Lesbók Morgunblaðsins - 12.11.1944, Blaðsíða 16

44S
LESBCK MORQfUNBLAÐSTNS
tóbak“, sagði hann glaðlega. „Það
er eini vinur þess, sem ratað hefir
í ógæfuna. Verið þjer sælar, ung-
frú Fairchild. Skyldan kallar“.
Ilann rjett ihenni höndina í kveðju-
skyni.
„Það er leiðinlegt, að þjer skul-
uð ekki vera á austurleið“, sagði
hún, og var ekki lengur einlæg.
,,En þjer verðið sennilega að fara
til Leavemvorth ?“
„Já,“ Svaraði Easton. „Jeg verð
að fara til Leavenworth“.
— Mennirnir tveir yfirgáfu vagn-
inn og fóru inn í reykingaklefann.
Tveir farþegar, sem sátu þar
rjett hjá, höfðu heyrt megnið af
samtalinu. Annar þeirra sagði:
„Þessi lögreglustjóri er fyr-
irtaks náungi. Þeir eru það margir
hjerna í Vestrinu“.
„En hann virðist nokkuð ungur
til þess að gegna slíkri stöðu, finnst
þjer ekki?“ spurði hinn.
„Ungur!“ eiulurtók sá, sem fvrst-
ur hafði talað. „Hann ........... Ó,
|ístu þá ekki hvernig í öllu lá? —
Hefirðu annars nokkru sinni vitað
til þess, að lögreglustjóri hand-
járni fanga við hægri hönd sína?“
— Frans frænd
Framhald af bls. 444.
aðferð, sem ekki er lengur notuð.
En jeg skil ekki í, að þú hafir haft
neitt illt af því, þótt þú hafir setið
eftir. Með rjettu ættir þú að sitja
eftir á hverjum degi — og aulc
þess hafðirðu ekki skrifað dæmið
rjett upp.“
Svona höfðu þeir þá farið að!
Þegar jeg kom heim sagði frændi
við mig: „Jeg hefi talað við skóla-
stjórann. Dæmið var alveg rjett,
reiknað, en þú gast ekki einu sinni
skrifað það rjett upp eftir mjer,
aulinn þinn“.
Jeg skrifaði það víst rjett upp,
en það var hann, sem reiknaði það
allt vitlaust.
Mamma skrifaði mjer og sagði,
að frændi hefði skrifað sjer og
sagt, að hann gæti ekki hjálpað
mjer meira, því að jeg gæti ekki,
einu sinni skrifað upp eftir sjer
einföldustu dæmi, og bitnaði það1
á honum. 1
Svona var hann auðvirðilegur.
Smælki
„Dag nokkurn“, byrjaði Booker
T. Washington, hinn ötuli baráttu-
maður fyrir rjettindum negra,
„kom fáfróður hvítur spjátrungur
á kjörstað til þess að greiða at-
kvæði, því til þess hafði hann öðl-
ast rjett“.
„Jeg bið yður um að gera mjer
þann greiða að krossa við já á at-
kvæðaseðilinn“, sagði múlatti, sem
stóð við kosningaklefann, við mann-
inn.
„En hvað merkir það?“, spurði
þá veslings hvíti maðurinn.
„Þjer getið s.jeð það sjálfur“,
sagði múlattinn.
„En jeg kann ekki að lesa“.
„Ilvað getið þjer ekki lesið,
hvað stendur á atkvæðaseðlinum,
sem þjer haldið á og vitið þjer ekki
uni hvað þjer ætlið að kjósa?“,
hrópaði kynblendingurinn.
„Nei“, sagði hann, „jeg kann
ekki að lesa“.
„•Tæja“, sagði múlattinn, „ef þjer
krossið við já, þá viljið þjer jafn-
rjetti hvítra manna og blökku-
manna“.
„Það þýðir að svertingjar eiga
að fá kosningarjett, eða er það
ekki ?“
„Jú“.
„Þá geri jeg það ekki. Sverting.j-
ar eru ekki nógu mentaðir til þess
að geta kosið“.
★
LEIÐRJETTING.
1 ljóði Guðrúnar Jónsdóttur,
Heimur á helvegi, sem birtist í
Lesb. 24. sept. stendur í 1. ljóð-
línu 9. erindi: „verið styrk“, á að
vera „verum styrk“ og í þriðju
ljóðlínu í 10. erindi stendur „Ilanda
band sje heitt“, á að vera „ITanda-
band sje heilt“.
Flugvjelar Bandaríkja manna hafa hæft Japanskan
tundurspilli við Nýja írland.