Lesbók Morgunblaðsins - 22.10.1950, Síða 16

484
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
DÚFUNUM GEFIÐ. — VíSa i borgum er mikið af húsbóndalausum dúfum, sem
lifa á því er góðir menn gefa þeim. Þykir börnum það t. d. mikið gaman að
gefa dúfunum, því að þær eru spakar og ófælnar og taka mat svo að segja úr
lófa manns. Hjer í Revkjavik er mikið af dúfum á vergangi, og finst sumum að
þeim bæarprýði, en öðrum finst þær gera meira ógagn en gagn, og lftil mannúð
í þvi að láta þær berjast við kuida og kröm á vetrum. (Ljósm. Mbl.: Öl. K. M.)
Turninn á Oddakirkju.
Matthías Jochumsson segir svo frá
því er hann ljet byggja kirkjuna í
Odda: „Árið 1884 ljet jeg byggja kirkj-
una. í fyrstu gekk smíðin fljótt og vel,
því að smiðir, 5 eða 6, voru duglegir
menn. Hjet yfirsmiðurinn Jón Þór-
hallason. Viður sá, er jeg hafði pantað
á Eyrarbakka kom ekki nema hálfur,
en nokkuð hjálpaði það, að trjáreki
allríflegur hafði um veturinn komið á
reka Oddakirkju, svo að nóg trje urðu
til í grind kirkjunnar — nema í turn-
inn. Fór það eftir trú manna þar í sókn-
inni að aldrei brygðist það, að hinn
helgi Nikulás kirkjudrottinn sendi
kirkju sinni nægan við, þá er hana
þvrfti oð byggja. Kirkjan komst upp
eftir tveggja mánaða starf — nema
turninn, engin trje feneust i hann. —
Meðhiálnari minn, Hallur á Hóii, hinn
vandaðasti maður, hughrevsti mig með
trú sinni og kvaðst því aldrei trúa að
sá heilagi biskup Nikulás mundi
gleyma turninum, þvi að frá dögum
sjera Sæmundar (hann meinti Sæ-
mundar fróða, er hann taldi hafa dáið
fyrir eitthvað 200 árum!) hefði næg-
ur reki aldrei brueðist, þegar kirkju
hefði hans hefði leeið á. Jee reið samt
sem áður á stað að leita ráða hiá vini
mínum Sigurði á Skúmsstöðum, en
enea snvtu hæfileea átti hann. Á
heimleiðinni hevrði jeg kall mikið á
eftir mier og var það Þvkkbæineur,
sem færði mier bau tíðindi, að reHð
væri trie, 26 alna lannt o* nær V? aTin
á hverja hlið. á Oddafjöru. Komu
úr becsu trie bær fjórar stoðir, sem
vantaði, hver 13 alna há. En er stoð-
irnar voru reistar, var jeg ekki heima,
og er jeg kom heim, þótti mier bera
lágt á tumstnfunum. Jón yfirsmiður
kvaðst bá hafa stvtt hveria stoð um
4 é’nir, enda bauðst hann til að ábvrgj-
ast að nú stæði kirkian og fyki ekki.
Jeg reiddist, saeði fátt, en sárlega
gramdist mjer. Var þetta engin ný-
lunda, að gamall kotungsvani kæmi
fram í kirkjubyggingum".
Þvottaskýlið við laugamar.
Það var Ulstrup bæiarfógeti, sem
fyrstur hófst handa um að bvggja skvli
hjá laugunum fyrir þvottakonur. Leit-
aði hann samskota hjá bæjarmönnum
til þess og var húsið reist sumarið
1833. Það kostaði 236 rdl. og 36 sk.
Fylgdi því 5 nýir balar og ný strympa
úr eik. í því voru bekkir til að setja
balana á og hyllur fram með veggj-
um til að setja þvottinn á. Fyrir utan
voru þvottasnúrur milli staura. Húsið
stóð á hól, sem var fyrir norðan neðri
laugina. Það fauk £ ofviðri 1857 og í
30 ár höfðu þvottakonur þar ekkert
skýli, eða ekki fyr en Thorvaldsens-
fjelagið reisti þar nýtt hús.
Góður sopi.
Þegar Lind læknir var í Stykkis-
hólmi kom upp kvittur að maður hefði
verið drepinn þar á eitri, var hann
grafinn upp og krufði Lind líkið og
ljet maga og þarma I kút og helti
brennivíni á. Var síðan Indriði nokk-
ur, kallaður lausamaður, sendur með
kútinn á bakinu suður í Reykjavík til
Jóns Thorsteinssen landlæknis. Ekki
fann landæknir neitt eitur 1 iðrunum
og labbaði svo Indriði með kútinn vest-
ur í Hólm aftur. En ekki þótti þetta
nóg rannsókn og var Indriði nú send-
ur með kútinn norður á Akureyri til
Eggerts Johnsen fjórðungslæknis. A
leiðinni gisti hann í Hjarðarholti og
hengdi föggur sínar upp í bæargöng-
in. Lagði svo snemma á stað daginn
eftir. En það varð til tíðinda í Hjarð-
erholti þennan dag, að vinnumenn
prests urðu allmjög ölvaðir. Kom
þá upp, að þeir höfðu farið í kút Ind-
riða og drukkið úr honum. En þeg-
ar Indriði kom til Akureyrar fann
læknirinn ekki nema trefjar nokkrar í
kútnum. (Eftir Sögur af Snæfells-
nesi).
Fjeeggstaðir.
Svo er nefndur fremsti bærinn í
Hörgárdal og stundum Fjeleggstaðir
eða Fjalhöggstaðir. Að rjettu lagi mun
hann heita Vjelaugsstaðir. Er þetta eitt
dæmi þess hvernig sum bæjarnöfn hafa
afbakast smám saman af röngum fram-
burði. í hinni löggiltu Fasteignabók frá
1932 er hann nefndur Fé(l)eggstaðir.