Lesbók Morgunblaðsins - 12.11.1944, Blaðsíða 8

440
LESBÓK MORGOJNBLAÐSINS
12 fura í hann, þar á meðal Sir:
Cosmo og Lady Duff. líinir æstu
útflytjendur á afturþilfarinu troð-
ast og alnboga sig áfram og reyna
að ná í björgunarbátinn. Yflrmaður
greiðir hnefahögg og þrem við-
vörunarskotum er skotið upp í loft-
ið. Kvenfólkið kjökrar og þrýstir
sjer upp að mönnum sínum. Skip-
ið lyftist svo hátt upp að aftan að
skrúfan kemur í Ijós. Bátar, sem
eru aðeins hálfskipaðir mönnum,
fá skipanir um að koma aftur að
skipinu, en mönnum er ekki hjálp-
að til að komast um borð í þá.
Bátarnir fyllast ekki. Vatnið hækk-
ar jafnt og þjett. llljómsveitin
leikur danslög.
Klukkan 1,30. Bát er rennt niður.
Yfirmaður skýtur viðvörunarskoti,
úr skammbyssu sinni. Ofsahrætt
fólk ætlar að ryðjast í bátinn.
Kona ein ætlar að hafa hundinn
sinn með sjer í björgunarbátinn.
Ilún fær það ekki, og hún fer
aftur úr bátnum til þess að deyja
með hundinum sínum. Málarinn
Millet, sem hefir verið eitt sól-
skinsbros alla leiðina, brosir nú
ekki lcngur. Varir hans eru klemd-
ar saman, en hann veifar í kveðju-
skyni og sækir voðir handa kon-
um í bátunum.
Benjamin Goggenheim, sem er
kjólklæddur, brosir og segir: „Við
crum í okkar fínasta pússi, og við
erum undir það búnir að sökkva til
botns cins og fínum mönnum sæm-
ir“.
Butt major hjálpar konum að
komast í síðustu bátana og veifar
til þeirra í kvcðjuskyni. Frú Straus
stígur öðrum fæti í bátinn. Svo
snýr hún við til manns síns. —
Við crum búin að vera saman í
mörg ár. Þangað sem þú ferð,
þangað vil jcg fara. John .Jaeob
Astor hjálpar ungu konunni sinni
um borð í björgunarbát, kvcikir
Minnisvarði þeirra, er sukku í
djúpið með Titanic.
svo í vindlingi og scgir: — Vertu
sæl, elskan, jeg kem á eftir.
Klukkan 1,41. Nú flýtur yfir alt
farmþilfarið, og skuturinn gnæfir
hátt. Löðursveittir kyndarar hamast
við vinnu sína. Oufan verður að
vera nóg til þess, að rafmagnsljósiu
slokkni ekki og loftskeytatækin
hætti að starfa. Vatnið skvettist á
kyndarana. Veggurinn að kyndara-
rúminu springur og kyndararnir-
verða að hafa sig burt.
Iljer uin bil 660 menn hafa farið
í bátana, en 1500 eru cnn um borð
í Titanic. Uppi á efsta þilfari eru
mcnn að bisa við að koma björg-
unarflekunum á flot. 1 loftskeyta-
herberginu hefir Bride spennt.
bjargbelti á Phillips, sem situr á-
lútur við loftskeytatækið og sendir
ncyðarköll. Sótsvartur kyndari, óð-
ur af skelfingu, læðist inn í klefann,
og reynir að þrífa beltið af Phillips
en Bride kemur auga á hann og
slær hann í höfuðið með skrúf-
lykli. Hljómsveitin leikur, en ekki
lengur danslög:
„Ilærra, minn Guð til þín,
hærra til þín“.
Nokkrir menn syngja með, en
aðrir krjúpa á knje á þilfarinu
og biðjast fyrir. Menn stökkva fyr-
ir borð. Sjórinn er ískaldur. Kona
hrópar: — 0, bjargið mjer, bjarg-
ið mjer! Karlmaður svarar: —
Bjargið yður sjálfar. Nú getur Guð
einn bjargað yður!
Sjórinn gengur yfir stjórnpall-
inn, þar sem skipstjórinn stendur.
Ilann veður út í vatnið og lætur
sig sökkva.
Kl. er 2,17. „CQD—CQD........“
Skipið Virginian heyrir ógreinilega
CQD, en allt í einu hættir að heyr-
ast. Loftskeytatækin starfa ekki
lengur. Rafmagnsljósin á Titanic
eru slokknuð.
Klukkan 2,18. Menn hlaupa um
þilfarið í svartamyrkri. Nokkrir
stökk'/a fyrir borð, sjórinn, sem,
gengur nú yfir allt skipið, skolar
öðrum fyrir borð. Skuturinn lyftist
cins og óhugnanleg ófreskja. —•
Fremsti reykháfurinn lætur undan
og skellist í sjóinn. Það verður
mörgum að fjörtjóni. Titanic stend-
ur nú beint upp á endan, en rennur
svo i kaf, hraðar og hraðar.
Klukkan 2,20. Stærsta skip heirns
ins er sokkið. Hvítfyssandi sjórinn
ólgar þar sem skipið sökk. Fólkið
í björgunarbátunum rekur upp sker
andi neyðaróp.
Björgunarbátarnir voru komnir
út úr hringiðunni. Einungis fáir
bátar voru þjettskipaðir fólki. Flest
ir voru hálftómir, en íolkið sem i
þeim var, gerði slæl.Vilraunir til að
bjarga þcim, scm voru á sundi og
kölluðy á hjálp. Yfirmenn og aðrir
þeir, sem í bátunum voru, óttuð-
ust að þcim yrði hvolft, ef þeir
reru inn milli fólksins, sem barðist
Framhald á bls. 446
í