Lesbók Morgunblaðsins - 19.02.1950, Blaðsíða 16
08
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
límdir við þessi hergögn og var
ekki gætt að því fyr en eftir að her-
gögnin voru komin í land. En þá
höfðu sniglarnir farið á kreik og
það moraði af þeim á hafnarbökk-
um San Pedro. Þá var hafist handa
— alt svæðið var afgirt og sniglun-
um sópað út í sjó. Sama var gert í
San Francisco. Og nú eru öll her-
gögn, sem koma sunnan úr Kyrra-
hafi hreinsuð með sjóðandi gufu
áður en þau eru flutt í land.
En í öðrum höfnum er þessa ekki
gætt sem skyldi. Og þess vegna er
búist við því að sniglar muni brátt
fara eins og 'logi yfir akur um Kali-
forniu, því að þar eru mjög hentug
lífsskilyrði fyrir þá. Annars er tal-
ið að þeir geti þrifist alls staðar
þar sem ekki er frost í jörð um
lengri tíma.
(The Atlantic Monthly).
V ^ ^ ^
Þessa vísu
skrifaði Einar Benediktsson skáld í
gestabók á Skútustöðum við Mývatn
þegar sjera Árni Jónsson var þar:
Bærinn þessi er bygðarprýði,
bygðin þessi er fjórðungsprýði,
fjórðungurinn Fróns er prýði,
Frón er allrar jarðar prýði.
Fyrir 90 árum
voru harðindi mikil og fjárfellir í
Norðurlandi. Kom þá upp hugur í mörg
um Suður-Þingeyingum að kveðja
þetta kalda land og flytjast til Græn-
lands. Var þetta mikið rætt manna á
milli og seinast var stofnað til opin-
bers. fundar um þetta mál, og var sá
fundur haldinn á Einarsstöðum í
Reykjadal 1859. Þangað kom Einar
í Nesi. Sýndi hann mönnum fram á
að Grænland hefði ekki gefist íslend-
ingum vel, og kvað það lýsa lítilli fyr-
irhyggju að ætla sjer að flytja úr
NÚ ER hið langþráða skíðafæri komið í fjöllunum hjer í grend og má búast
við að þúsundir manna verði á skíðum um þessa helgi. Þeir, sem sjást hjer
á myndinni, eru að byrja að æfa sig og má segja að ekki sje ólaglega á stað
farið. — (Ljósm. Ólafur K. Magnússon).
köldu landi í enn kaldara land. Benti
hann á, að ef menn ætluðu að flýa
land, þá væri rjettara að fara til
Brasilíu, því að hún væri landa best,
þeirra er tæki á móti landnemum. Við
fortölur hans hurfu menn alveg frá
því að flytjast til Grænlands en upp
úr þessu hófust Brasilíuferðirnar.
Litlatunga
hjet bær nokkuð fyrir sunnan Mýri
í Bárðardal. Hann fór í eyði árið 1879.
Seinasti bóndi þar hjet Eiríkur Bjarna-
son og hafði búið þar í 44 ár. Hann
stundaði veiði í íshólsvatni og bar oft
veiðina heim á bakinu. Á gamals aldri
bar hann einu sinni þaðan að sunn-
an 70 punda þungan bagga og sagði
að það væri „óþægðarskjatti fyrir
sjötugan mann“. Vegarlengdin er um
5 km.
Tvennir tímar.
Á ísafirði sá jeg mann í lörfum og
girtan snæri við lýsisbræðslu hjá
Magnúsi kaupmanni bróður mínum. En
heyrði að það væri Ari kandidat Jóns-
son frá Kaldaðarnesi, Arasonar frá
Reykhólum, er jeg hafði í æsku sjeð
ríða „sem hetju um hjerað“ í fögrum
litklæðum. Hann var lengi í Kaup-
mannahöfn, eyddi stórfje og fell fyrir
óreglu, en var manna gjörfulegastur.
(Matth. Joch.)