Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1951, Page 4

534
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
t!
! m
\ A *,
œ'-Muwyitfiýhtii&i ýg.vw
& '•• í /
// ¥ . ^
.t - ■ • •
.,- ■ *.
iíVlr
I
i

»
' #
Hringid jólabjöllur
fögnuð yfir þreytt,
úrvinda inannkvn.
Lcggst þú jófafriður
yfir blcikan vang
grimmustu striða.
Hiika jólastjarna
inn í hjarta barns
á tregandi jörðu.
JT BJÖRX DANÍELSSON

ingju og njóta góða veðursins og
kyrðarinnar. Maðurinn minn var
strax fús til að fara með mjer. —
Göngum við niður túnið og svo út
með sjónum, það var f jara, og send-
lingarnir vöppuðu í kaldavermsli,
sem rann úr lækjum, sem hrundu
niður bakkabrúnirnar.
1 Við gengum hægt, töluðum um
jólahelgina, og glöddumst yfir því,
hvað kvöldið hefði verið ánægju-
legt. Við nálguðumst bæinn, sem
við ætluðum til, og gengum hægt
heim.
Gluggar tveir sneru fram á hlað-
ið. Ekkert gluggatjald var fyrir
' þeim, og sáum við því inn um
gluggana strax og við komum heim
að húsinu. Sáum við að þau nýtrú-
lofuðu sátu saman á kistu. sem var
undir glugganum og horfðu hvort
á annað. Auðsjeð var, að þau voru
komin út fyrir tíma og rúm. Ur
svip þeirra lýstu geislar ástarinnar,
og helgi jólahátíðarinnar hafði
gagntekið sálir þeirra. Jeg gekk að
glugganum og ætlaði að gera vart
við okkur, en maðurinn minn tók
í handlegginn á mjer og sagði:
„Þú gerir ekki vart við okkur,
við megum ekki rjúfa þessa helgu
stund þeirra.“ Við heldum aftur
■ hcimleiðis.
Síðan þetta var cru nú liðin 45
ár og ást þessara ungmenna hcfur
^ haldist óbreytt og þau lifa enn í
* farsælu hjónabandi, og líta yfir
( horfnar slóðir eins og jeg. Margs
f konar minningum frá árdegi æv-
r innar skýtur æ oftar upp í hugan-
f um eftir því sem árin líða fleiri,
' og oftast verða þær að ævintýri,
■ sem vafið er töfrum tilverunnar,
' því þegar við erum ung er alt við-
f horf eins og upprennandi sól. En
[ nú er aftanroðinn- og sólarlagið
■ ekki síður dásamlegt. Þess vegna
f verðum v;ð ao iJufia að lífið aÖ,
1 hv&r a v-gamotum "sem við erum
» stödd, er heiicg stunri.
Ekki gamall
AMERÍSKUR leikari, sem A. E. Mat-
hews heitir og nú er orðinn rúmlega
áttræður, leikur enn í kvikmyndum.
Og þegar hann ljek í seinustu kvik-
myndinni varð hann að fara heiinan
að kl. 6V'a á hverjum morgni og kom
ekki lieim aft’ji fyr er: k!. !1 a kvöldin.
Hann gekk baóar leið'ir og þeasu helt
háinn afram mn þrtggja manada skeið.
Blaðamanni nokkrum þótti þetta merki
legt, fór á fund hans og sagði:
— Hvernig í ósköpunum haldið þjer
þetta út svona gamall?
— Gamall? endurtók leikarinn. Það
kemur ekkert því við, það er miklu
einfaldara. Jeg les blöðin á hverjum
morgni, og ef jeg sje ekki andlátsfregn
mína þar, þá fer jeg á fætur og byrja
að vinna.
tf t-? r? r-7 rf r? tf ty rf rf rf
*•»