Lesbók Morgunblaðsins - 18.05.1952, Blaðsíða 4

25S
LESBÓK MORGUNBLAÐSTNS
Draumarannsóknir
Þeir voru sérlega fljótir að læra
stuttar íslenzkar setningar, sem
þeir höfðu eftir, allar meira og
minna afbakaðar og aflagaðar. Olli
það mikilli kátínu meðal okkar
krakkanna, þegar þeir voru að
reyna að tala íslenzku, en ekki
reiddust þeir hlátri okkar og brostu
líka. Vinnukona var í Vesturbæn-
um hjá Stefáni Einarssyni, sem hét
Guðlaug og var venjulega köliað
Lauga. Þeir þurftu oft að kalla til
hennar og kölluðu hana þá ávallt
„Lauka grey.“
Ef treysta má frétt í Þjóðólfi,
munu Frakkarnir hafa gist í kirkj-
unni hjá okkur frá 25. marz til 10.
apríl, eða rúman hálfan mánuð,
því varla munu þeir hafa verið
skemur en 8 daga frá Þykkvabæj-
arklaustri til Reykjavíkur en þarg-
að komu þeir 17. apríl.
Menn gerðu góð kaup
Frá uppboðinu, þegar strandaða
skipið og vörurnar úr því voru
seldar, man ég fátt. Ég fékk þó að
koma þangað og sá þar mikinn
mannfjölda, sem sagt var að væru
úr öllum hreppum sýslunnar og
eitthvað undan Eyjafjöllum. Hugur
minn beindist allur að strandaða
skipinu og fékk ég ásamt fleirum
að fara um borð í það og skoða það
allt. Það sem hér verður sagt um
uppboðið, er því að mestu úr upp-
boðsbók Skaftafellssýslu.
Þarna var um að ræða margt,
sem bændur þurftu á að halda, svo
sem kaðal, sem var táinn í surd-
ur svo hann varð að hampi, og síð-
an spunninn, fléttaður og hafður í
reipi, gjarðir, taumbeizli og fl.
Hankir af kaðli voru seldar á upp-
boðinu frá 2—15 ríkisdali. Öltunn-
ur voru seldar frá 5—6 rd. og mun
þá hafa verið litið meira á umbúð-
ir en innihald. Siglutré seldust fvr-
ir 9—16 ríkisdali og voru ætluð
til húsagerðar og í amboð. Bug-
spjótið kostaði 5 rd. og 8 skildinga.
MAÐUR er nefndur Calvin S. Hail
og er forseti sálfræðideildar West-
ern Reserve háskólans í Cincinnati
í Ohio í Bandaríkjunum. Hann hef-
ur um langt skeið unnið að rann-
sóknum drauma og segist hafa
safnað rúmlega 10.000 draumum í
því skyni. Og þetta sé draumar
heilbrigðra manna en ekki sál-
sjúkra.
Rannsóknum sínum hagaði hann
þannig, að jafnframt því sem menn
skrifuðu draum sinn svöruðu þeir
nokkrum spurningum viðvíkjandi
sérstökum atriðum draumsins, svo
sem hvar draumurinn hefði gerzt,
Skipið sjálft (skrokkurinn) fór
fyrir 16 ríkisdali og mun hafa verið
félag um þau kaup. Jón Jónsson í
Vík í Mýrdal stóð fyrir kaupunum,
en hann var víðkunnur drengskap-
armaður, sem bændur treystu.
Kartöflutunnan seldist mest fyrir
7 rd. 64 sk. Kextunnur voru eftir-
sóttar og seldust á 11—18 rd. og
80 sk. Flesktunnur seldust á 3 rd.
og hálftunna af baunum á 2 rd.
Handfæri og blýsökkur kostuðu urn
3 rd. Hálftunna af smjöri seldist
fyrir 5 rd. Stórseglið fyrir 35 rd.
og minni segl fyrir 5 rd. Seglojötl-
ur (boldang) þóttu dýrmætar, með-
al annars til að hlífa reiðingum í
langferðum.
-4-
Skipströnd þóttu mikill viðburð-
ur í sveitunum á hafnlausum svæð-
um við Suðurland. Þá örfuðust
samgöngur um skeið í víðáttu-
miklum héruðum, þar sem farin
var ein kaupstaðarferð á ári. Þess
vegna, hefi ég reynt að rifja þetta
upp og notið aðstoðar mér eldri
manna og vitrari.
lýsingu á þeim, sem í draumi birt-
ust og hve gamlir þeir hefði verið,
hvernig dreymandanum hefði verið
í skapi meðan á draumnum stóð og
hvort eðlilegir litir hefði fylgt því,
er fyrir hann bar.
Hall Viðurkennir að ómögulegt
sé að segja um það hvað menn
muni vel það sem fyrir þá ber í
draumi, og sé hér því í rauninni
um að ræða athugan á því sem fólk
segir að sig hafi dreymt. Um annað
sé varla að ræða, því að menn hafi
engin tök á því að skrifa niður
drauma sína jafnóðum og þeir ger-
ast.
Draumunum var síðan raðað
eftir efni, þannig að hægt væri að
fá nokkurt hagfræðilegt yfirlit um
það hvernig þeir skiptust. Fyrst
var þeim skipt í 5 aðalflokka og
var sú aðgreining þannig: 1. hvort
menn vissu hvar draumurinn hafði
gerzt; 2. hvaða persónur birtust í
draumnum; 3. hvað gerðist í
draumnum; 4. hvernig dreymand-
anum hafði liðið, og 5. hvort hann
hefði dreymt liti.
Hver var svo árangurinn af
þessu?
Draumar 1000 manna og kvenna
höfðu gerzt á mjög algengum stöð-
um, í dagstofu, í bíl, úti á götu, í
skólastofu, í búð og úti á víðavangi.
Dreymandinn kannast ekki alltaf
við sig á staðnum, en venjulegast
er það staður sem hann þekkir vel,
en umhverfið svarar þó ekki til
þess, sem er í vöku. Undarlegt er
það hvað fáa dreymir að þeir sé
á vinnustað sínum. Hitt er miklu
tíðara að þá dreymi að þeir sé á
einhverjum skemmtistað eða sum-
ardvalarstað. Þetta virðist benda
til þess að í draumi forðist menn