Lesbók Morgunblaðsins - 20.05.1945, Blaðsíða 11

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS í 1 *' w * ^
291
ingarkostnað! IIjer,er líka erfitt að
drepast úr leiðindura.
1 garðinum eru ótal gangstígar
og enn fleiri bekkir ,og á bekkjuii'
um sitja gamalmenni og sleikja
sólina allan guðslangan daginn.
Á bekkjunum sitjaflíka heimspek-
ingar, stjórnmálaspekingar, róttæk-
ir byltingamenn og aðrir sem leggja
í vana sinn að iðka ræðulist og
umþenkingar!
TTjer á Islandi verður allt Íslíkt.
að gerast innanhúss vegna fjand-
samlegs veðurfars!
En hvehær sem gengið var um(
garðinn sáust smáhópar á dreif. Og
of gengið :var nær: mikið handapat
og háreysti. Hjer deildu jafna tveir
af miklu kappi svo sem t. d. um
Jiútid Roosevelts og flugferð hans,
en áheyrendur lögðu öðru hvoru
orð í belg. i
Á þenna hátt fá menn á þessum
breiddargráðum xitrás fyrir tilfinn-
ingar sínar. Öryggisventillinn blæs
af! Jeg hefi sjálfur horft á menh
byrja þarna undir 10 Toftþyngda
þrystingi og fara burtu eftir lang-
ar og harðar deilur \indir einni loft-
þyngd — sýnu betri til heilsunnar!
— Hin fræga Kaliforniska gest-
risni ljet ekki lengi standa á sjer.
Þegar jeg kom inn á hótelið lágu
þar fyrir heimboð.
Var jeg von bráðar .sóttur og ek-
ið með mig í luxus bifreið út úr
borginni um bi*eið og fögur stræti
upþ á fjöll og firnindi og mjer sýnt
dýrðlegt útsýni. Nú sá jeg í fyrsta
skifti langt vestur á Kyrrahaf.
.Síðan var ekið með mig niður í
hinn gróðursæla San Fernandó-dal,
sem væri brunnin evðimörk — ef
ekki væri áreitan,
En í dalnum vaxá allskonar á-
vaxtatrje. Við heimsóttum þarna
sænskan bónda, sfem gestgjafar
mínir, hin ágætu Lake-hjón, þekktu
og keyptum af honum nokkur egg.
Fjekk jeg jafnframt að lesa
appelsínur af trjánum, hans. Bóndi
s
kvartaði mjög undan vinnufólks-
eklunni og sagðist ekki geta hugsað
um jörðina sína eins og þyrfti.
Hann hafði allstórt hænsnabú. I
sænskunni var hann orðinn ryðgað-
ur. ,
— Nokkra aðra búgarða heim-
sóttum við og keypti frú Lake sitt
af hverjtU í matinn. En þegar fólk-
ið heyrði hvaðan jeg var, þá vildi
það sýna þessum framandi heim-
skautabúa hina fögru Edensgarða
sína og mátti jeg þar eta af ávöxt-
lim allra trjánna fyrir ekki neitt.
Þarna óx m. a. baðmull og fjekk
jeg hnoðra í vasaUn! Sum trjen.
voru svojhlaðin af ávöxtum að þau
minntu á jólatrje — eins og þau
litu út í gamla daga!
En hjer höfðu framsýnir menn
verið að verki — og atorkusamir.
Bæjarverkfræðingur Los Angeles,
sá er með vatnveitumálin fór, lagði
þannig til árið 1904 að byggð yrði
vatnsleiðsla frá Sierra Nevada yfir
Mohane eyðimörkina niður til Los
Angeles. <
Maðurinn var alveg laus við að
vera geggjaður og þó er þessi leið
hvorki meira nje minna en 400 km.
löng, eða eins og frá Reykjavík til
Akurevrar!
Bæjarráð Los Angeles þurfti,
þótt nndarlegt sje, ekki nema 4 ár
til að átta sig og samþykkja verkið.
Var það síðan hafið árið 1908 en,
lokið 6 árum síðar og kostaði þá
nálega 160 miljón krónur. Veitan
liggur gegn um 142 jarðgöng, og
flytur miljón tonn af vatni á sólar-
hring. Vatn þetta nægir 2 miljónum
manna, en afgangur vatnsins er
notaður til að vatna 250,000 ekrum
lands! ITjer er ekki vatnsskortur-
inn!
Rafmagn sitt.fær Los Angeles að-
allega frá Boulder Dam — um meir
en 400 km. veg. Eru þar fjórar 115
þústxnd kílólvatta vatnstúrbínur en
auk þess fær borgin 175 þúsund
hestöfl frá öðrum vatnsaflsstöðvum
er liggja 80 kin. frá borginni og
loks 200 þúsund hestöfl frá tveim
gufuaflstöðvum.
En hve margir eru færir um að.
gera sjer grein fyrir þeim stórhug,
sem hjer var að verki, er þessi 400
km. langa vatnsveita var lögð —i
fyrir nær 40 árum! Viðhorfin eru
— með hinni stórkostlegu vjela-
tækni — allt önnur í dag. Og þó
velta menn hjer enn vöngnm yfir
smámunum, sem ekki er vert aðj
nefna, eins og t. d. því hvort unntj
sje að flytja jarðbor upp í Hengil.
Við ókum nú fram hjá olíukvæð-i
um, þar sem borturnarnir risa eins
og skógur. En síðar átti jeg eftir
að heimsækja þetta svæði með Mr.
Bob Craig, einum þekktasta verk-
fræðingi Bandaríkjanna í jarð-
borunum. Og þá gafst nú tækifæri
til að fræðast! En sleppum því hjer.
Áfram var haldið. Fram hjá bú-
stöðum ýmsra heimsfræga kvik-.
myndaleikara og þeim ekki drunga
legum steinsteypuköstulum, heldur
hvítum eða mislitum viðkunnaleg-
um og vingjarnlegum bústöðum með1
fögrum görðum.
Víða voru engar girðingar kring-
um húsin nje garðana. Litu slík
hverfi út eins og þau væru byggð
í undrafögrum skógi. I hug minn
kom Ilans og Grjeta og pönnuköku-
húsið. Iljer var bara engin vond
galdrakerling;og ekkert að hræðast.
En nóg af húsum og pönnukökum!
Þegar skyggja tekur fara Ijósin í
Ilollywood að glitra.
Loks er farið inn ái ágætan mat-
sölustað og um kvöldið tiltölulega
snemma er mjer skilað heim á hót-
elið af því fólkið heldur að jeg
hljóti að vera þreyttur. Því miður
.hafði jeg á þessu stigi málsins litla
hugmynd um, að þetta kvöld var
mikill íslendingafagnaður haldinn
í borginni. Þrjú hundruð manns
mættir, frjetti jeg síðar.
Mjer þótt leitt að missa af að
Frah. á bls. 294.