, þegar hvorki danska
nje íslenska dugði. En Englending-
arnir voru ekki duglegir latínu-
menn.
Þrjár skálaræður voru haldnar,
sú fyrsta f}rrir Victoríu Englands-
drotningu, önnur fyrir „föður
krónprinsessu vorrar, því nú vor-
um við í hans landi“, og sú þriðja
fyrir landshöfðingjanum. Svaraði
hann með ræðu á frönsku.