Lesbók Morgunblaðsins - 19.02.1950, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
101
Verið að reisa bús handa hjónaefnum.
Hnjeháir ullarsokkar og verptir leðurskór.
fiuttist þó Burnell þaðan aftur, en
ymsir aðrir komu í staðinn, þar á
meðal Thomas Swain. Hann er
kunnastur fyrir það að hann hrós-
aði sjer af því að hafa stutt Horatio
Nelson flotaforingja er hann fekk
banasárið í orustunni hjá Trafalgar.
Eftir þetta bættust við skipbrots-
menn, og árið 1826 áttu heima á
eynni sjö karlmenn, tvær konur og
tvö börn. En það er ekki gott að
maðu'rinn sje einsamall og báðu því
hinir einhleypu karlmenn um að
sjer væri útvegaðar konur. Árið
eftir voru þeim sendar fimm konur
irá St. Helena og skiftu þeir þeim
á milli sín.
Nú eru eyarskeggjar um 230 tals-
ins. Þeir eru allir meira og minna
skyldir, og ekki eru þar nema sjö
ættarnöfn: Glass, Green, Hagan,
Laverello, Repetto, Rogers, og
Swain. Þessum nöfnum heita þær
60 fjölskyldur, sem á eynni búa. í
þeim er upphaílega mjög blandað
blóð, því að þeir eru komnir af
Englendingum, Skotum, Hollend-
ingum, ítölum, Bandaríkjamönnum
og þessum fimm konum frá St.
Helena. Þeir þykjast tala ensku, en
hún er orðin svo brengluð í munni
þeirra, að Englendingar eiga bágt
með að skilja þá.
Repetto hjet skipbrotsmaður sem
komst á land í eynni árið 1890.
Ekkja hans, Frances Repetto, var
„drotning“ eyarinnar fram til árs-
ms 1948, en þá andaðist hún. Nú
er það sonur hennar, sem er höfð-
irgi yfir eyarskeggjum.
Skógur er enginn á eynni, en trjá
-reki nokkur, og af fjörum fá þeir
húsavið, en hann er heldur af skorn
-um skamti. Húsabyggingar þeirra
bera þess líka vitni. Veggirnir eru
hlaðnir úr grjóti. Finst þar stem-
tegund, sem gott er að kljúfa og svo
lin, að bægt er að telgja steinana
til með öxi. Sperrur og langbönd
eru úr rekaviði, en þakið ur hampi
og á mænirinn er sett torf og fest
með vír. Er það gert til þess að
húsin leki síður. Ekki er timbur til
þess að hafa í gólf og eru því harð-
barin leirgóK í hverju húsi. Skil-
rúm eru þó úr timbri, en venjulega
ekki nema eitt í hverju húsi. Þeir
verða að fara sparlega með reka-
viðinn, því að úr honum verða þeir
líka að smíða sjer báta, og þeim er
lífsnauðsyn að eiga marga báta, þvi
að þeir hfa að miklu leyti á fisk-
veiðum, og fuglatekju og eggja-
tekju í úteyum.
Að öðru leyti lifa þeir nær ein-
göngu á kartöflum. Eiga þeir stóra
kartöflugarða á dálítilli sljettu. sem
er rjett hjá aðalbygðinni, en hún
heitir Edinburgh. Sáðreitarnir eru
allir girtir með háum grjótgörðum
til skjóls. Stundum gera rottur og
grasmaðkur stórkostlegan usla í
kartöflugörðunum og liggur þá við
hungursneyð hjá eyarskeggjum.
Húsdýr eiga þeir ekki önnur en