Lesbók Morgunblaðsins - 03.04.1949, Síða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
187
þessir veiðimenn hefði ekki liirt af
þeim aníiað en fiðrið og látið
skrokkana þar eftir.
Á Geirfuglaskerjum, vestur af
Reykjanesi, var ákaflega mikið af
geirfugli. í bók, sem kom út 1746,
segir danskur maður, Johau And-
ersen, frá því að 1723 hafi verið
svo mikið aí geirfugli á Geirfugla-
skerjum, að það hafi hlotið að
vera forboði þess, að Friðrik kon-
ungur fjórði var i'eigur!
Árið 1831 sukku Geirfuglasker í
sjó og' varð fuglinn þá heimilis-
laus. Eitthvað af honum fluttist
til Eldeyar, en vegna þess að hann
var ófleygur komst hann ekki
upp á eyna, en varð að hafast við
á lægstu stöllum, þar sem brim
gekk yfir.
Smám saman var geirfuglinum
útrýmt. Seinasti geirfuglinn í
Eystrasalti var drepinn i Kielfirð-
inum 1790. Hann var þá fyrir
löngu aldauða vestan hafs. Er talíð
að um 1700 hafi enginn geirfugl
verið til á Newfoundland. í Orkn-
eyum var seinasti fuglinn drep-
inn 1835, og seinustu fuglarnir við
ísland drepnir í Eldey 1844. Um
það er þessi saga:
Carl Franz Siemsen kaupmaður
í Hamborg byrjaði að versla í
Reykjavík laust fyrir 1840. Hann
bygði verslunarhúsið austur við
læk, þar sem Ziemsensverslun var
seinna. Carl Fr. Siemsen var hjer
aðeins á sumrin. (Það er fyrsta
húsið i Reykjavík sem bygt er rneð
leyfi byggingarn.). Hann var mjög
vel mentaður maður og var um
boðsmaður fyrir ýmsa erlenda vís-
mdamenn og söfn. Árið 1844 hafði
honum verið falið að ná i geir-
fugla. Hann sneri sjer til bænd-
anna i Höfnum og bauð þeim 100
krónur fyrir hvern geirfugl, dauð-
an eða lifandi, sem jþeir gæti fært
siei\ Þetta var íreistandi tiibsð og
c-vi m jb'*© Wx
Hinn 4. júru 1344 lögðu töir fjór-
ir á staó til Eldeyar á báti, Vil-
hjálmur Ilákonarson, bóndi á
Stafnesi, Ketill Ketilsson bóndi í
Kotvogi, Sigurður ísleifsson og
Jón Brandsson. Þegar til Eldeyar
kom sáu þeir hvar tveir geirfugl-
ar sátu á ofurlítilli klettasnös. Þeir
reru þangað og tókst að handsama
fuglana. Greip Jón Brandsson ann-
an, en Sigurður hinn og sneru þá
úr hálsliðunum. Lítt mun þá hafa
grunað að með þessu tiltæki væri
þeir að útrýma einni fuglategund
úr heiminum. En svo var þó. Þetta
eru seinustu liíandi geirfuglarnir,
sem nokkur maður hefir sjeð. Þess
vegna eru nú geiríuglaegg í slíku
verði sem að framan er sagt. Og
ekki eru geirfuglahamir ódýrari,
en talið er að til muni vera 80 af
þeim í heiminum.
^ ^ ^
Mola r
í Vínarborg er betra samkomu-
lag meðal hernáms yfirvaldanna
heldur en > Berlín. Það stafar af
því, að í Austurríki er stjórn, sem
setur lög og reglur, og alt sem hún
gerir gildir, eí hernámsyfirvöldin
eru ekki öll sammála um að banna
það. En þau eru aldrei sammála!
Annars er samkomulagið gott, eins
og fyr segir. Þeir eru t. d. mestu
mátar ameríski fulltrúinn Balmer
hershöfðingi og rússneski fulltrú-
inn Alexei Zheltov, sem er yfir
maður rússnesku leymlögreglunn-
ar i Vín. Þeir koma x kuuningja-
heimsóknir hvor til annars. Einu
sinni í sumar bauð Balmer þeim
rússneska að vera hjá sjer um
helgi „að veiða silung og fá í
staupinu“. Zheltov svaraði: ,Jeg
skal koma rueð því skilyrði að þu
stundir véiðiskapnm en jeg titu á
bakkanum cg stundr drykkjusk&p-
BRIDGE
Hjer er eitt daemi um varúðarspil.
5
10, 6
2
S —
H. 10, 9, 7, 6, 2
T. Á, 8, 3
L. Á, G. 6. 4, 3
G. 9, 8, 4
3
Sagniinar voru þanníg:
S. V. N. A.
1 sp. pass 2 gr. pass
3 sp. pass 4 sp. pass
pass pass
Vestur spilaði út T2. Ef hann hefði
spilað LD var sögnin töpuð, en það gat
hann ekki vitað. Austur tók með ásn-
um og spiiaði út tigli aftur. Suður drap
með kóngi í borðinu og spilaði út
tígulgosa og kastaði laufi í. En nú
varð honum sú skyssa á að spila út
trompi og' Vestur hlaut altaf að fá tvo
slagi þar og hinn fjórða á laufás. Suð-
ur hefði átt að halda áfram með tígul.
Hann mátti vita að úr því að Vestur
sló út i þeim lit, mundi það vera fer-
litur. Ef Austur drap með trompi, þá
gat Suður sett hærra tromp og þá
fengu andstæðingarnir ekki nema einn
tromgslag. El' Austur gaf slaginn —
sem hann hlaut að gera — fleygði Suð
ur af sjer seinna laufinu og spilið var
unnið.
íW ^
Komist það í vana
að íslendingar sleppi kirkjuferðum
og húslestrum, innræting kristindóms
hjá börnum og þess slags, sem sum-
ir eru fartiir að hlæja að sem papisku,
verður -— trúzð úijer innin sk^nuns
lít:5 eftir á íslsr.di. (ísléifur Lir.srs-
sor. sýsluiftí.ðuí).
S. 7, 5, 2
H. Á, G,
T. K, G,
L. K, 9,
S. Á, 10, 6, 3
H. 6, 4
T. 9, 7, 5, 2
L. D, 7, 5
S. K, D,
H. K, D,
T. D, 4
L. 10, 8
N
V A
S